Świetna kronika futurystycznej wizji drugiej wojny secesyjnej w Stanach Zjednoczonych, przemocy jaka opanowuje wszystkie serca i umysły, a w tym losów jednej rodziny, rzuconej w brutalny świat wojny. Podobało mi się odniesienie do katastrofy klimatycznej, postapokaliptyczny klimat książki, budzi ona ogromny niepokój w czytelniku, bo chodzi o największe mocarstwo świata. Wydźwięk książki jest jednak uniwersalny: największym ludzkim cierpieniem jest zawsze cierpienie czasu wojny.

Świetna kronika futurystycznej wizji drugiej wojny secesyjnej w Stanach Zjednoczonych, przemocy jaka opanowuje wszystkie serca i umysły, a w tym losów jednej rodziny, rzuconej w brutalny świat wojny. Podobało mi się odniesienie do katastrofy klimatycznej, postapokaliptyczny klimat książki, budzi ona ogromny niepokój w czytelniku, bo chodzi o największe mocarstwo świata....

Mocno przereklamowane. Ale całkiem niezły opis prania mózgu... choć czytałam lepsze.

Mocno przereklamowane. Ale całkiem niezły opis prania mózgu... choć czytałam lepsze.

Stracony potencjał. Pomysł na fabułę był dobry, kraj podzielony wojną i konsekwencjami wywołanych pandemii, niestety gorzej z wykonaniem. W połowie książki czułam znużenie losami bohaterki. Dobrze, że zmusiłam się do doczytania reszty bo koncówka jest interesująca i ciekawie zamyka całość.

Stracony potencjał. Pomysł na fabułę był dobry, kraj podzielony wojną i konsekwencjami wywołanych pandemii, niestety gorzej z wykonaniem. W połowie książki czułam znużenie losami bohaterki. Dobrze, że zmusiłam się do doczytania reszty bo koncówka jest interesująca i ciekawie zamyka całość.

Przeczytałam jakiś czas temu, ale tak zapadła mi w pamięć, że po dwóch latach dalej mam w głowie tą historię. Bardzo dużo fajnych motywów (nawet użyłam
na próbnej maturze jako jeden z argumentów)
Warto przeczytac, bo to naprawdę ciekawy i oryginalny sajfaj;)

Przeczytałam jakiś czas temu, ale tak zapadła mi w pamięć, że po dwóch latach dalej mam w głowie tą historię. Bardzo dużo fajnych motywów (nawet użyłam
na próbnej maturze jako jeden z argumentów)
Warto przeczytac, bo to naprawdę ciekawy i oryginalny sajfaj;)

Bardzo dobrze się bawiłem.

Z sensem wymyślone czytadło, które pokazuje życie w obozie przesiedleńczym, spiralę nienawiści itd.

Wiadomo, że nie jest to Saunders i nie zmieni mi ona życia, ale taka książka do czytania w tramwaju/autobusie podczas jazdy do pracy.

Bardzo dobrze się bawiłem.

Z sensem wymyślone czytadło, które pokazuje życie w obozie przesiedleńczym, spiralę nienawiści itd.

Wiadomo, że nie jest to Saunders i nie zmieni mi ona życia, ale taka książka do czytania w tramwaju/autobusie podczas jazdy do pracy.

Muszę przyznać, że książka wciągnęła mnie od pierwszych stron, chociaż ja nie przepadam za takimi typu książkami to mam wrażenie, że po przeczytaniu Rok 1984 i teraz Ameryka w ogniu, mam wrażenie, że takie książki powinny być nakazane by je czytać i mieć spojrzenie na to do czego doprowadzamy.

Jest to wstrząsająca książka o wizji, która coraz bliżej jest nas. Książka o życiu dziewczynki Sarat, która musiała w wieku sześciu lat dorosnąć i zadbać o siebie, aby przetrwać. Perspektywa wojny opowiadana przez dziewczynkę, nastolatkę, kobietę. Wojna, która jest okrutna, nieważne ile masz lat.

Historia tak mocno realistyczna, że przenika pod skórę czytającego. Masz wrażenie, że walczysz obok Sarat o przetrwanie, bo zasada jest jedna i najważniejsza - “zabij, inaczej ciebie zabiją”.

Spodziewałam się całkiem innej książki, a naprawdę dostałam coś więcej. Ukazanie Ameryki, która stoi nad przepaścią upadku jest tak niesamowicie realistycznie pokazane, że patrząc na rok, w którym to wszystko się dzieje, mam wrażenie, że może właśnie tak wszystko się potoczy, do tego dążymy. Nie wszystkim przypadnie ta książka do gustu. Ale myślę, że znajdą się osoby, które zachwycą się jej treścią, a przede wszystkim historią w niej zawartą, historią dziewczynki, która od dziecka do samego końca pałała chęcią zemsty.

Muszę przyznać, że książka wciągnęła mnie od pierwszych stron, chociaż ja nie przepadam za takimi typu książkami to mam wrażenie, że po przeczytaniu Rok 1984 i teraz Ameryka w ogniu, mam wrażenie, że takie książki powinny być nakazane by je czytać i mieć spojrzenie na to do czego doprowadzamy.

Jest to wstrząsająca książka o wizji, która coraz bliżej jest nas. Książka o...

Końcówka XXI wieku. Świat umiera z gorąca na skutek globalnego ocieplenia a Stany Zjednoczone właśnie stanęły na skraju przepaści. Władze podejmując decyzję o zakazie używania paliw kopalnych doprowadziły do wybuchu drugiej wojny secesyjnej. W tym krwawym konflikcie stoją na przeciw siebie Amerykanie z północy i ci mieszkający na południu. W tym czasie w Luizjanie, w baraku nad rzeką mieszka Sarat z rodzicami i dwójką rodzeństwa. Dziewczynka ma sześć lat ale musi szybko dorosnąć gdy jej ojciec zostaje zabity. Wraz z ocalałą resztą rodziny musi opuścić dom. Znajdują tymczasowe schronienie w obozie dla uchodźców z południa niestety nie jest tam tak bezpiecznie jakby się mogło wydawać. Króluje tutaj przemoc i formacje rebeliantów południa, a bramy obozu są wciąż pod baczną obserwacją wroga. Dzieciństwo Sarat kończy się w chwili gdy między namioty uchodźców wdzierają się zastępy milicjantów z północy, którzy strzelają do każdego i palą wszystko na swojej drodze. Cudem ocalona dziewczyna zrobi wszystko aby pomścić swoich ludzi.

"Ameryka w ogniu" to smutna wizja upadku cywilizacji i niekończącej się nienawiści która nie wygasa nawet w obliczu katastrofy klimatycznej. Jak na dłoni ukazane są w niej wszystkie najgorsze instynkty. To też historia dorastania w świecie, w którym jedyną regułą jest " zabij albo ciebie zabiją". To historia smutna, wsytrząsająca, a przy tym napisana w sposób mocno sugerujący realizm zdarzeń.
Zdecydowanie polecam!!!

Końcówka XXI wieku. Świat umiera z gorąca na skutek globalnego ocieplenia a Stany Zjednoczone właśnie stanęły na skraju przepaści. Władze podejmując decyzję o zakazie używania paliw kopalnych doprowadziły do wybuchu drugiej wojny secesyjnej. W tym krwawym konflikcie stoją na przeciw siebie Amerykanie z północy i ci mieszkający na południu. W tym czasie w Luizjanie, w baraku...

Wstrząsająca książka o bezsensie wojny. Pomimo, że akcja została umieszczona w przyszłości, okrucieństwo, chęć zemsty zawsze pozostają takie same. Wojna opowiadana oczami dziecka, nastolatki, kobiety, owładniętej zemstą furii.. Przypominała mi eksterminację Indian przez Amerykanów. Tragiczne.

Wstrząsająca książka o bezsensie wojny. Pomimo, że akcja została umieszczona w przyszłości, okrucieństwo, chęć zemsty zawsze pozostają takie same. Wojna opowiadana oczami dziecka, nastolatki, kobiety, owładniętej zemstą furii.. Przypominała mi eksterminację Indian przez Amerykanów. Tragiczne.

Książkę słuchałam jako audiobooka i chyba gdybym ją czytała to bym nie dotrwała do końca. Temat ciekawy, lecz wydaje mi się że zmarnowany potencjał. Zawsze lubiłam postakopaliptyczne klimaty, jednak ta wizja świata mnie nie do końca przekonała. Ciężko było mi się wczuć w sytuacje postaci głównie dla tego, że mimo obszernych opisów ich fizyczności, brakowało bardzo przedstawienia ich uczuć. To spłaszczyło odbiór całej książki. Mam wrażenie, że autor skupił się bardziej na opisie zapachów, (temat powracał wielokrotnie, aż zaczął drażnić jednocześnie nic nie wnosząc do fabuły),niż na tym co czuli jego bohaterowie, a czasami ciężko było wydedukować co mogli mieć w głowie. Główna bohaterka, była przedstawiona jako osoba mądra i nie dająca się manipulować, a ja od początku odniosłam całkiem odwrotne wrażenie. Raczej ta pozycja mnie nie zachęca do dalszego wgłębiania się w twórczość autora.

Książkę słuchałam jako audiobooka i chyba gdybym ją czytała to bym nie dotrwała do końca. Temat ciekawy, lecz wydaje mi się że zmarnowany potencjał. Zawsze lubiłam postakopaliptyczne klimaty, jednak ta wizja świata mnie nie do końca przekonała. Ciężko było mi się wczuć w sytuacje postaci głównie dla tego, że mimo obszernych opisów ich fizyczności, brakowało bardzo...

Dnf 195/350

Dnf 195/350