Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sięgając po "Wieczór filmowy" liczyłam na coś lekkiego, przyjemnego i taką historię dostałam. Choć książka nie wywołała efektu wow i szczególnie mnie nie porwała, to i tak była całkiem dobra. Spodobał mi się ten pomysł, gdzie główni bohaterowie byli wkręceni w filmy. Oglądanie ich raz w miesiącu i wybieranie sobie tych filmów na zmianę (aż do następnego Sylwestra) było całkiem ciekawym dodatkiem do całości. Dobre było to, że bohaterowie faktycznie próbowali się tego trzymać. Nie było to takie chwilowe postanowienie. Oprócz tego czytelnik dostawał też krótką notatkę o filmie, który w danym momencie był lub miał być oglądany. Może poza tym filmowym wątkiem reszta historii wydaje się sztampowa i powtarzalna, to jednak i tak książkę dobrze i szybko się czyta. Choć z początku miałam problem z wgryzieniem się w fabułę, to potem jakoś poszło i książka nieco mocniej mnie do siebie przyciągnęła. Hanna na początku mocno mnie irytowała i odbierałam ją jako dość pustą dziewczynę. Na szczęście w dalszej części nastąpiła zmiana i Hanna się ogarnęła, pokazując się z o wiele lepszej strony. Sol to zupełnie inna sprawa, bo jego polubiłam niemalże od razu. Miły, sympatyczny, trochę kłamczuszek, miał w sobie coś fajnego. Również rodzina Sola była ciekawa i niesztuczna. Problem pojawia się z resztą bohaterów, a dokładniej z dziewczynami, które są identyczne pod względem charakterów. Szyte na jedną miarę, chodzące wredoty. Za to jestem wielką fanką kota Nigela, który dla mnie jest tu największą gwiazdą. "Wieczór filmowy" nie jest czymś super wybitnym. Jest to po prostu całkiem dobra książka, przy której można fajnie się bawić. Lekka historia o dwójce przyjaciół z domieszką filmowych smaczków. Jest okej.