Czas zmierzyć się z prawdą...

ᴍᴏᴊᴀ sɪᴏsᴛʀᴀ ɴɪᴇ ᴜᴢ̇ʏᴡᴀ sᴌᴏᴡᴀ „ᴢɴɪᴋɴᴀ̨ᴄ́”, ᴀʟᴇ ᴡᴌᴀśɴɪᴇ ᴛᴏ ᴍᴀ ɴᴀ ᴍʏśʟɪ.

Zeszłego lata w Cisowym Domku siostra Skye - Luise, ginie w tragicznym wypadku.

sᴌʏsᴢᴇ̨ ᴋʀᴢʏᴋɪ. ʀᴏᴢᴅᴢɪᴇʀᴀᴊᴀ̨ᴄᴇ ᴜsᴢʏ ᴡʀᴢᴀsᴋᴜ. ʜᴜᴋ. ᴘʟᴜsᴋ. sᴢᴄᴢᴇᴋᴀᴊᴀ̨ᴄᴇɢᴏ ᴡ ᴏᴅᴅᴀʟɪ ᴘsᴀ. ᴋʀᴀᴋᴀɴɪᴇ ᴡʀᴏɴ.

Następnego lata rodzice Skye wysyłają ją na obóz dla młodzieży po traumatycznych przejściach. Wszystko wydaje się zmierzać w dobrym kierunku, do pewnego dnia.

ᴡsᴢʏsᴛᴋᴏ sᴘᴏᴡᴀʟɴɪᴀ. ᴋʀᴇᴡ ᴡ ᴍᴏɪᴄʜ ᴢ̇ʏᴌᴀᴄʜ. ᴏᴅᴅᴇᴄʜ. ᴍᴏ́ᴢɢ. ᴘʀᴢᴇᴡɪᴊᴀᴍ ᴡɪᴀᴅᴏᴍᴏśᴄɪ ɪ ʙᴌʏsᴋᴀᴡɪᴄᴢɴɪᴇ ᴡʀᴀᴄᴀ ᴍɪ ᴘᴀᴍɪᴇ̨ᴄ́. ᴛᴇᴊ ɴᴏᴄʏ ᴅᴏsᴛᴀᴌᴀᴍ ᴡɪᴀᴅᴏᴍᴏśᴄ́ ᴏᴅ ʟᴜɪsʏ ɪ ᴊᴇᴊ ᴏᴅᴘɪsᴀᴌᴀᴍ. ᴛᴏ ᴢᴀᴍᴋɴɪᴇ̨ᴛʏ, ᴄʜʀᴏɴɪᴏɴʏ ʜᴀsᴌᴇᴍ ᴄᴢᴀᴛ. ᴅᴏsᴛᴇ̨ᴘ ᴅᴏ ɴɪᴇɢᴏ ᴍɪᴀᴌʏ ᴛʏʟᴋᴏ ᴅᴡɪᴇ ᴏsᴏʙʏ: ʟᴜɪsᴀ ɪ ᴊᴀ.

Skye zaczyna dostawać wiadomości od zmarłej siostry. Czy to możliwe, aby upozorowała własną śmierć na miarę śledztw Sherlocka Holmesa?
Teraz już wie, że nadszedł czas zmierzyć się z przeszłością.

Nie wie, że niebezpieczeństwo czai się tuż obok niej.

Czas zmierzyć się z prawdą...

ᴍᴏᴊᴀ sɪᴏsᴛʀᴀ ɴɪᴇ ᴜᴢ̇ʏᴡᴀ sᴌᴏᴡᴀ „ᴢɴɪᴋɴᴀ̨ᴄ́”, ᴀʟᴇ ᴡᴌᴀśɴɪᴇ ᴛᴏ ᴍᴀ ɴᴀ ᴍʏśʟɪ.

Zeszłego lata w Cisowym Domku siostra Skye - Luise, ginie w tragicznym wypadku.

sᴌʏsᴢᴇ̨ ᴋʀᴢʏᴋɪ. ʀᴏᴢᴅᴢɪᴇʀᴀᴊᴀ̨ᴄᴇ ᴜsᴢʏ ᴡʀᴢᴀsᴋᴜ. ʜᴜᴋ. ᴘʟᴜsᴋ. sᴢᴄᴢᴇᴋᴀᴊᴀ̨ᴄᴇɢᴏ ᴡ ᴏᴅᴅᴀʟɪ ᴘsᴀ. ᴋʀᴀᴋᴀɴɪᴇ ᴡʀᴏɴ.

Następnego lata rodzice Skye wysyłają ją na obóz dla młodzieży po traumatycznych...

Historia skupia się na nastolatce(Skye) , której siostra zginęła i dziewczyna nie mogąc się z tym pogodzić zostaję wysłana przez rodziców na obóz dla nastolatków po przejściach i tam dziewczyna powoli powraca do siebie , ale nagle zaczyna otrzymywać wiadomości od martwej siostry i chcę się dowiedzieć o co tu chodzi i kto podaję się za Jej siostrę. I w końcu odkrywa prawdę. Jednak nie jest to jeszcze koniec książki , bo po odkryciu prawdy mamy jeszcze jeden wątek na samym końcu. Powiem szczerze , że książka jest bardzo dobra i od początku wciąga. Choć jednak jest przewidywalna. Cały ten wątek z wiadomościami miał takie sobie zakończenie , a na dodatek bohaterka odkryła prawdę zupełnie przypadkiem i po chwili wątek został porzucony. Tak samo ten końcowy wątek też był łatwy do ogarnięcia , bo już od początku czułem , że z tą postacią będzie coś nie tak i na koniec coś odwali i miałem rację. Jednak mimo wszystko bardzo dobrze się czytało i kolejne książki autorki też przeczytam

Historia skupia się na nastolatce(Skye) , której siostra zginęła i dziewczyna nie mogąc się z tym pogodzić zostaję wysłana przez rodziców na obóz dla nastolatków po przejściach i tam dziewczyna powoli powraca do siebie , ale nagle zaczyna otrzymywać wiadomości od martwej siostry i chcę się dowiedzieć o co tu chodzi i kto podaję się za Jej siostrę. I w końcu odkrywa prawdę....

Wciągająca, wartka akcja. Szybko się czyta.

Wciągająca, wartka akcja. Szybko się czyta.

Kłamstwo minionego lata" to młodzieżówka, która ma tylko elementy thrilleru. Prologiem do wydarzeń jest nieszczęśliwa śmierć siostry głównej bohaterki. Po roku na obozie terapeutycznym Skye ma poradzić sobie z żałobą. Tymczasem ktoś zaczyna nękać ją smsami, ktoś kto wydaje się być jednym z uczestników obozu. Czy dziewczynie grozi niebezpieczeństwo? Czyjego autorstwa są dziwne smsy?
Rozwiązania fabularne zaproponowabe przez autorkę są bardzo banalne i naiwne. O ile pierwsza połowę książki czytałam z zainteresowaniem to pod koniec byłam bardzo rozczarowana. Sposób kreowania postaci był bardzo jednowymiarowy. Dawno nie spotkałam się z tak ewidentnym konstruowaniem biało - czarnych bohaterów. Pozytywnym aspektem książki może być podjęcie przez autorkę tematyki żałoby po stracie bliskiej osoby, traumy, radzenia sobie z poczuciem winy, idealizacja zmarłego i inne etapy dochodzenia do siebie po tragedii. Język powieści jest nieskomplikowany, nie ma zbyt wielu opisów. Narracja prowadzona jest z perspektywy Sky. Punkt kulminacyjny intrygi pojawia się za wcześnie i raczej nie ma szans zaskoczyć czy zadowolić fanów tajemniczych historii. Polecam wyłącznie miłośnikom nastoletnich obyczajówek

Kłamstwo minionego lata" to młodzieżówka, która ma tylko elementy thrilleru. Prologiem do wydarzeń jest nieszczęśliwa śmierć siostry głównej bohaterki. Po roku na obozie terapeutycznym Skye ma poradzić sobie z żałobą. Tymczasem ktoś zaczyna nękać ją smsami, ktoś kto wydaje się być jednym z uczestników obozu. Czy dziewczynie grozi niebezpieczeństwo? Czyjego autorstwa są...

Super książka, twórczość Sue Wallman po prostu przypadła mi do gustu.Książka "wiem ze to ty" bardziej mi się podobała, to jednak nie zmienia tego, ze ta jest również wspaniała!
Polecam jak najbardziej, 8|10 ;)

Super książka, twórczość Sue Wallman po prostu przypadła mi do gustu.Książka "wiem ze to ty" bardziej mi się podobała, to jednak nie zmienia tego, ze ta jest również wspaniała!
Polecam jak najbardziej, 8|10 ;)

bardzo dużo emocji. nietypowy kryminał ale bardzo wciąga. mega mega dużo zwrotów akcji. cudowne opisy. POLECAM!

bardzo dużo emocji. nietypowy kryminał ale bardzo wciąga. mega mega dużo zwrotów akcji. cudowne opisy. POLECAM!

"Kiedy ktoś umrze, zdjęcia tej osoby ogląda się inaczej. Z jednej strony potrzebujesz sobie przypomnieć, jak wyglądała, z drugiej doszukujesz się w jej spojrzeniu ukrytych prawd i odpowiedzi na pytania, których nie możesz już jej zadać."
Kłamstwo minionego lata przeczytałam hmm jakieś 3 tygodnie temu, ale jakoś zabrakło motywacji, by cokolwiek o niej napisać. Shame on me, bo to książka całkiem okay, żadna wybitnie wymagająca, wbijająca w fotel, wielowątkowa czy topowa, szczególnie, że to raczej książka dla nastolatków, bo i o nastolatkach, ale dobra jeśli ktoś szuka czegoś na sobotnie popołudnie.

"Kiedy ktoś umrze, zdjęcia tej osoby ogląda się inaczej. Z jednej strony potrzebujesz sobie przypomnieć, jak wyglądała, z drugiej doszukujesz się w jej spojrzeniu ukrytych prawd i odpowiedzi na pytania, których nie możesz już jej zadać."
Kłamstwo minionego lata przeczytałam hmm jakieś 3 tygodnie temu, ale jakoś zabrakło motywacji, by cokolwiek o niej napisać. Shame on me,...

Po przezytaniu pierwszych rozdziałów zastanawiałam się czy chce skończyć tą książkę. Wogóle nie podobał mi się styl w jakim zostala napisana i początek historii nie wydawał się zbyt zachęcający. Z czasem jednak akcja zaczęła się rozwijać i książka zaczęła mnie wciągać coraz bardziej. Podsumowując: książce wiele brakuje, ale można się wciągnąć w trakcie czytania i nawet miło spędzić czas.

Po przezytaniu pierwszych rozdziałów zastanawiałam się czy chce skończyć tą książkę. Wogóle nie podobał mi się styl w jakim zostala napisana i początek historii nie wydawał się zbyt zachęcający. Z czasem jednak akcja zaczęła się rozwijać i książka zaczęła mnie wciągać coraz bardziej. Podsumowując: książce wiele brakuje, ale można się wciągnąć w trakcie czytania i nawet miło...

Akcja w tej książce jest dziwnie rozłożona. Zaczynamy od pokazania śmierci siostry, przeskok na pierwszy dzień na obozie, zapoznanie postaci, wiadomość od siostry, chęć rozwikłania zagadki i tak do około 230 strony jest lanie wody. Większość to opisywanie coraz to nowych aktywności na obozie, które (poza możliwością rozmowy z psychologiem) nie różnią się niczym od zwykłego letniego obozu. Bohaterka od początku antagonizuje lub wychwala pod niebiosa co poniektóre osoby i oczywiście musi mieć co do nich rację.
Wątek reklamowany jako ten najciekawszy, czyli wiadomości od siostry wyjaśnia się w 2/3 książki i jego wyjaśnienie jest tak niesamowicie nie satysfakcjonujące. W dodatku nie istnieją jakiekolwiek skutki, bo osoba, która to robiła wyjaśnia swój motyw w jednym, maks dwóch zdaniach i na przełomie dwóch stron jest jej to wybaczone i nigdy się już do tego nie wraca. Najciekawsze zaczyna się dziać już pod sam koniec i nawet to nie wywarło na mnie większego wrażenia. Nagłe pojawienie się antagonisty, który był forshadołowany już od samego początku, poważny problem, który POWINIEN zostać załatwiony przez dorosłych a nie JEDNĄ nastolatkę, motywacja antagonisty tak bardzo nie klejąca się z czymkolwiek no i wielkie pokonanie zła przez wspaniałą Skye, ponieważ ona jest taka wspaniała a głupi dorośli byli zbyt… dorośli (?) aby cokolwiek poradzić.
O dialogach to aż szkoda gadać, bo tak to nawet dzieci ze sobą nie rozmawiają.
No i ostatnie kilkanaście stron wygląda jak napisane na kolanie, aby byle było. Zwłaszcza epilog. Jest całkowicie zbędny i mąci w tym co się aktualnie dzieje.
Na podsumowanie… no zawiodłam się. Po przeczytaniu “dzisiaj umrzesz ty”, miałam oczekiwania, że historia będzie równie wciągająca i przede wszystkim będzie ten “dreszczyk” podczas czytania. Tutaj jedyny dreszcz może wystąpić pod sam koniec, ale to i tak w niewielkim natężeniu. Książka jest nudna, postacie stereotypowe, od dialogów mam rękę wyrobioną od face palmów a chęci na trzecią książkę mam niepewne. Ale trzeba mieć na uwadze, że to była pierwsza książka Sue Wallman a “dzisiaj umrzesz ty”, było całkiem niezłe. Warsztat czyni cuda.

Akcja w tej książce jest dziwnie rozłożona. Zaczynamy od pokazania śmierci siostry, przeskok na pierwszy dzień na obozie, zapoznanie postaci, wiadomość od siostry, chęć rozwikłania zagadki i tak do około 230 strony jest lanie wody. Większość to opisywanie coraz to nowych aktywności na obozie, które (poza możliwością rozmowy z psychologiem) nie różnią się niczym od zwykłego...

Sądząc po opisie można by stwierdzić, że jest to, pełen napięcia thriller, ale taki to straszny thriller, jaki ze mnie Święty Mikołaj. Nie żebym uważała, że książka jest słaba lub mi się nie podobała, nie, nie, nic takiego, ale powiedzmy sobie szczerze, przerażająca to ta książka nie była.

Ale mimo wszystko szczerze mi się podobała. Książka przypadła mi do gustu, tak samo jak wcześniejsza powieść tej autorki, chodź z jej twórczości tą książkę lubię najmniej, niemniej dalej lubię. Była ciekawa oraz dobrze się ją czytało, bo ogólnie podoba mi się styl pisania tej autorki. Książka była ogólnie dobra, choć najwięcej działo się dopiero pod koniec.

Uważam, że można by dużo bardziej rozwinąć wątek nieszczęśliwego wypadku siostry bohaterki, bo tak naprawdę nie wiele o tym było i akcja skupiła się raczej na czymś innym, niż wskazywał by opis książki

Sądząc po opisie można by stwierdzić, że jest to, pełen napięcia thriller, ale taki to straszny thriller, jaki ze mnie Święty Mikołaj. Nie żebym uważała, że książka jest słaba lub mi się nie podobała, nie, nie, nic takiego, ale powiedzmy sobie szczerze, przerażająca to ta książka nie była.

Ale mimo wszystko szczerze mi się podobała. Książka przypadła mi do gustu, tak samo...