Akcja w książce była równie rozprowadzona i nieprzewidywalna w niektórych momentach. Podczas czytania miałam rumieńce z ciągłego poczucia oczekiwania, bo nigdy nie było wiadomo, co się może wydarzyć za następną stroną.
Jedynym minusem jaki mogę znaleźć w książce to znieczulenie bohaterów na śmierć kolegów ze szkoły i innych pasażerów. Co prawda były dialogi dotykające tego problemu, ale czegoś mi w tym brakowało i dlatego miałam odczucie, że postacie czuły za mało.

Mocne 7/10 - dobra jednotomówka.

Akcja w książce była równie rozprowadzona i nieprzewidywalna w niektórych momentach. Podczas czytania miałam rumieńce z ciągłego poczucia oczekiwania, bo nigdy nie było wiadomo, co się może wydarzyć za następną stroną.
Jedynym minusem jaki mogę znaleźć w książce to znieczulenie bohaterów na śmierć kolegów ze szkoły i innych pasażerów. Co prawda były dialogi dotykające tego...

Grupa beztroskich uczniów wybiera się na szkolną wycieczkę na Kostarykę. Z uśmiechem na ustach zajmują poszczególne miejsca w samolocie, nie zdając sobie sprawy z tego co ich czeka. Z pozoru fantastyczna przygoda zamienia się w prawdziwą walkę o życie.
Książka przedstawia losy bohaterów, którzy zostali poddani niewyobrażalnie ciężkiej próbie. Zdani na samych siebie, muszą przetrwać w kompletnej głuszy, nie wiedząc, kiedy nadejdzie pomoc.
Czy mogą ufać sobie nawzajem? W momencie, w którym w grę wchodzi przetrwanie, nic nie wydaje się pewne i oczywiste. W tym trudnym czasie na nowo poznają swoje oblicza, co pozwala im wysunąć zaskakujące wnioski.

Narracja poprowadzona jest w ciekawy sposób. Język autora jest lekki i przejrzysty, co sprawia, że książkę naprawdę szybko i przyjemnie się czyta. Bohaterowie zostali wykreowani, w taki sposób, że Czytelnik łatwo może utożsamić się z ich odczuciami. Fantastycznie przedstawiono rywalizację dwójki bohaterów o przywództwo. Daje to możliwość poznania prawdziwych cech bohaterów, a czytelnik podświadomie i niemal intuicyjnie kibicuje jednej ze stron tego konfliktu.
Autor zastosował bardzo ciekawy zabieg przy opisaniu, tzw. efektu motyla. Na pierwszych stronach książki zostaje on pokrótce opisany, jednak czytelnik w pełni zrozumie to zjawisko dopiero po przeczytaniu całości. Uważam, że to fantastyczne rozwiązanie, ponieważ dzięki temu czytelnik na dłużej zapamięta co autor tak naprawdę miał na myśli.
Podsumowując, jest to przyjemna powieść, która spodoba się każdemu miłośnikowi książek przygodowych.

Grupa beztroskich uczniów wybiera się na szkolną wycieczkę na Kostarykę. Z uśmiechem na ustach zajmują poszczególne miejsca w samolocie, nie zdając sobie sprawy z tego co ich czeka. Z pozoru fantastyczna przygoda zamienia się w prawdziwą walkę o życie.
Książka przedstawia losy bohaterów, którzy zostali poddani niewyobrażalnie ciężkiej próbie. Zdani na samych siebie, muszą...

Styl autora naprawdę zręczny, czyta się szybko i historia nawet do pewnego momentu wciąga, ale brakuje tutaj jakiegoś porządnego konfliktu. Główny bohater tak jak i jego towarzysze mierzą się z wrogim otoczeniem ale i własnymi słabościami. Ale sprzeczki między nimi nie są jakieś spektakularne a właśnie o coś takiego się prosiło - o porządny konflikt, walkę o władzę i przeżycie. A tymczasem kiedy książka zaczęła się trochę bardziej rozkręcać, momentalnie się skończyła bez żadnych fajerwerków. Dosyć ugrzeczniona opowieść o przetrwaniu raczej dla młodzieży. Jak na książkę dla dorosłych zabrakło nieco więcej "mięsa".

Styl autora naprawdę zręczny, czyta się szybko i historia nawet do pewnego momentu wciąga, ale brakuje tutaj jakiegoś porządnego konfliktu. Główny bohater tak jak i jego towarzysze mierzą się z wrogim otoczeniem ale i własnymi słabościami. Ale sprzeczki między nimi nie są jakieś spektakularne a właśnie o coś takiego się prosiło - o porządny konflikt, walkę o władzę i...

Przyjemna książka o początkach przyjaźni w trudnej sytuacji.

Przyjemna książka o początkach przyjaźni w trudnej sytuacji.

"Wiecie czym jest efekt motyla? Clou jest takie: trzepot motylich skrzydeł w jednym zakątku świata może wywołać huragan na drugim jego końcu. Oczywiście nie w sposób bezpośredni.
Efekt motyla dowodzi, że wszystko jest niezwykle złożone, a na każde zjawisko składają się miliony drobnych czynników."

Pedro Herrera spotykał się z córką swojego szefa. Zachowywał się jak dupek, wiec romans szybko się skonczył. W niedługim czasie mężczyzna stracił pracę. O wszystko obwiniał swoją była dziewczynę Glorię Olivares. Chciał się na niej zemścić. Zdobył jej nowy adres i numer telefonu. Zaczął ją anonimowo nękać. Szkopuł w tym, że Pedro, kompletny nieudacznik, namierzył niewłaściwą osobę. Jego ofiara była technikiem laborantem. Kobieta zaczeła mieć straszliwe migreny spowodowane stresem. Pewnego razu, w wyniku zmeczenia, pomyliła wyniki dwóch różnych badań laboratoryjnych. Zdrowej osoby z osobą z nowotworem złośliwym. Niestety wynik o tragicznym stanie zdrowia trafił do człowieka, który był pilotem samolotu Malaysia Airlines. Mężczyzna postanowił skończyć ze swoim życiem doprowadzając do katastrofy lotniczej. Pilotowany przez niego samolot rozbił się w dżungli amazonskiej. Kilkadziesiąt osób znalazło się w środku dżungli, wśród niebezpiecznych zwierzat, praktycznie bez jedzenia, wody, ekwipunku. Czy obcy sobie ludzie, będą potrafili współpracować w tak dramatycznych warunkach? Co ich czeka? Tu zaczyna się cała historia zagubionych ludzi.

Czytając tę książkę spodziewałem się czegoś więcej. Pomysł na fabułę rewalacyjny. Liczyłem na coś podobnego jak Igrzyska śmierci. Sytuacja w jakiej znaleźli się ludzie powinna trzymać czytelnika w napięcie. Tego nie odczułem mimo, że w książce jest wiele dramatycznych momentów.

"Wiecie czym jest efekt motyla? Clou jest takie: trzepot motylich skrzydeł w jednym zakątku świata może wywołać huragan na drugim jego końcu. Oczywiście nie w sposób bezpośredni.
Efekt motyla dowodzi, że wszystko jest niezwykle złożone, a na każde zjawisko składają się miliony drobnych czynników."

Pedro Herrera spotykał się z córką swojego szefa. Zachowywał się jak dupek,...

Wiadomo jak to w książce- pełno nierealnych scen. Książka bardzo wciąga i trzyma w przyjemnym napięciu. Bardzo mi się podobała. Szkoda, że zakończenie takie krótkie.

Wiadomo jak to w książce- pełno nierealnych scen. Książka bardzo wciąga i trzyma w przyjemnym napięciu. Bardzo mi się podobała. Szkoda, że zakończenie takie krótkie.

Spodziewałam się czegoś wow, a dostałam to coś... Książka jako tako jest nawet okey, ale jedyne co mi przeszkadzało w niej to, to jak bardzo nierealistycznie jest napisana. Uwaga spojlery! Po pierwsze kiedy nastolatkowie "wylądowali" dziwnie się zachowywali. Na początku to rozumiałam jako szok, ale jednak nie. Na wieść, że nie przeżyła ponad połowa pasażerów samolotu, nasi bohaterowie zareagowali "ok". Zero emocji, dosłownie. Przez to nie dało się wczuć, że właśnie jesteśmy po katastrofie i przede wszystkim żyjemy. Autorowi dopiero 50 stron później przypomniało się, że jeszcze nikt nie płakał, więc wcisnął na siłę dwa zdania o tym jak 10 osobom jest przykro. :(
Po drugie: to co mnie wybiło z rytmu było stwierdzenie głównego bohatera, że jak zobaczył jednego trupa, to już nikt nie żyje. Excuse me? Dlaczego nie poszedł sprawdzić, czy ktoś może przeżył? ( ale to już czepianie się)
Kolejną ważną sprawą są nienaturalne dialogi jakie bohaterowie przeprowadzają między sobą.
Nasz główny bohater został przedstawiony jako wycofana myszka, natomiast po zdarzeniach jakie zaszły nagle staje się "super przewodniczącym?"
Następnie to co się BARDZO rzuca w oczy jest wiedza tych dzieciaków. Autor to wyjaśnia, że bohaterowie zapoznawali się z tymi motylami i roślinami i jacy to oni nie są obeznani ze światem. I do tego momentu to rozumiem. Nie pasuje mi tylko taka sprawa, że 16-17 latkowie wiedzą wszystko: którego stopnia masz udar, po 3 sekundach diagnozy już ci wykryją każdą chorobę. Trochę nierealne. Byłoby to zrozumiałe, gdyby to był może jeden, dwójka bohaterów takich mądrych, a nie całe 19 osób! To jakaś grupa geniuszy by musiała lecieć jednym samolotem, żeby wiedzieć co, kto i jak.
NAJBARDZIEJ jednakże zdenerwowało mnie to, że każdy wiedział każdą nazwę zwierzęcia. Tom został zaatakowany w nocy przez drapieżnika, ale on już to po ciemku wiedział, że to był jaguar. Tom chyba widział w ciemności albo miał jakieś inne super moce?!
Kiedy wylecieli z tratwy to nikt nie krzyczał:
- O uwaga krokodyl nas atakuje! Szybko uciekajmy
Nie, to oni z wielkim spokojem stwierdzali " o! Atakuje nas kajman czarny, szybko do tratwy". Nasz Tom po raz enty ryzykuje swoje życie dla innych, jaki bohater prawda?
Tom zostaje ukąszony przez węża a Kate od razu wie co to był za wąż, chociaż go nie widziała na oczy, tylko wysnuwa potwierdzenia z opowieści Toma.
Alice po spojrzeniu się na 3 budynki od razu wie do czego służą, jak każdy przeciętny człowiek zdaje sobie sprawę, że tu jest produkcja kokainy i kropka.
Do tego wszystkiego nie mogło zabraknąć wątku prawie romantycznego, który średnio się udaje...
Dawałam tej książce szansę, że może wybuchła apokalipsa, wojna, coś się wydarzyło okropnego na świecie, a oni nie mają pojęcia, bo są w środku dżungli. Otóż nie. Świat przyjmuje ze spokojem wieść o rozbiciu się samolotu i ogólnie luz, przecież żyjecie.
Na sam koniec, ale to taka wisienka na torcie to postać Joela, który ma tak głupie pomysły, to jest tak absurdalne, że Tom myśli swoje i gada na Joela, ale nie chce mu się postawić i najlepiej to ratujmy biedaka i pozwólmy mu dalej rządzić... ( to też czepianie się, ale nie mogłam sobie odmówić)
Reasumując, książka to wielkie dno. Spodziewałam się krwawej jatki, kanibalizmu, jakiś emocji a dostałam wszechwiedzących, pomiatających sobą nastolateczków na poziomie gdzieś między 7 a 40 lat. Żenada

Spodziewałam się czegoś wow, a dostałam to coś... Książka jako tako jest nawet okey, ale jedyne co mi przeszkadzało w niej to, to jak bardzo nierealistycznie jest napisana. Uwaga spojlery! Po pierwsze kiedy nastolatkowie "wylądowali" dziwnie się zachowywali. Na początku to rozumiałam jako szok, ale jednak nie. Na wieść, że nie przeżyła ponad połowa pasażerów samolotu, nasi...

Książka która mnie zaskoczyła, nie spodziewałam się czegoś aż tak w porządku

Książka która mnie zaskoczyła, nie spodziewałam się czegoś aż tak w porządku

Przyjemna, wciągająca książka młodzieżowa, nie ma drastycznych opisów, ale pojawiają się elementy śmierci. Jednakże naiwne jest oczekiwanie zwrotów akcji.

Przyjemna, wciągająca książka młodzieżowa, nie ma drastycznych opisów, ale pojawiają się elementy śmierci. Jednakże naiwne jest oczekiwanie zwrotów akcji.

Książka nie jest zła, ale nie mogę też nazwać jej dobrą. Dostałam dokładnie to, co jest w opisie. Wydarzenia były przewidywalne. Nie ma tu zwrotów akcji, a historia nie wywołała u mnie zbyt wielu emocji. Pomimo tego "Zagubionych" czyta się lekko i szybko. Książka jest bardzo prosta jeśli chodzi o fabułę i bohaterów. Nie musimy za dużo o niej myśleć, bo wszystko podane jest od razu w treści. Znam już kilka książek i filmów z podobną tematyką i ta niczym się od nich nie wyróżniła. Podobały mi się odniesienia do efektu motyla, a główny bohater, chociaż nie miał zbyt złożonej osobowości, dał się lubić.

Książka nie jest zła, ale nie mogę też nazwać jej dobrą. Dostałam dokładnie to, co jest w opisie. Wydarzenia były przewidywalne. Nie ma tu zwrotów akcji, a historia nie wywołała u mnie zbyt wielu emocji. Pomimo tego "Zagubionych" czyta się lekko i szybko. Książka jest bardzo prosta jeśli chodzi o fabułę i bohaterów. Nie musimy za dużo o niej myśleć, bo wszystko podane jest...