Portret Doriana Graya

Wspaniała książka
Już dawno mnie nic aż tak nie wciągnęło. Czytanie idzie jak po maśle, mimo że utwór z XIX wieku. Długo miałam zastój czytelniczy, ale to pochłonęłam na raz.
Bohaterowie? Wspaniali, wyraziści, Dorian przez papier jest w stanie rozkochać w sobie czytelnika od pierwszego pojawienia się na kartce. Z biegiem fabuły coraz bardziej zaczyna odpychać, mimo swojego wyglądu. Czuje się jego postępujące wewnętrzne zepsucie, co wzbudza dysonans, ale jednocześnie i wciąga jeszcze mocniej.
Ostatnie 3 rozdziały wprawiły mnie w osłupienie, a zakończenie bardzo poruszyło.
Jestem w stanie powiedzieć ze jest to jedna z najlepszych książek jakie czytałam. Jednocześnie przyjemny i wartościowy klasyk.

Wspaniała książka
Już dawno mnie nic aż tak nie wciągnęło. Czytanie idzie jak po maśle, mimo że utwór z XIX wieku. Długo miałam zastój czytelniczy, ale to pochłonęłam na raz.
Bohaterowie? Wspaniali, wyraziści, Dorian przez papier jest w stanie rozkochać w sobie czytelnika od pierwszego pojawienia się na kartce. Z biegiem fabuły coraz bardziej zaczyna odpychać, mimo swojego...

Jak opisać książkę z kanonu literatury światowej?
Nie da się tego opisać. To trzeba przeczytać. I samemu tego doświadczyć.

Jak opisać książkę z kanonu literatury światowej?
Nie da się tego opisać. To trzeba przeczytać. I samemu tego doświadczyć.

Czy wieczna młodość i piękno to jest naprawdę to czego potrzebujemy?
A może jednak warto mieć na swojej twarzy ślady minionych lat, popełnionych grzechów i żałowania za nich?
Mawiają, że oczy są zwierciadłem duszy.
A może nie tylko oczy, może nasza dusza „uwypukla się” na całym obliczu, ba! nawet jest widoczna we wszystkich naszych ruchach?
Książka pozostawiła w mojej głowie wiele pytań i wiele wątków do przemyślenia. Jest dość kontrowersyjna, czasami obrzydliwa. Chyba dlatego po ukazaniu się pod koniec XIX wieku wywołała skandal i znalazła się wśród materiałów podczas wytoczonego poecie procesu.

Czy wieczna młodość i piękno to jest naprawdę to czego potrzebujemy?
A może jednak warto mieć na swojej twarzy ślady minionych lat, popełnionych grzechów i żałowania za nich?
Mawiają, że oczy są zwierciadłem duszy.
A może nie tylko oczy, może nasza dusza „uwypukla się” na całym obliczu, ba! nawet jest widoczna we wszystkich naszych ruchach?
Książka pozostawiła w mojej...

To pierwsza książka tego autora, którą przeczytałam. Co można rzec o klasyce?? To kociołek XIX wiecznej literatury, trochę romantyzmu, trochę kryminału. Potrzeba uwagi przy czytaniu.

To pierwsza książka tego autora, którą przeczytałam. Co można rzec o klasyce?? To kociołek XIX wiecznej literatury, trochę romantyzmu, trochę kryminału. Potrzeba uwagi przy czytaniu.

wszystko w tej książkę jest piękne od języka zaczynając. To niezwykła gratka estetyczna opisująca zgniliznę ludzkiej pychy.

wszystko w tej książkę jest piękne od języka zaczynając. To niezwykła gratka estetyczna opisująca zgniliznę ludzkiej pychy.

Piękne

Piękne

Powieść przeczytałam jakiś czas temu. Niestety ciężko było odczuć nastrój literatury gotyckiej. Atutem był na pewno piękny, kwiecisty język. Ciężko jednak znaleźć tam bohatera, z którym mogłabym sympatyzować. Lord Henryk był niesamowicie irytującą postacią. Swoim moralizatorskim stylem bycia sprowadził Doriana na niewłaściwą drogę. Sam Dorian, na początku niczym tabula rasa, niewinne dziecko dał się omotać i zaczął prowadzić hulaszczy tryb życia, co nie obyło się bez konsekwencji.
Książka na pewno skłania do refleksji. Gdzie leży granica między estetyką i etyką? Dlaczego w środkach masowego przekazu piękno jest utożsamiane z dobrem? W psychologii nazywa się to efektem aureoli. Znamy to z bajek Disneya, gdzie dobre księżniczki były piękne, młode i nieskazitelne, a zła wiedźma brzydka, stara i pomarszczona.
Powieść opowiada też o patologii ludzkiej natury, skłonnej to hulaszczego trybu życia, materializmu (" ludzie znają dziś cenę wszystkiego, nie znając wartości niczego"). Nie doceniamy uniwersalnych wartości, jakim jest na przykład szczera miłość drugiego człowieka. Łatwo oddajemy się w wir konsumpcjonizmu, łatwo ulegamy wpływom innych osób - których uznajemy niejako za autorytety.
Wreszcie - ludzka dusza nie jest nieskazitelna. Portet Doriana namalowany przez Bazylego do zwierciadło jego duszy - żaden zły występek nie zostaje bez śladu.

Czy powieść jest warta uwagi? Z całą pewnością, chociaż nie jest też bez wad. Warto też do niej na pewno wrócić i odkryć z niej jeszcze więcej. Ponadto wyłania się z niej też obraz społeczeństwa wiktoriańskiej Anglii - państwa skrajnie konserwatywnego, lubiącego przepych i estetyzm.

Powieść przeczytałam jakiś czas temu. Niestety ciężko było odczuć nastrój literatury gotyckiej. Atutem był na pewno piękny, kwiecisty język. Ciężko jednak znaleźć tam bohatera, z którym mogłabym sympatyzować. Lord Henryk był niesamowicie irytującą postacią. Swoim moralizatorskim stylem bycia sprowadził Doriana na niewłaściwą drogę. Sam Dorian, na początku niczym tabula...

Świetna książka, pełna prostych i zawiłych mądrości. Mogłabym zapisywać sobie z niej cytat po cytacie, ale w ten sposób przepisałabym pół książki. Harry jest postacią absolutnie wybitną, to mój ulubiony bohater, zaraz po nim jest Dorian i Bazyli, mniej więcej na równi. Bardzo przyjemnie się czytało, myślę, że to istotna lektura dla każdego człowieka.

Świetna książka, pełna prostych i zawiłych mądrości. Mogłabym zapisywać sobie z niej cytat po cytacie, ale w ten sposób przepisałabym pół książki. Harry jest postacią absolutnie wybitną, to mój ulubiony bohater, zaraz po nim jest Dorian i Bazyli, mniej więcej na równi. Bardzo przyjemnie się czytało, myślę, że to istotna lektura dla każdego człowieka.

L’art pour l’art. Sztuka dla sztuki.

"Jeżeli bowiem dzieło sztuki jest bogate, żywotne i zupełne, to ci, dla których kwestie etyczne są dużo istotniejsze niż estetyczne, dostrzegą jego przesłanie moralne. Tchórzliwi zadrżą z trwogi, a ci, których sumienia są nieczyste, ujrzą w nim własną hańbę. Dla każdego będzie tym, czym on jest. To widza, a nie rzeczywistość, odzwierciedla tak naprawdę sztuka”.

Oscar Wilde, amator sztuki, wiódł hulaszcze życie dandysa. Impulsywny i romantyczny dekadent, który korzystał z uciech życia. "Portret Doriana Graya" jest niewątpliwie odzwierciedleniem życia pisarza. Dążenie do dóbr materialnych, pycha, chciwość oraz pożądanie namiętności różnorakich doprowadziły głównego bohatera do upadku.

"Kto w pięknie odnajduje sens brzydki, jest zepsutym..." Ukazane piękno degrengolady osadza się między etyką, a estetyką. Rozkład wartości moralnych ukazane jako dążenie do perfekcji i wyniosłości. Książka ukazuje egzystencjalne prawdy o życiu i sztuce.

Główny bohater treści powieści, niewątpliwej urody, narcystyczny i pełen aparycji, wiedzie życie rozkoszując się uciechami ciała i duszy. Biorąc sobie do serca powiedzenie "carpe diem" pławi się beztrosko w rozpuście i grzechu.

Ostatecznie prowadzi to do tragedii, której nie sposób obejść.
Niewątpliwe arcydzieło, które ukazuje paraboliczność powieści.
Odszukaj w dziele znaczenie piękna i brzydoty, a niezaprzeczalnie odnajdziesz w nim siebie. Bo moralne życie czytelnika stanowi treść dzieła artysty.
Mocne 10/10

L’art pour l’art. Sztuka dla sztuki.

"Jeżeli bowiem dzieło sztuki jest bogate, żywotne i zupełne, to ci, dla których kwestie etyczne są dużo istotniejsze niż estetyczne, dostrzegą jego przesłanie moralne. Tchórzliwi zadrżą z trwogi, a ci, których sumienia są nieczyste, ujrzą w nim własną hańbę. Dla każdego będzie tym, czym on jest. To widza, a nie rzeczywistość,...

"Portret Doriana Graya" Oscara Wilde'a, po głębszym zastanowieniu, zasługuje na solidne 7/10. Choć na pierwszy rzut oka fabuła może wydawać się prosta – młody Dorian sprzedaje swoją duszę za wieczną młodość – im dłużej o niej myślę, tym więcej odkrywam warstw i pytań dotyczących moralności, zepsucia i pogoni za przyjemnością.

"Portret Doriana Graya" Oscara Wilde'a, po głębszym zastanowieniu, zasługuje na solidne 7/10. Choć na pierwszy rzut oka fabuła może wydawać się prosta – młody Dorian sprzedaje swoją duszę za wieczną młodość – im dłużej o niej myślę, tym więcej odkrywam warstw i pytań dotyczących moralności, zepsucia i pogoni za przyjemnością.