Nie przepadam za poezją, nie jestem jej zwolennikiem ani fanem (może poza Wisławą Szymborską ale to naprawdę wyjątek i duży wpływ na to ma osoba noblistki),po prostu dużo bardziej lubię i bardziej podchodzi mi proza. Dlatego też moja znajomość wierszy i świadomość poetycka są naprawdę bardzo znikome. Stąd też nie znam twórczości Marii Pawlikowskiej – Jasnorzewskiej a samą postać znam z twórczości jej siostry, pisarki i satyryczki Magdaleny Samozwaniec, którą dla odmiany uwielbiam. „Zalotnica niebieska” dla Samozwaniec była książką życia, jak to sama kiedyś określiła, napisała bowiem książkę o najważniejszej osobie swojego życia. Bowiem książkę tę nie można określić inaczej jak hymnem do ukochanej siostry, poematem na jej cześć.

Obie siostry łączyła niesamowita więź. Wiadomo to z wielu publikacji Samozwaniec, zwłaszcza z „Marii i Magdaleny”, kto czytał, ten wiem. W „Zalotnicy niebieskiej” Magdalena Samozwaniec opisuje życie a zwłaszcza twórczość swojej siostry oraz to, co miało na nie – czyli poetkę i jej twórczość – wpływ. Mamy zatem solidną interpretację wierszy Marii, którą moim zdaniem można odebrać na trzy sposoby. Po pierwsze, interpretowała bo wiedziała bezpośrednio od poetki co miała na myśli pisząc. Po drugie, nie wiedziała bezpośrednio od niej ale wiedziała dzięki temu, że ją po prostu doskonale znała. Po trzecie, mogło to być jej pobożne życzenie i nijak się miało do tego co tak naprawdę chciała przekazać poetka. Jaki by to nie był powód nieważne, liczy się bowiem efekt, interpretacje te okraszone zostały okraszone ogromną ilością faktów biograficznych o obu Kossakównach a także niezliczoną ilością barwnych, ciekawych i zabawnych anegdot.

Może i dla Magdaleny Samozwaniec było to najważniejsza książka jaką w życiu napisała, dla mnie jednak, jako czytelnika, nie była to najlepsza książka jej autorstwa jaką przeczytałem. Nie zmienia to faktu, że była dobra. I ciekawa. Mojego stosunku do poezji nie zmieniła ale przeczytałem z przyjemnością.

Nie przepadam za poezją, nie jestem jej zwolennikiem ani fanem (może poza Wisławą Szymborską ale to naprawdę wyjątek i duży wpływ na to ma osoba noblistki),po prostu dużo bardziej lubię i bardziej podchodzi mi proza. Dlatego też moja znajomość wierszy i świadomość poetycka są naprawdę bardzo znikome. Stąd też nie znam twórczości Marii Pawlikowskiej – Jasnorzewskiej a samą...

Biografia Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, napisana przez jej młodzszą siostrę Magdalenę Samozwaniec. Książka dokumentująca życie rodziny Kossaków, epokę, styl. Ciekawa, ale zupełnie nieobiektywna.
Magdalena jest absolutnie zachwycona siostrą, jej osobowością, wielkim talentem, oryginalnością. Sama jest w cieniu, stara się dorównać, ale ma świadomość, że nie ma na to szans: Lilka- Maria maluje, gra, spiewa, pisze, jest erudytką podziwianą i wielbioną przez najbliższych. Z podziwem otoczenia bywa różnie....
Tymczasem tylko gdzieś między wierszami-dosłownie- można wyczytać o wielkim egoizmie poetki, pogardzie dla zwykłych ludzi, rozpieszczeniu, zazdrości... Rysuje się obraz pięknej, utalentowanej, męczącej i kompletnie zakochanej w sobie poetki.

Biografia Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, napisana przez jej młodzszą siostrę Magdalenę Samozwaniec. Książka dokumentująca życie rodziny Kossaków, epokę, styl. Ciekawa, ale zupełnie nieobiektywna.
Magdalena jest absolutnie zachwycona siostrą, jej osobowością, wielkim talentem, oryginalnością. Sama jest w cieniu, stara się dorównać, ale ma świadomość, że nie ma na to...

Sporo wierszy i to jedyny plus. Jest to zbyt anielski obraz poetki, taki hymn pochwalny. Ale czego wymagać od siostry.

Sporo wierszy i to jedyny plus. Jest to zbyt anielski obraz poetki, taki hymn pochwalny. Ale czego wymagać od siostry.

"Zalotnica niebieska" to książka o życiu i twórczości Marii Pawlikowskiej - Jasnorzewskiej, napisana przez siostrę poetki, Magdalenę Samozwaniec. Mamy tu przepięknie opisaną epokę dwudziestolecia międzywojennego, otoczenie i styl życia całej rodziny Kossaków, ich przyjaciół, osób znanych zarówno ze świata kultury, nauki i bohemy artystycznej. W książce, autorka umieściła również wiersze Marii, te z lat dziecięcych, wczesnej młodości i tych napisanych już przez dojrzałą poetkę. Możemy więc obserwować rozwijający się talent Kossakówny.

"Zalotnica niebieska" to książka o życiu i twórczości Marii Pawlikowskiej - Jasnorzewskiej, napisana przez siostrę poetki, Magdalenę Samozwaniec. Mamy tu przepięknie opisaną epokę dwudziestolecia międzywojennego, otoczenie i styl życia całej rodziny Kossaków, ich przyjaciół, osób znanych zarówno ze świata kultury, nauki i bohemy artystycznej. W książce, autorka umieściła...

Książka jest trochę chaotyczna, egzaltowana i pełna narzekań na "dzisiejszą młodzież" -- co pewnie byłoby nawet zabawne, jako że powstała na początku lat 70. Mogłaby być urocza, to prawda. Ale to, jak został nagrany audiobook, jest fantastycznym przykładem jak nie powinno się tego robić i kompletnie niszczy wszelkie pozytywne wrażenia. Ewa Błaszczyk jest wyraźnie nieprzygotowana i znudzona, często się myli, robi pauzy w dziwnych miejscach, czasem czyta oby jak najszybciej i na odwal się, żeby tylko mieć to za sobą, w dodatku wciąż słychać, jak mlaszcze, kręci się na krzesełku (?) i przewraca kartki... Czy ktoś to w ogóle przesłuchał przed wydaniem?

Książka jest trochę chaotyczna, egzaltowana i pełna narzekań na "dzisiejszą młodzież" -- co pewnie byłoby nawet zabawne, jako że powstała na początku lat 70. Mogłaby być urocza, to prawda. Ale to, jak został nagrany audiobook, jest fantastycznym przykładem jak nie powinno się tego robić i kompletnie niszczy wszelkie pozytywne wrażenia. Ewa Błaszczyk jest wyraźnie...

Nasza poetka talent wielki miała.Trochę ją lubię,trochę nie.
Posiadam sporo wierszy,które przeczytałam ale miłośniczką nie zostałam.
Od dawna mam jej dwie biograficzne książki autorstwa siostry.
"Maria i Magdalena"była pierwsza w kolejności.Zachwyciła mnie!
"Zalotnica niebieska" czekała na czytanie kilka lat i uplasowała się zdecydowanie niżej!
Co nie umniejsza mojego zadowolenia z kunsztu pisarskiego Magdaleny Samozwaniec.

Nasza poetka talent wielki miała.Trochę ją lubię,trochę nie.
Posiadam sporo wierszy,które przeczytałam ale miłośniczką nie zostałam.
Od dawna mam jej dwie biograficzne książki autorstwa siostry.
"Maria i Magdalena"była pierwsza w kolejności.Zachwyciła mnie!
"Zalotnica niebieska" czekała na czytanie kilka lat i uplasowała się zdecydowanie niżej!
Co nie umniejsza mojego...

Zafascynowana rodziną Kossaków przeczytałam wszystko co wydano na temat. Kobiety z rodziny, pisarki. Mężczyźni malarze. Nawet jeśli malarstwo batalistyczne nie jest dla mnie pociągające,nigdy nie widziałam Panoramy Racławickiej.Nieprzeciętne jednostki i indywidualności. "Maria i Magdalena" na mojej domowej półce jest postrzępiona, wytarte kartki. Czytane w całości lub wybrane rozdziały. KOSSAKÓWKA w Krakowie. Dom w Juracie. Muszę zobaczyć kiedyś te miejsca.

Zafascynowana rodziną Kossaków przeczytałam wszystko co wydano na temat. Kobiety z rodziny, pisarki. Mężczyźni malarze. Nawet jeśli malarstwo batalistyczne nie jest dla mnie pociągające,nigdy nie widziałam Panoramy Racławickiej.Nieprzeciętne jednostki i indywidualności. "Maria i Magdalena" na mojej domowej półce jest postrzępiona, wytarte kartki. Czytane w całości lub...

Na półkach księgarskich coraz to nowe pozycje, a mnie się zachciało sięgnąć w przeszłość i odświeżyć książkę, o ukochanej poetce
"Zalotnica Niebieska" Magdaleny Samozwaniec to coś więcej niż wspomnienia o siostrze. To opowieść o miłości. O miłości, która była tak ważną częścią życia Marii Pawlikowskiej - Jasnorzewskiej. O miłości tej pierwszej, tej wielkiej, i tej dojrzałej ostatniej. Ale też o miłości, jaka była podstawą wzajemnych relacji rodziny Kossaków, uczuciu tak wielkim, że wielu adoratorów panien Kossakowskich nie było w stanie się z nimi zmierzyć.
Z kart książki bije też olbrzymie ciepło, jakie było udziałem tej artystycznej rodziny. A sama poetka wymalowana została piórem siostry w obraz błękitno fioletowej wróżki, niemal eterycznej i zwiewnej, a jakże silnej, zabawnej, pełnej humoru.
Podobnie, jak w innych swoich wspomnieniach Magdalena Samozwaniec pięknie i zabawnie ukazuje realia przedwojennej Polski, barwne anegdoty z życia znanych malarzy, literatów, krytyków.
Jeśli ktoś jeszcze nie czytał, to zachęcam do sięgnięcia po tę pozycję, a jeśli czytał, do odświeżenia sobie ksiażki.

Na półkach księgarskich coraz to nowe pozycje, a mnie się zachciało sięgnąć w przeszłość i odświeżyć książkę, o ukochanej poetce
"Zalotnica Niebieska" Magdaleny Samozwaniec to coś więcej niż wspomnienia o siostrze. To opowieść o miłości. O miłości, która była tak ważną częścią życia Marii Pawlikowskiej - Jasnorzewskiej. O miłości tej pierwszej, tej wielkiej, i tej dojrzałej...

Po pierwszej książce M. Samozwaniec przyszła kolej na inne. W domu u dziadków na półce stała Zalotnica niebieska. Sięgałam, myśląc o jakimś przygodowym romansie. Nie, to nie jest to. To powieść biograficzna, pisana barwnie, z mnóstwem anegdot i pikantnych szczegółów, przedstawiająca szerokie tło dla wydarzeń (Kossakówka, znajomi, życie osobiste),a dotyczy....siostry autorki.
Może i nieobiektywna jest ta biografia, ale ciekawie się czyta prawie jak powieść.

Po pierwszej książce M. Samozwaniec przyszła kolej na inne. W domu u dziadków na półce stała Zalotnica niebieska. Sięgałam, myśląc o jakimś przygodowym romansie. Nie, to nie jest to. To powieść biograficzna, pisana barwnie, z mnóstwem anegdot i pikantnych szczegółów, przedstawiająca szerokie tło dla wydarzeń (Kossakówka, znajomi, życie osobiste),a dotyczy....siostry...

Książka odsłania przed czytelnikiem życie Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej. Poznajemy pisarkę w jej rodzinnym domu, pełnym tradycji i sztuki. Wojciech Kossak (ojciec) nie ma łatwo z Marią, która wiąże się w swoim życiu z kilkoma mężczyznami, a miłość nie zawsze jest trwała. Zmagania rodziny Kossaków o szczęście Lilki (jak nazywano Marię)są tłem całej biografii. Opowieść o życiu Marii snuje jej młodsza siostra - Magdalena. Przeplata swoją narrację wierszami poetki, fragmentami listów. Pokazuje tym samym, że poezja w życiu Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej i cała twórczość pisarska była nieodłącznym elementem jej życia. Książka od początku do końca spójna, napisana rzetelnie, bez chaosu i bałaganu. Samozwaniec uniknęła mnóstwa dygresyjności, które byłyby uzasadnione, gdy pisze się o bliskiej osobie. Jej dzieło jest świetnie napisaną literacką biografią Lilki.

Książka odsłania przed czytelnikiem życie Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej. Poznajemy pisarkę w jej rodzinnym domu, pełnym tradycji i sztuki. Wojciech Kossak (ojciec) nie ma łatwo z Marią, która wiąże się w swoim życiu z kilkoma mężczyznami, a miłość nie zawsze jest trwała. Zmagania rodziny Kossaków o szczęście Lilki (jak nazywano Marię)są tłem całej biografii. Opowieść o...