Dla fanów polskiej fantastyki nazwisko Piekara na pewno nie będzie obce. Autor zdobył serca czytelników serią książek o przygodach niezwykłego egzorcysty Mordimera Madderina. Przed spotkaniem z Necrosisem nie miałam okazji czytać, żadnej z jego książek, lecz słyszałam, że Pan Piekara to jeden z najpopularniejszych polskich pisarzy fantastycznych, więc czemu nie sprawdzić jak to wygląda w praktyce? nie chcąc zagłębiać się w wielotomowe serie padło właśnie na Necrosis. Na okładce widnieje jeszcze inne nazwisko, mianowicie Damian Kucharski na temat którego próżno szukać jakichkolwiek informacji, co dziwne na drugim wydaniu mamy już tylko samego Piekarę. Ciekawa sprawa. Pogrzebałam trochę w internecie i natrafiłam na informację, że pan Jacek napisał tą książkę z ... samym sobą, a tajemniczy pan Damian to jego alter ego, ile w tym prawdy ciężko powiedzieć.

Jako, że nie sięgam po takie książki za często nie wiedziałam czego się spodziewać. Mroczna okładka pierwszego wydania jest bardzo ciekawa, przykuwa uwagę, sugeruję, że książka dostarczy nam dreszczyku emocji i strachu. Czy tak było? dla mnie nie do końca.

Necrosis. Przebudzenie to pięć odrębnych opowiadań mających miejsce w różnych zakątkach świata, w czasach, które przypominają nasze średniowiecze. W przeszłości na ziemi istnieli potężni magowie, nekromanci odprawiające tajemnicze rytuały, czerpiący moc z demonów i ciemności. W ramach tzw Oczyszczenia udało się pokonać złe moce, a świat od tego czasu już prawie zapomniał o ich istnieniu, lecz nielicznym udało się schronić i zasnąć, czekając na odpowiedni moment w którym się przebudzą.

Bohaterowie w każdej historii są inni, łączy ich tylko jeden główny wątek - przyczyniają się w świadomie bądź nie do odrodzenia pradawnej magii. Mnie najbardziej do gustu przypadła opowieść druga o chłopcu, którego los okrutnie doświadcza. Chłopak pewnego razu odnajduje w jaskini coś, co może raz na zawsze odmienić jego los, lecz cena może być za to wysoko. Również historia niewidomej księżniczki i jej niani wydaje się być intrygująca. Do zamku ma przybyć nowa żona króla, której obecność może wprowadzić zamęt w życiu dziewczynki. Oprócz tego jest jeszcze historia fałszywego egzorcysty oraz arystokraty zaślepionego chęcią zemsty na wrogim rodzie. Ostatnie opowiadanie jednak było słabe, przeładowane erotyką w taki sposób, że chyba bardziej się nie dało i po prostu nudne.

Na pewno jednym z największych atutów książki jest klimat i wyczuwalny nastrój grozy. Autor świetnie posługuje się polszczyzną, lekki język sprawia, że dzieło pana Piekary czyta się bardzo szybko. Lecz głównym powodem dla którego moja ocena nie jest tak wysoka jakby mogło się wydawać, jest fakt, że każde opowiadane kończyło się w momencie w, którym tak na prawdę coś zaczęło się dziać. Po przeczytaniu książki czułam się tak, jakbym przeczytała tylko wprowadzenie do większej, dużo większej historii. Necrosis. Przebudzenie samo w sobie jest przyjemną dawką fantastyki, mam chęć dowiedzieć się co będzie dalej, lecz mimo, że na ostatniej stronie zamieszona jest informacje o wydaniu kontynuacji w 2006 roku, jeszcze to nie nastąpiło. Tak więc fani Piekary nie powinni być zawiedzeni, a również zwolennicy opowiadań z elementami fantastyki i mistycyzmu powinni być zadowoleni.

http://zainfekowana-ksiazka.blogspot.com/2013/12/necrosis-przebudzenie-jacek-piekara.html

Dla fanów polskiej fantastyki nazwisko Piekara na pewno nie będzie obce. Autor zdobył serca czytelników serią książek o przygodach niezwykłego egzorcysty Mordimera Madderina. Przed spotkaniem z Necrosisem nie miałam okazji czytać, żadnej z jego książek, lecz słyszałam, że Pan Piekara to jeden z najpopularniejszych polskich pisarzy fantastycznych, więc czemu nie sprawdzić...