Maj 1993. Zwłoki dwóch sióstr zostają znalezione na brzegu Garonny. Dziewczyny, ubrane w pierwszokomunijne sukienki, siedziały naprzeciwko siebie przywiązane do drzew. Młody Martin Servaz szybko zwraca uwagę na Erika Langa, autora porywających, pełnych okrucieństwa kryminałów, którego zamordowane siostry były fankami. Zarówno sposób ułożenia ciał, jak i specyficzny ubiór pasują do powieści „Panna w bieli”, stąd Erick ląduje na liście podejrzanych, jednak wkrótce po zatrzymaniu autora, do zbrodni przyznaje się student, który znał dziewczyny, a także książki Ericka Langa. Śledztwo zostaje zakończone, ale Servaza prześladują wątpliwości co do winy chłopaka. Mija dwadzieścia pięć lat od podwójnego morderstwa. W mroźną noc Erik Lang znajduje zwłoki swojej żony, która podobnie jak dwie siostry ma na sobie komunijną sukienkę...

„Siostry” są V tomem z serii o detektywie Martinie Servaz. W powieści autor stosuje przeskoki czasowe — mamy prolog z 1988 r., pierwsze śledztwo komisarza Martina w 1993 r., o którym czytaliście w opisie oraz czasy współczesne rok 2018, kiedy to pojawia się kolejna ofiara powiązana ze śledztwem sprzed lat. W międzyczasie dzieją się inne historie, które autor opisał w „Bielszy odcień śmierci”, „Krąg”, „Nie gaś światła” oraz „Noc”, a łączy je osoba Martina dlatego nie znając poprzednich tomów, nie wiedziałam skąd nagle, komisarz ma syna! U dołu strony znalazłam odnośnik, że wcześniejsze wydarzenia znajdują się w innej części. Cóż muszę je koniecznie nadrobić!

Bernard Minier napisał bardzo wciągający i bardzo mroczny thriller o ludzkich namiętnościach — o sławie, o silnym oddziaływaniu na drugą osobę, o fascynacji, która prowadzi do największych poświeceń oraz o wykorzystywaniu swojej pozycji względem drugiego człowieka. I nie chodzi tylko o sławnego pisarza Erika Langa, który doskonale zdawał sobie sprawę z uwielbienia, jakim jest darzony, ale również o policję, o przesłuchujących śledczych, którzy niejednokrotnie nadużywali swojej władzy. Czy każdy zatrzymany jest winny? Czy domniemana wina usprawiedliwia stosowaną wobec niego przemoc? Bernard Minier w „Siostrach” pokazał, jak cienka jest linia, po której przekroczeniu w nas samych zachodzą nieodwracalne zmiany. To thriller o mocnym podłożu psychologicznym, gdzie autor zagłębia się w motywy działania, rozkłada na czynniki pierwsze pobudki — to jest w nim fascynujące! Nie zrozumcie mnie źle, akcja pędzi lotem błyskawicy, jednak nie brak tu wnikliwej analizy przyczynowo-skutkowej, której źródło tkwi w ludzkim umyśle.

Dla mnie ta książka jest godna polecenia i warta przeczytania! Każdy fan thrillera czy kryminału o podłożu psychologicznym będzie zadowolony :)

Maj 1993. Zwłoki dwóch sióstr zostają znalezione na brzegu Garonny. Dziewczyny, ubrane w pierwszokomunijne sukienki, siedziały naprzeciwko siebie przywiązane do drzew. Młody Martin Servaz szybko zwraca uwagę na Erika Langa, autora porywających, pełnych okrucieństwa kryminałów, którego zamordowane siostry były fankami. Zarówno sposób ułożenia ciał, jak i specyficzny ubiór...