Troje obcych sobie ludzi:

Ona - Freya - piosenkarka, która miała nagrywać debiutancką płytę, ale gdy próbuje śpiewać, głos odmawia jej posłuszeństwa i nie jest ona w stanie wydobyć z siebie żadnego dźwięku.

On - Nathaniel - przybywa do Nowego Jorku z jednym, starym plecakiem, do którego spakował całe swoje.. życie. Chłopak nie ma żadnego planu, ale nie musi go mieć, bo właściwie nie ma nic do stracenia.

On - Harun - nie może się pogodzić ze stratą bliskiej mu osoby, pełno w nim żalu i goryczy, dlatego też chciałby odciąć się od rodziny, której obecność go przytłacza i której nie może przyznać się do swoich przekonań.

I gdyby nie przypadkowe, odrobinę zabawne, a odrobinę przerażające zdarzenie ich ścieżki mogłyby się nigdy ze sobą nie spleść. Ale każde z nich znalazło się we właściwym miejscu o właściwym czasie nie bez powodu. Oni po prostu musieli się spotkać, by pomóc sobie nawzajem. Tylko czy JEDEN DZIEŃ wystarczy, by między nimi wytworzyła się silna więź emocjonalna?

Książka jest niesamowita i niezwykle wzruszająca. Mogłabym napisać, że powieść Forman skłania do refleksji, ale to by zabrzmiało niepokojąco banalnie, bo 'Nie wiem, gdzie jestem' to przede wszystkim różnobarwna paleta myśli, pragnień i marzeń. W tej powieści chodzi o UCZUCIA. Ale takie szczere, bez udawania, bez upiększeń, bez polepszaczy i bez lukrowatości. To przepiękny obraz miłości i straty. A cała historia jest do bólu prawdziwa.

Forman zabiera nas w emocjonalną podróż - zarówno w sensie dosłownym jak i metaforycznym. Bohaterowie próbują zajrzeć w głąb siebie, odnaleźć swoje prawdziwe ja, dowiedzieć się, kim tak naprawdę są, a kim chcieliby być, przy jednoczesnym pozostaniu sobą.

Mogłoby się wydawać, że w tej książce nie dzieje się zbyt wiele, ale tak naprawdę dzieje się WSZYSTKO.

I to, co w niej najlepsze to pewnego rodzaju niedopowiedzenia. Pokuszę się nawet o stwierdzenie, że powieść tę można by było przeczytać kilka razy a i tak zawsze znajdzie się w niej coś innego, coś poruszającego i coś, co na nowo zmusi nas do przemyśleń. Książka jest genialna w swej 'skomplikowanej prostocie'.

' (...) Przepełnia ich uczucie, które jeszcze kilka godzin wcześniej każdemu z nich wydawało się wręcz nie do pomyślenia: szczęście'.

Troje obcych sobie ludzi:

Ona - Freya - piosenkarka, która miała nagrywać debiutancką płytę, ale gdy próbuje śpiewać, głos odmawia jej posłuszeństwa i nie jest ona w stanie wydobyć z siebie żadnego dźwięku.

On - Nathaniel - przybywa do Nowego Jorku z jednym, starym plecakiem, do którego spakował całe swoje.. życie. Chłopak nie ma żadnego planu, ale nie musi go mieć, bo...