W małej mieścinie gdzieś na końcu świata pewna młoda, niewinna dziewczyna rozpływa się we mgle. A kiedy do tej zapyziałej osady przybywa śledczy na miarę detektywa Rutkowskiego i uruchamia Wyższą Szkołę Robienia Hałasu, poszukiwania nabierają rumieńców. A trop ściele się gęsto: w miasteczku odkryto rzadkie złoża, dzięki czemu część mieszkańców niespodziewanie się wzbogaciła, mocno trzyma się lokalne bractwo religijne, w podtekście podejrzewane o fundamentalizm i brzydkie praktyki (było nie raz? to jeszcze raz!),w tle błąka się zaburzony emocjonalnie socjopatyczny nastolatek, jakiś nauczyciel uciekający od nieznanej nam przeszłości, ojciec zaginionej skrywa jakieś sekreciki, jej przyjaciółka nie jest do końca lojalna i szczera. Przy okazji na światło dzienne wychodzi inna, o wiele starsza kryminalna zagadka. Tak, że niby motywów w bród ale zaczepienia nie ma. Kiedy w końcu prawda (przynajmniej ta o najnowszym zaginięciu) wychodzi na jaw, jest ona tak koślawo uzasadniona, nieprawdopodobna, psychologicznie niepojęta, głupia i dęta, że Panu Carrisiemu już dziękuję. Sięgnęłam po ten tytuł z uwagi na klimatyczny film sprzed paru lat, w którym czuć było rękę europejskiego twórcy, bez zbędnego amerykanizowania. Ale książka nie powaliła. Kiedyś pewien nałogowy czytelnik wspomniał, że ma już po czubki uszu wszystkich ostatnio namnożonych książkowych dziewczyn - z mgły, wody, jeziora, sąsiedztwa, okna, drągu, przeciągu i pociągu, I w tym punkcie zgadzam się z nim.

W małej mieścinie gdzieś na końcu świata pewna młoda, niewinna dziewczyna rozpływa się we mgle. A kiedy do tej zapyziałej osady przybywa śledczy na miarę detektywa Rutkowskiego i uruchamia Wyższą Szkołę Robienia Hałasu, poszukiwania nabierają rumieńców. A trop ściele się gęsto: w miasteczku odkryto rzadkie złoża, dzięki czemu część mieszkańców niespodziewanie się...

Ależ to było cudownie, niezapomnianie smakowite! Donato Carrisi to chyba jeden z moich najulubieńszych współczesnych pisarzy, kocham gościa po prostu!

Ależ to było cudownie, niezapomnianie smakowite! Donato Carrisi to chyba jeden z moich najulubieńszych współczesnych pisarzy, kocham gościa po prostu!

Trochę zbyt zagmatwana w mojej opinii, ale nie żałuję poświęconego czasu. Nie polecam, nie odradzam :) Napewno znajdą się osoby którym się spodoba, ale dla mnie zbyt przerysowana i zbyt „fantastyczna”, trochę nienaturalna

Trochę zbyt zagmatwana w mojej opinii, ale nie żałuję poświęconego czasu. Nie polecam, nie odradzam :) Napewno znajdą się osoby którym się spodoba, ale dla mnie zbyt przerysowana i zbyt „fantastyczna”, trochę nienaturalna

Jak dla mnie średnia. Zawiodło mnie to , że cała sprawa nie jest wyjaśniona gruntownie. Po przesłuchaniu zostaje wiele pytań w głowie. Ogólnie w połowie książki domyśliłem się kto jest morderca, po jednym małym zdarzeniu, ale nie jest to oczywiście takie jasne

Jak dla mnie średnia. Zawiodło mnie to , że cała sprawa nie jest wyjaśniona gruntownie. Po przesłuchaniu zostaje wiele pytań w głowie. Ogólnie w połowie książki domyśliłem się kto jest morderca, po jednym małym zdarzeniu, ale nie jest to oczywiście takie jasne

Mordercą był podejrzewany od początku nauczyciel, jednak policja nie była w stanie udowodnić mu jego winy.

Osobą odpowiedzialną za morderstwa młodych dziewczyn w przeszłości był miejscowy psychiatra.

Mordercą był podejrzewany od początku nauczyciel, jednak policja nie była w stanie udowodnić mu jego winy.

Osobą odpowiedzialną za morderstwa młodych dziewczyn w przeszłości był miejscowy psychiatra.

Chętnie dałabym wyższą ocenę, bo to dobra powieść, lecz niestety zawodzi jako kryminał. Autor gra z czytelnikami w nierówną grę - nie wyjaśnia w pełni przebiegu zbrodni, co oznacza, że elementy trudne do wyjaśnienia po prostu pomija. I tak nie wiemy np. skąd sprawca wziął narzędzie zbrodni i jak się go pozbył, jak udało mu się TAK skutecznie pozbyć ewentualnych zwłok, ani jakim cudem w bardzo krótkim czasie był w stanie wykonać wiele czynności - przemieszczać się między punktami, skopiować nagranie, czy choćby odwiedzić urząd pocztowy. Zdrowy rozsądek podpowiada, że to niemożliwe, dociekliwy czytelnik odrzuci więc tego czy innego podejrzanego, nie jest bowiem świadomy, że sprawca posiada niedostępne śmiertelnikom moce, np. chyba umie się teleportować... Wydaje się, że autor po prostu wymyślił swoją historię, która "jakoś" się wydarzyła, mniejsza o szczegóły.

Na plus zaliczam agenta Vogla, jego cynizm, manipulowanie i wątpliwe moralnie postępki. Wydaje się to świeże i ciekawe na tle świętoszkowatych i upiornie inteligentnych detektywów, jakich często gości na swych kartach powieść kryminalna.

Chętnie dałabym wyższą ocenę, bo to dobra powieść, lecz niestety zawodzi jako kryminał. Autor gra z czytelnikami w nierówną grę - nie wyjaśnia w pełni przebiegu zbrodni, co oznacza, że elementy trudne do wyjaśnienia po prostu pomija. I tak nie wiemy np. skąd sprawca wziął narzędzie zbrodni i jak się go pozbył, jak udało mu się TAK skutecznie pozbyć ewentualnych zwłok, ani...

Uwielbiam czytać o śledztwach, zaginięciach i morderstwach więc książka mnie nie zawiodła. Nie polubiłam głównego bohatera, ale mimo wszystko czytało sie bardzo dobrze. Ekranizację obejrzałam po przeczytaniu książki, nie jest to megahit ale warto obejrzeć. Koniec zaskakujący. Polecam.

Uwielbiam czytać o śledztwach, zaginięciach i morderstwach więc książka mnie nie zawiodła. Nie polubiłam głównego bohatera, ale mimo wszystko czytało sie bardzo dobrze. Ekranizację obejrzałam po przeczytaniu książki, nie jest to megahit ale warto obejrzeć. Koniec zaskakujący. Polecam.

"To media są źródłem wszelkiego zła(...)ale w zasadzie mogą być nieszkodliwe, jeśli je zneutralizujemy naciskając guzik w pilocie. Tylko, że nikt tego nie robi. Wszyscy jesteśmy zbyt ciekawi."

Od dłuższego już czasu poszukiwałam dobrego, klasycznego kryminału. Bez pędzącej na łeb, na szyję akcji, bez wulgaryzmów i epatowania przemocą. "Dziewczyna we mgle" świetnie wpisała się w moje oczekiwania.
Czytałam trochę opinii na temat tej powieści i zauważyłam, że czytelnicy często zarzucają jej zbyt wolne tempo. Mnie to akurat bardzo odpowiada. Niezwykle przyjemnie czyta się takie książki zwłaszcza w te długie, deszczowe, jesienne wieczory. Poza tym to wolne tempo świetnie oddaje klimat małego, sennego, pełnego tajemnic miastaczka.
Mówiąc o tej książce nie sposób nie wspomnieć o czarnym charakterze. Agent Vogel jest przeokropny. Chyba najbardziej antypatyczny bohater, jakiego ostatnio spotkałam na mojej czytelniczej drodze. Pan Samo Zło.👹
Do rozmyślań skłania natomiast poruszony przez autora temat roli mediów w naszym życiu. O ich sile oddziaływania na naszą codzienność i o tym, jak media kreują rzeczywistość zamiast ją opisywać.
Wielki plus za zupełnie zaskakujące zakończenie, gdyż z mgły wyłonił się człowiek, którego zupełnie się nie spodziewałam...
Jeśli ktoś lubi niespieszną akcję i zaskakujące zakończenia, to z całego serca polecam!

"To media są źródłem wszelkiego zła(...)ale w zasadzie mogą być nieszkodliwe, jeśli je zneutralizujemy naciskając guzik w pilocie. Tylko, że nikt tego nie robi. Wszyscy jesteśmy zbyt ciekawi."

Od dłuższego już czasu poszukiwałam dobrego, klasycznego kryminału. Bez pędzącej na łeb, na szyję akcji, bez wulgaryzmów i epatowania przemocą. "Dziewczyna we mgle" świetnie wpisała...

Wersja audio

Bardzo lekki w swej formie, bardzo poprawny, przyzwoicie napisany i przyjemny kryminał. Nie ma tu fajerwerków, ale nie ma też dłużyzn. Bohaterowie są napisani przyzwoicie..., ale po powierzchni.

Nie mam wiele do dodania. Gdyby jakaś książka miała być odzwierciedleniem "średniej" danego gatunku, to myślę, że ta książka wspaniale by się do tego nadała.

Świetne wykonanie Pana Andrzeja Ferenca. Znakomicie oddał senność opisanego miasteczka i rytm książki.

Wersja audio

Bardzo lekki w swej formie, bardzo poprawny, przyzwoicie napisany i przyjemny kryminał. Nie ma tu fajerwerków, ale nie ma też dłużyzn. Bohaterowie są napisani przyzwoicie..., ale po powierzchni.

Nie mam wiele do dodania. Gdyby jakaś książka miała być odzwierciedleniem "średniej" danego gatunku, to myślę, że ta książka wspaniale by się do tego nadała.

Świetne...

Ależ to była dobra książka. Do końca się zastanawiałam „kto jest temu winien”! Naprawdę świetna i nieprzewidywalna. Uczta że hej!

Ależ to była dobra książka. Do końca się zastanawiałam „kto jest temu winien”! Naprawdę świetna i nieprzewidywalna. Uczta że hej!