Zobacz, jak oni kłamią

"Hummingbird Creek ⎼ prywatny ośrodek psychiatryczny dla nieletnich". To pełna nazwa miejsca, w której nastoletnia Mae mieszka już od dziewięciu lat. Rutynowe kontrolne zdrowia, mnóstwo lekarstw i brak prywatności składają się na codzienność dziewczyny. Jednak ona nie zauważa nic dziwnego w tym, że ich dostęp do nowoczesnych technologii jest nieprawdopodobnie ograniczony, a pacjenci kliniki mają dostęp do najróżniejszych udogodnień, takich jak kino czy spa, w którym mogą spędzać czas po zdobyciu specjalnych żetonów ⎼ punktów za osiąganie celów czy aktywne uczestnictwo w zajęciach. Jednak Mae nie jest chora, nie ona. W klinice mieszka tylko dlatego, że jej ojciec jest właścicielem Hummingbird Creek, być może z lekkim bzikiem na punkcie zdrowia, ale przecież wciąż ją kocha, prawda? Nastolatka przejrzewa na oczy dopiero, gdy w pacjenci kliniki zaczynają mieć dziwne symptomy: bóle mięśni, mrowienie w karku, a nawet wysoką gorączkę, poważne problemy ze wzrokiem i majaczenie. Mae odkrywa całą siatkę kłamstw i podstępów, którą utkali przed nią rodzice. A ich sekrety dotyczą nie tylko kliniki...

"Zobacz, jak oni kłamią" jest zdecydowanie dobrą książką, dobrą, ale nic więcej. Mimo bardzo oryginalnego pomysłu autorki od początku co najmniej podejrzewamy, jak skończy się powieść. Nie doszukamy się tutaj żadnych niespodziewanych plot-twistów czy opisów akcji. Fabuła toczy się nieznośnie powoli, przynajmniej przez pierwszą część książki. Odniosłam wrażenie, że pisarka chciała "oswoić" nas z codziennością Mae, zanim przeszła do istoty rzeczy. Na dodatek książka ta jest napisana okropnie, moim zdaniem, infantylnym językiem. Z początku bardzo mnie to irytowało, ale z czasem, pomimo dwóch wymienionych czynników, losy Mae nieprawdopodobnie mnie wciągnęły. "Zobacz, jak oni kłamią" czyta się lekko i przyjemnie, a przede wszystkim szybko. Mimo całych 350 stron połknęłam tę powieść w jeden dzień, gdzieś na przerwach od lekcji online i dodatkowych zajęć.

Niestety, jest jeszcze parę minusów. Po pierwsze: wątek miłosny. Dawno nie spotkałam się z tak wciśniętym na siłę wątkiem romantycznym! Mam wrażenie, że gdybyśmy usunęli cały romans z tej powieści, czytelnik nie odczułby braku. Autorka kierowała się powszechnym i błędnym schematem: w książce dla młodzieży MUSI być wątek miłosny. Otóż nie.

W "Zobacz, jak oni kłamią", pisarka jednocześnie ma oryginalny pomysł i trzyma się schematów, szczególnie tych z innej swojej książki zatytułowanej "Dzisiaj umrzesz ty". Przystojny chłopak, który (jestem pewna, że się tego spodziewacie) skończy jako chłopak głównej bohaterki? Mamy. Irytująca starsza dziewczyna, która jednak przekonana jest, że robi dobrze? Jest. Poboczny wątek kryminalny, który bezpośrednio dotyczy rodziny lub przyjaciół głównej bohaterki? Odhaczone. Urocza, mała dziewczynka, która darzy sympatią naszą główną bohaterkę? To samo. Tak, wiem, czepiam się szczegółów, ale uważam, że Sue Wallman poszła trochę na łatwiznę i po wymyśleniu głównej osi powieści, stwierdziła, że nie będzie się już więcej trudzić. Choć wbrew pozorom te schematy nie irytują tak bardzo podczas czytania.

Spokojnie, ta książka prócz fenomenalnego pomysłu na ogólny zarys fabuły ma jeszcze kilka jasnych stron. Jedną z nich są postacie, które, (no, być może prócz Mae), zostały naprawdę świetnie wykreowane! Każda z nich ma swój własny, oddzielny charakter i na dodatek autorka nie pozbawiła ich iskierki człowieczeństwa i maleńkich dziwactw, które wszyscy posiadamy.

Mimo wielu minusów raczej polecam tę książkę. Idealnie sprawdzi się w roli niewymagającego, lecz ciekawego i przyjemnego czytadełka na letni wieczór. Uważam, że najbardziej spodoba się ona czytelniczkom w wieku 12-16 lat.

"Hummingbird Creek ⎼ prywatny ośrodek psychiatryczny dla nieletnich". To pełna nazwa miejsca, w której nastoletnia Mae mieszka już od dziewięciu lat. Rutynowe kontrolne zdrowia, mnóstwo lekarstw i brak prywatności składają się na codzienność dziewczyny. Jednak ona nie zauważa nic dziwnego w tym, że ich dostęp do nowoczesnych technologii jest nieprawdopodobnie ograniczony, a...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Masywne rozczarowanie. Całą, dość leniwą fabułę, spodziewałam się jakiegoś wielkiego plot twistu, natomiast zakończenie jest dokładnie takie, jakie można przewidzieć praktycznie na samym początku książki. Generalnie nie polecam, nawet nastolatkom.

Masywne rozczarowanie. Całą, dość leniwą fabułę, spodziewałam się jakiegoś wielkiego plot twistu, natomiast zakończenie jest dokładnie takie, jakie można przewidzieć praktycznie na samym początku książki. Generalnie nie polecam, nawet nastolatkom.

Pokaż mimo to

Młodzieżówka, slaby styl, trochę utopia. Wciągająca, ale bez szału. Można czytać i oglądać Tv. Wątku nie zgubisz.

Młodzieżówka, slaby styl, trochę utopia. Wciągająca, ale bez szału. Można czytać i oglądać Tv. Wątku nie zgubisz.

Pokaż mimo to

Akcja powoli się rozwija, dużo opisów, jednak mimo to książka ciekawa i wciągająca.

Akcja powoli się rozwija, dużo opisów, jednak mimo to książka ciekawa i wciągająca.

Pokaż mimo to

Kiedy zaczęłam czytać Zobacz, jak oni kłamią, na początku byłam trochę rozczarowana, ponieważ słyszałam pochlebne opinie na temat tej książki, a w środku znalazłam to co znalazłam. Styl pisania autorki wydawał mi się bardzo słaby. Zdania były takie sobie. Bohaterowie też zbytnio mnie nie przekonali. Szczególnie główna bohaterka - Mae Ballard. Jej zachowanie momentami wydawało mi się dziwne, np. od razu stwierdziła że podoba się chłopakowi, mimo że ten ani w najmniejszym stopniu tego nie okazał przez całą powieść. Nie wiem skąd wzięło się u niej takie przeświadczenie.
Na początku książki niektóre wydarzenia jakby pojawiały się znikąd.
Zastanawiałem się czy nie ocenić tej książki na 5 albo 6 gwiazdek, ale ostatecznie oceniłam na 6 gwiazdek, ponieważ na końcu akcja książki naprawdę się rozkręciła i znacząco posunęła do przodu. Epilog w książce bardzo mi się spodobał. Był naprawdę przyjemnym zakończeniem powieści.

Kiedy zaczęłam czytać Zobacz, jak oni kłamią, na początku byłam trochę rozczarowana, ponieważ słyszałam pochlebne opinie na temat tej książki, a w środku znalazłam to co znalazłam. Styl pisania autorki wydawał mi się bardzo słaby. Zdania były takie sobie. Bohaterowie też zbytnio mnie nie przekonali. Szczególnie główna bohaterka - Mae Ballard. Jej zachowanie momentami...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Świetna książka, wiele zwrotów akcji i faktycznie nie wszystko jest tym, czym się wydaje.
Przeczytana właściwie na jednym oddechu . Pozytywnie mnie wciągnęła. Zakończenie takie jakie chciałam.

Świetna książka, wiele zwrotów akcji i faktycznie nie wszystko jest tym, czym się wydaje.
Przeczytana właściwie na jednym oddechu . Pozytywnie mnie wciągnęła. Zakończenie takie jakie chciałam.

Pokaż mimo to

Przez 300 stron nudna jak nie wiem, ostanie 50 stron czytałam z zapartym tchem, dlaczego tylko tyle. Poprzednie dwie książki tej autorki bardzo mi się podobały a tu taki zawód. Na początku fajnie było czytać o tej całej rutynie szpitala psychiatrycznego ale po 100 stronach już miałam dość. Bardzo ciekawie wykreowani bohaterowie i fabuła również, cała ta intryga i tajemnice to coś czego jeszcze nie czytałam. Wielka szkoda że tak mało akcji się działo, książka miała potencjał który nie został wykorzystany. Na końcu zabrakło mi dopowiedzenia co się stało z jednym bohaterem. Najbardziej to się cieszę z zakończenia, trochę do przewidzenia ale nie było innej opcji żeby inaczej się skończyło.

Przez 300 stron nudna jak nie wiem, ostanie 50 stron czytałam z zapartym tchem, dlaczego tylko tyle. Poprzednie dwie książki tej autorki bardzo mi się podobały a tu taki zawód. Na początku fajnie było czytać o tej całej rutynie szpitala psychiatrycznego ale po 100 stronach już miałam dość. Bardzo ciekawie wykreowani bohaterowie i fabuła również, cała ta intryga i tajemnice...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Co tu dużo pisać, klimat książki wpasował się idealnie w mój gust.

Książka która pokazuje nowoczesność technologii, medycynę nowoczesną, wychodzącą poza ramy etyczne w imię dążenia do ideału i życie w społeczeństwie, funkcjonującym (w moim odczuciu) na kształt sekty.

Są zwroty akcji, jest napięcie, mnóstwo niejasności i tajemnic a przede wszystkim chęć odkrycia prawdy, którą skrywają mury luksusowego kompleksu dla młodzieży "z problemami". Druga książka poruszająca kwestię prób zmian człowieka w jednostkę doskonałą po "Ludzie doskonali" P. Jamesa, która tak mocno mnie zainteresowała.

I choć historia opisuje życie głównie młodych ludzi, to nie przeszkadzało mi to absolutnie. Jedyny mały minus dałabym za zakończenie, które ciekawe, mogło być szerzej poprowadzone, trochę bardziej rozbudowane.

📌

Mae jest przekonana, że mieszka w klinice psychiatrycznej, tylko dlatego, że ta należy do jej ojca - słynnego psychiatry, który stworzył dla młodzieży "z problemami" luksusowy kompleks, pełnen atrakcji typu basen, korty tenisowe i inne udogodnienia, łącznie z najlepszą opieką medyczną, by Ci jak najszybciej mogli cieszyć się pełnią zdrowia.
W ośrodku, życie płynie według jasno określonych zasad i harmonogramu a każdy ruch jego mieszkańców jest kontrolowany przez nowoczesne technologie.
Kiedy Mae odkrywa, że rodzice ją oklamują, zaczyna wątpić i podważać wszystko, w co wierzyła przez lata. Zaczyna dociekać prawdy, nie zdając sobie sprawy, jak bardzo jest ona niebezpieczna dla Jej życia.

Co tu dużo pisać, klimat książki wpasował się idealnie w mój gust.

Książka która pokazuje nowoczesność technologii, medycynę nowoczesną, wychodzącą poza ramy etyczne w imię dążenia do ideału i życie w społeczeństwie, funkcjonującym (w moim odczuciu) na kształt sekty.

Są zwroty akcji, jest napięcie, mnóstwo niejasności i tajemnic a przede wszystkim chęć odkrycia prawdy,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zobacz, jak oni kłamią Sue Wallman opowiada o piętnastoletniej Mae Ballard, która mieszka w klinice psychiatrycznej, prowadzonej przez jej ojca. Dziewczyna tak jak pacjenci oraz inne dzieci pracowników uczęszcza na zajęcia i treningi. Życie w Hummingbird Creek płynie bardzo jednostajnie i spokojnie, do czasu, aż Mae zaczyna zadawać kłopotliwe pytania. Na przykład na temat witamin, które wszyscy muszą brać.
Książka naprawdę przypadła mi do gustu. Podobały mi się opisy kliniki oraz polubiłam główną bohaterkę, ale w szczególności panią Ray. Zakończenie było idealne , sama lepszego bym nie wymyśliła. Naprawdę polecam tę pozycję i z chęcią przeczytam inne książki tej autorki.

Zobacz, jak oni kłamią Sue Wallman opowiada o piętnastoletniej Mae Ballard, która mieszka w klinice psychiatrycznej, prowadzonej przez jej ojca. Dziewczyna tak jak pacjenci oraz inne dzieci pracowników uczęszcza na zajęcia i treningi. Życie w Hummingbird Creek płynie bardzo jednostajnie i spokojnie, do czasu, aż Mae zaczyna zadawać kłopotliwe pytania. Na przykład na temat...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Otoczenie kliniki psychiatrycznej od najmłodszych lat może pewnych zrazić do życia, lecz Mea wychowała się w samym sercu ośrodka. Klinika Hummingbird Creek, słynnego psychiatry (ojca Mea) sławi się luksusowym i nowatorskim leczeniem, wiedzie się w nim życie według ściśle ustalonego harmonogramu,który jest kontrolowany na każdym kroku przez sztab lekarzy i nauczycieli, a w nagrodę za dobre wyniki bohaterowie otrzymują żetony, które mogą wydać wirtualne zakupy. Jednak życie się zmienia w klinice w momencie, gdy Mea odkrywa,że jest oszukiwana i sama jest pacjentem.
Nie wszystko jest tym,czym się wydaje...

Powieść pochłonęłam w jeden dzień, szybka i nieoczywista akcja. Obraz kliniki i zasady panujące w niej, przedstawione dokładnie. Ciekawi bohaterzy.

Otoczenie kliniki psychiatrycznej od najmłodszych lat może pewnych zrazić do życia, lecz Mea wychowała się w samym sercu ośrodka. Klinika Hummingbird Creek, słynnego psychiatry (ojca Mea) sławi się luksusowym i nowatorskim leczeniem, wiedzie się w nim życie według ściśle ustalonego harmonogramu,który jest kontrolowany na każdym kroku przez sztab lekarzy i nauczycieli, a w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to