Prozaiczka, dramatopisarka. W 1946 przeniosła się z rodziną ciotki na Dolny Śląsk. Ukończyła studia dziennikarskie na Uniwersytecie Warszawskim. Przez dwanaście lat współtworzyła powieść radiową "W Jezioranach". Pisała słuchowiska i dramaty. Jej "Wijuny" (1974) otrzymały pierwszą nagrodę w konkursie teatru Ateneum na debiut i nagrodę im. St. Piętaka. W 1990 r. wydała w Londynie tom opowiadań "Dzitwa". Pierwsza wersja "Bożej podszewki"(1993) przyniosła jej jedną z głównych nagród w konkursie Fundacji Kultury, druga - poszerzona o dziesięć rozdziałów - stała się podstawą scenariusza serialu zrealizowanego przez Izabellę Cywińską dla TVP.
Jeśli Chłopi jest książką naturalistyczną, to ta książka jest arcynaturalistyczna, tu się tylko je, pije, pieprzy, śpi i pracuje, i co jakiś czas tylko bohaterowie wzdychają do jakiegoś nieokreślonego innnego miejsca, gdzie ejst inaczej i lepiej. DO tego wszyscy się tu nienawidzą. Książka jest bardzo behawioralnym opisem stosunków między ludźmi tam, gdzie poza przymusem przeżycia nie ma nic innego. Brakuje trochę rozwinięcia pewnych wątków dookreślenia postaci, czasem wydaje się, że w tej książce zbyt szybko płynie czas.
Biblioteka Błękitnych Tarcz 50/62
Do Bandy z Wroniej Góry należą: Julek, Zenek, Kobiałka, Władek, Halinka, Staszek, gruby Marcin, bliźniaki i pies Wicherek. Są to uczniowie V klasy szkoły podstawowej w Marczynie. W szkole działa spółdzielnia uczniowska "Promyk". Starsze klasy zajmują się hodowlą królików, zaś nasza Banda prowadzi szkolny sklepik.
Książeczka opowiada o wspólnocie, jaką tworzy spółdzielczość. Dzieci jesienią i wiosną mają problemy z zaopatrzeniem do sklepiku, ponieważ do ich wioski nie prowadzący utwardzone drogi. Składają się więc wspólnie na części do roweru, samodzielnie go naprawiają i jeżdżą 3 kilometry do miasteczka po potrzebne towary.
W posłowiu jest pogadanka na temat historii spółdzielczości w Polsce, o tym, jakie są rodzaje spółdzielni, czym się one zajmują i jak bardzo są w Polsce Ludowej potrzebne.