Uwielbiam tego typu antologie. Nie ma to jak fajne i krótkie opowiadanie, po przeczytaniu którego nieraz zbiera się szczękę z podłogi. Najbardziej szokuje mnie fakt, że ta jak i inne antologie wydawane są za darmo przez grupę pasjonatów. Ja na książkę trafiłem w sklepie Google Play. Okazuje się, że jest tam całkiem sensowna oferta książek za pełną cenę jak i tych darmowych

Uwielbiam tego typu antologie. Nie ma to jak fajne i krótkie opowiadanie, po przeczytaniu którego nieraz zbiera się szczękę z podłogi. Najbardziej szokuje mnie fakt, że ta jak i inne antologie wydawane są za darmo przez grupę pasjonatów. Ja na książkę trafiłem w sklepie Google Play. Okazuje się, że jest tam całkiem sensowna oferta książek za pełną cenę jak i tych darmowych

NanoFantazje 1.0 to ciekawy zbiór opowiadań, dostępny dla każdego do ściągnięcia. W sumie mamy tutaj 11 ciekawych i różnorodnych opowiadań. Każde z opowiadań jest krótkie i wciągające. Mamy tutaj opowiadanie skupiające się wokół tajemniczego obrazu, opowiadania dotyczące zmiany charakteru teściowej, a także inne historie fantastyczne. Jedne są nacechowane strachem i tajemnicą a inne lekką ironią i refleksjami. Dzięki temu każdy znajdzie coś dla siebie. Mi najbardziej zapadło w pamięć opowiadanie Chwyt, od którego antologia się rozpoczyna. Wszystko co tutaj znajdujemy to są wspaniałe szkice na przyszłe dłuższe opowiadania.

NanoFantazje 1.0 to ciekawy zbiór opowiadań, dostępny dla każdego do ściągnięcia. W sumie mamy tutaj 11 ciekawych i różnorodnych opowiadań. Każde z opowiadań jest krótkie i wciągające. Mamy tutaj opowiadanie skupiające się wokół tajemniczego obrazu, opowiadania dotyczące zmiany charakteru teściowej, a także inne historie fantastyczne. Jedne są nacechowane strachem i...

Przyjemny umilacz czasu. Są opowiadania bardziej i mniej przypadające do gustu. Ale tak to wygląda przy różnych autorach i w sumie różnej tematyce. Myślę, że każdy może znaleźć coś dla siebie, ciekawą historię. Widzę po wcześniejszych recenzjach, że gusty są różne.

Przyjemny umilacz czasu. Są opowiadania bardziej i mniej przypadające do gustu. Ale tak to wygląda przy różnych autorach i w sumie różnej tematyce. Myślę, że każdy może znaleźć coś dla siebie, ciekawą historię. Widzę po wcześniejszych recenzjach, że gusty są różne.

Zbiorek na udane popołudnie. Najbardziej podobał mi się tekst Łukasza Krukowskiego (miałam tęgą rozkminę),Magdaleny Świerczek-Gryboś (bajecznie napisany językowo) i Emilana Sornata (o rany, ale wizja!). Pozostałe na równym poziomie, niektóre zaskoczyły, a inne bawiły. Polecam na przyjemne posiedzenie :)

Zbiorek na udane popołudnie. Najbardziej podobał mi się tekst Łukasza Krukowskiego (miałam tęgą rozkminę),Magdaleny Świerczek-Gryboś (bajecznie napisany językowo) i Emilana Sornata (o rany, ale wizja!). Pozostałe na równym poziomie, niektóre zaskoczyły, a inne bawiły. Polecam na przyjemne posiedzenie :)

Krótkie teksty to okazja dla pisarza, żeby faktycznie się pokazać. Bez zbędnego przedłużania, wstępu do wstępu i prologu i tym podobnych opóźnień "dania głównego". Przyznam, że NanoFantazje przypadły mi do gustu, choć nie mogę tego rzecz o wszystkich opowiadaniach. Niektóre z nich na pewno zostaną mi w pamięci i o nich też wspomnę poniżej:
- Chwyt (Krukowski) - ciekawy tekst skupiający się wokół tajemniczego obrazu malarskiego, klimat grozy, niepewności, szybko i sprawnie wykreowany. Z chęcią kiedyś do tego tekstu wrócę.
- Starsza pani musi zniknąć (Orłowski) - to typ historii, których większość odbiorców lubi przyswajać. Humorystyczny, nieco ironiczny, z wplecioną prozą codzienności na naszym, polskim podwórku. Nic nadzwyczajnego poza tym, że zapewnia doskonałą rozrywkę i wywołuje nie jeden uśmiech.
- Kosmiczny biznes (Dura) - też humorystycznie i też z dystansem, bo mamy do czynienia ze sprzedażą... ciemnej materii i marketingiem kosmosu. Szybki strzał sf, również przede wszystkim służący rozrywce czytelnika.
- Modlitwa do Archimedesa (Matkowski) - zdecydowanie będę o nim pamiętać. Autor w ciekawy sposób wplata refleksję na temat codzienności i relacji międzyludzkich dodatkowo komponując to z dorobkiem intelektualnym Archimedesa. Niewątpliwe to opowiadanie się wyróżnia i warto się z nim zapoznać.
- Komar i sito (Tempołowicz) - tekst o snuci fantazji i ich tworach, dość nietypowa koncepcja i motyw niespełnionego twórcy, aczkolwiek na pewno jest to opowiadanie wymagające dopracowania.
- Granica Roche'a (Wybraniec) - Tym razem do głosu dochodzi wątek związany z mitologią słowiańską. Przyjemne czytadło i dosyć nietypowy pomysł na fabułę.

Trzeba pamiętać, że w tych krótkich opowiadaniach raczej nie znajdziemy skomplikowanej kreacji bohaterów, ale to, co prezentują autorzy to wystarczające szkice postaci, które pojawiają się na scenie. Proponuję przy lekturze nie wymagać od opowiadań za wiele, bo żadne nie odmieni specjalnie niczyjego życia (ale ze stu procentową pewnością tego nie stwierdzam, a może, akurat będzie inaczej),ale umili parę godzin w autobusie czy pociągu z pewnością.

Krótkie teksty to okazja dla pisarza, żeby faktycznie się pokazać. Bez zbędnego przedłużania, wstępu do wstępu i prologu i tym podobnych opóźnień "dania głównego". Przyznam, że NanoFantazje przypadły mi do gustu, choć nie mogę tego rzecz o wszystkich opowiadaniach. Niektóre z nich na pewno zostaną mi w pamięci i o nich też wspomnę poniżej:
- Chwyt (Krukowski) - ciekawy...

Przyjemny zbiór krótkich opowiadań fantastycznych. Ekipa fantazmatów robi naprawdę dobrą robotę publikując teksty wielu nieznanych autorów. Poziom opowiadań jest oczywiście zróżnicowany, ale każdy znajdzie coś dla siebie.

Przyjemny zbiór krótkich opowiadań fantastycznych. Ekipa fantazmatów robi naprawdę dobrą robotę publikując teksty wielu nieznanych autorów. Poziom opowiadań jest oczywiście zróżnicowany, ale każdy znajdzie coś dla siebie.

nanoFantazje 1.0
10 opowiadań, redaktor prowadzący Dawid „Fenrir” Wiktorski tzn. że mamy ciąg dalszy po dwóch tomach „Fantazmatów” i „Geniuszach fantastyki” - wszystkich ocenionych przeze mnie na 7/10. Ten zbiór dostępny na: https://fantazmaty.pl/projekty/nanofantazje-1-0/
Wiktorski w „Przedmowie” pisze:
„…..Chociaż nabór na takie opowiadania ogłosiliśmy zaledwie kilka tygodni temu, to dosłownie zostaliśmy zalani propozycjami… …Wybór dziesięciu tekstów, które przedstawimy jako pierwsze, nie był łatwy….”
Doceniam dobre chęci Wiktorskiego i jego zespołu, lecz przeraża stwierdzenie, że „zostaliśmy zalani”, bo oznacza to możliwość wyboru 10 najlepszych; nurtuje mnie więc pytanie jak niski poziom był pozostałych??
Stary jestem, to i gust mój inny, a po tym zastrzeżeniu podaję, że według mnie trzy są najlepsze, a to ze względu na poczucie humoru; są to „Chwyt” Krukowskiego, „Kosmiczny biznes” Dury i „Starsza pani musi zniknąć” Orłowskiego.
Niestety, całości nie mogę dać więcej niż 6/10

nanoFantazje 1.0
10 opowiadań, redaktor prowadzący Dawid „Fenrir” Wiktorski tzn. że mamy ciąg dalszy po dwóch tomach „Fantazmatów” i „Geniuszach fantastyki” - wszystkich ocenionych przeze mnie na 7/10. Ten zbiór dostępny na: https://fantazmaty.pl/projekty/nanofantazje-1-0/
Wiktorski w „Przedmowie” pisze:
„…..Chociaż nabór na takie...

Jak na ilość osób zaangażowanych w przygotowanie tego zbioru, większość opowiadań jest w najlepszym przypadku bardzo przeciętna. Kontrastuje to z deklaracją na wstępie książki o tym, że redaktorzy zostali wprost zalani ciekawymi i pomysłowymi opowiadaniami i z trudem wybrali tylko te najlepsze.

Co zaskakujące, nawet biogramy autorów wydają się być "nadęte" i tylko uwypuklają różnicę pomiędzy wybitnie ciekawym życiem (przynajmniej w zakresie deklaracji) i mało pomysłowym tekstem.

Na uwagę zasługują dwa opowiadania: Modlitwa do Archimedesa i Granice Roche'a, dobre w formie i z ciekawym pomysłem.

Jak na ilość osób zaangażowanych w przygotowanie tego zbioru, większość opowiadań jest w najlepszym przypadku bardzo przeciętna. Kontrastuje to z deklaracją na wstępie książki o tym, że redaktorzy zostali wprost zalani ciekawymi i pomysłowymi opowiadaniami i z trudem wybrali tylko te najlepsze.

Co zaskakujące, nawet biogramy autorów wydają się być "nadęte" i tylko...

Zbiór dziesięciu krótkich opowiadań. Każde z nich z notką o autorze. Autorzy młodzi, co trochę widać też po jakości opowiadań. Choć przyznam, że dwa, a nawet trzy z dziesięciu spodobały mi się.
Publikację traktowałem jako przerywnik między „normalnymi” książkami (mam na myśli objętość) i jako taka sprawdziła się doskonale.

Zbiór dziesięciu krótkich opowiadań. Każde z nich z notką o autorze. Autorzy młodzi, co trochę widać też po jakości opowiadań. Choć przyznam, że dwa, a nawet trzy z dziesięciu spodobały mi się.
Publikację traktowałem jako przerywnik między „normalnymi” książkami (mam na myśli objętość) i jako taka sprawdziła się doskonale.

nanoFantazje 1.0 to bardzo równy zbiór krótkich opowiadań. Ekipę Fantazmatów można pochwalić za selekcję, w większości są to naprawdę udane teksty, a znajdą się też perełki. Całość wprawdzie można przeczytać w drodze do pracy, ale warto sobie te teksty dawkować, szczególnie że mieszczą się w obrębie zupełnie różnych gatunków i konwencji. Miłośnicy szeroko pojętej fantastyki powinni być zadowoleni.

Omówienie poszczególnych opowiadań: http://kulturacja.pl/2019/01/nanofantazje-recenzja-antologii-krotkich-opowiadan/

nanoFantazje 1.0 to bardzo równy zbiór krótkich opowiadań. Ekipę Fantazmatów można pochwalić za selekcję, w większości są to naprawdę udane teksty, a znajdą się też perełki. Całość wprawdzie można przeczytać w drodze do pracy, ale warto sobie te teksty dawkować, szczególnie że mieszczą się w obrębie zupełnie różnych gatunków i konwencji. Miłośnicy szeroko pojętej fantastyki...