Trylogia o "Szczęściu" mnie urzekła, myślałam więc, ze i tym razem się nie zawiodę, cóż.... ta książka jest bardzo słaba

Po pierwsze bohaterowie, to kopiuj-wklej bohaterowie "Szczęścia..." Sara-Hanka, Maks- Mikołaj, Mama Maksa- pani Irenka, Wojtek-Dominika... Już za to ogromny minus, bo ma się wrażenie, ze autorka nie potrafi wykreować innych bohaterów

Książka jest przegadana i za długa o jakieś 400 stron

Zaczyna się bardzo ciekawie i dynamicznie, później akcja zwalnia na właśnie wspomniane 400 stron i nie dzieje się nic. Bohaterowie tylko patrzą na siebie, a to z miłością, a to z powagą, a to ze smutkiem, ze zniecierpliwieniem, z radością, z żalem.... Ma się wrażenie , ze oprócz tego patrzenia nie dzieje się kompletnie nic

Coś rusza około 600 strony, tajemnicy rodzinnej można się w zasadzie domyślić od początku, ale dopiero na 600 stronie znajdujemy odpowiedzi

Jest cukierkowo, wzruszająco, mdło i pompatycznie

Jest happy end i do szczęścia zabrakło tylko cudu narodzin na końcu

Nie wiedzieć czemu za to, autorka na koniec wplata kompletnie z d..y zamach na World Trade Center. Jakoś do niczego mi to zakończenie nie pasowało

Podsumowując bardzo słabiutka jest to pozycja, ale jako typowa "literatura kobieca" sprawdzi się idealnie

Trylogia o "Szczęściu" mnie urzekła, myślałam więc, ze i tym razem się nie zawiodę, cóż.... ta książka jest bardzo słaba

Po pierwsze bohaterowie, to kopiuj-wklej bohaterowie "Szczęścia..." Sara-Hanka, Maks- Mikołaj, Mama Maksa- pani Irenka, Wojtek-Dominika... Już za to ogromny minus, bo ma się wrażenie, ze autorka nie potrafi wykreować innych bohaterów

Książka jest...