Mam do tej książki dość mocno ambiwalentne odczucia i postaram się przedstawić je bez spojlera.

Fabuła: pan Wilkins jest synem znanego rejenta i przejmuje zawód po ojcu. Ze względu na pewne wydarzenia z młodych lat, wynikające z niskiego urodzenia postanawia rekompensować sobie wszelkie braki żyjąc na wysokim poziomie, wręcz ostentacyjnie obnosząc się z posiadanymi "gadżetami". Pisząc bardziej wprost - Wilkins robi wiele rzeczy na pokaz, dla zwykłego "szpanu", nawet jeszcze wtedy, kiedy rodzą mu się dzieci i kiedy umiera żona. Ostatecznie zostaje tylko on i córka Ellinor, która jest jego oczkiem w głowie i obok której szybko zaczyna kręcić się kawaler...
Pozornie wszystko zmierza ku dobremu, aż do tej jednej tytułowej koszmarnej nocy.

Z miejsca zaznaczam, że to nie jest horror.

Zaletą książki są fenomenalne opisy psychologiczne, tak dobre, że Gaskell moim zdaniem mogłaby uczyć Freuda jak być psychologiem.

Natomiast częścią problematyczną jest dla mnie moralna wartość książki... Tym się różni literatura wyższa, że coś wnosi do życia człowieka, a nie wynosi. Tu jak dla mnie promowany jest egoizm, rozrzutność i pewna forma kumoterstwa.
Opiszę w czym rzecz odnosząc się do pierwszej połowy książki, tak żeby nie zdradzać zbyt wiele. Jak dla mnie przyczyną wszystkim problemów od początku jest pan Wilkins, czyli ojciec Ellinor. Na pewnym etapie jego ego staje się ważniejsze niż dobro córki, bo mimo że musi wydać za mąż swoje dorastające dziecko, to sam zachowuje się w sposób bardzo niedojrzały zaprzepaszczając kolejne kwoty i ignorując obowiązki zawodowe. Po pewnym czasie w jego pracy pomaga mu asystent - pan Dunster, ale Wilkins zamiast docenić ten fakt, to czepia się go, mimo że to tak naprawdę Dunster wykonuje lwią część pracy i jako jedyny zachowuje się odpowiedzialnie. Jakie uwagi ma do niego Wilkins? Że tamten jest zbyt skrupulatny i nosi zielony płaszcz... A córka? Myśli podobnie i najważniejszy dla niej w gruncie rzeczy do końca jest krystaliczny wizerunek ojca, zamiast prawdy i zwykłej ludzkiej uczciwości.
Z zakończenia książki wynika, że ten, który delikatnie mówiąc nie był idealnym ojcem, jest traktowany jak ktoś, komu co najwyżej przytrafiło się trochę wypić i chlapnąć lub zrobić coś głupiego, gdy tym czasem, ten który był uczciwy i solidny, czyli Dunster do końca w moim przekonaniu nie zostaje "zrehabilitowany". I o to mam zarzut do pisarki - jakie zasady moralne miała ona sama???

Jak dla mnie, takie przedstawienie sprawy, to promowanie dulszczyzny i moralnego zakłamania. Co z tego że Ellinor ma odciski na kolanach od klęczenia w kościele, skoro na koniec nie pada z jej strony niemal żadne słowo, które stawiałoby sprawę po prostu UCZCIWIE?

Mimo wszystko dałam sporo punktów, bo E. Gaskell niewątpliwie miała talent pisarski i może szkoda, że zostaje dostrzeżona i doceniona dopiero po latach. Ale książka wzorem cnót moralnych wg mnie nie jest.

Mam do tej książki dość mocno ambiwalentne odczucia i postaram się przedstawić je bez spojlera.

Fabuła: pan Wilkins jest synem znanego rejenta i przejmuje zawód po ojcu. Ze względu na pewne wydarzenia z młodych lat, wynikające z niskiego urodzenia postanawia rekompensować sobie wszelkie braki żyjąc na wysokim poziomie, wręcz ostentacyjnie obnosząc się z posiadanymi...

"Koszmar jednej nocy" to kolejna w tym miesiącu "moja" książka autorstwa Elizabeth Gaskell.
Jest to książka o tym jak jedno wydarzenie położyło się cieniem na życiu trzech osób. Nawet tych, które były tylko przypadkowymi świadkami, a w swoich działaniach kierowały się jedynie miłością i chęcią ochrony ukochanej osoby.
🍷 Muszę przyznać, że książka wyjątkowo mnie nudziła, była momentami mocno nużąca.
Osoba głównej bohaterki idealnie to tłumaczy. Ellinor to bohaterka pozbawiona charakteru. Jej brak ambicji, zamknięcie w sobie, ślepe oddanie i skłonność do łatwego popadania w melancholię i omdlenia sprawiły, że przez większość książki sprawiała wrażenie niezdolnej do udźwignięcia przeciwności zaplanowanej dla niej przez autorkę.
Negatywny bohater - ten który łamie serce naszej bohaterki był postacią znacznie ciekawszą.
🤫 Nie zgadzam się z sądem wypowiedzianym przez jednego z bohaterów książki, że porzucił on Ellinor w obawie przed hańbą. Wydaje mi się, że jej brak ambicji czy brak wspólnych tematów do dyskusji w końcu otrzeźwiły zaślepionego młodego narzeczonego. W końcu zdał sobie sprawę, że Ellinor nie jest kobietą, zdolną dopasować się do środowiska do którego on mozolnie, ciężką pracą w końcu się przebił i to właśnie było podstawą jego odejścia.
🤵🏻 W książce pojawił się również przysłowiowy Książe na białym koniu, ale moim zdaniem Ellinor kompletnie na niego nie zasługiwała, niestety jest to bohaterka której nie byłam w stanie polubić.
Dopiero ostatnie 60 stron mnie zaciekawiło i byłam troszkę rozczarowana szybkim zakończeniem akcji.
Po lekturze uważam, że pomysł na fabule był naprawdę ciekawy, tylko autorka wybrała jakiś taki wyjątkowo ciężki sposób jego przedstawienia.
Ja rozumiem - gotyk, tajemnica, mrok...
Nie spodobał mi się tu jednak sposób ich podania, niestety.

"Koszmar jednej nocy" to kolejna w tym miesiącu "moja" książka autorstwa Elizabeth Gaskell.
Jest to książka o tym jak jedno wydarzenie położyło się cieniem na życiu trzech osób. Nawet tych, które były tylko przypadkowymi świadkami, a w swoich działaniach kierowały się jedynie miłością i chęcią ochrony ukochanej osoby.
🍷 Muszę przyznać, że książka wyjątkowo mnie nudziła,...

Ciekawa i z klimatem. Polecam.

Ciekawa i z klimatem. Polecam.

Elizabeth Gaskell w świetnej formie, wspaniała pozycja z klasyki literatury. Ciekawa historia, dobrze skonstruowane postacie, polecam miłośnikom takich powieści.

Elizabeth Gaskell w świetnej formie, wspaniała pozycja z klasyki literatury. Ciekawa historia, dobrze skonstruowane postacie, polecam miłośnikom takich powieści.

Dobrze się czytało, choć spodziewałam się czegoś bardziej przerażającego. Niemniej klimacik jest.

Dobrze się czytało, choć spodziewałam się czegoś bardziej przerażającego. Niemniej klimacik jest.

Ellinor Wilkins jest typową przedstawicielką swojej epoki - dobrze wychowana panna, której głównym celem jest korzystne zamążpójście. Wykonywanie planu szło dziewczynie nie najgorzej, aż do pewnej koszmarnej nocy, która trochę jej w życiu namiesza.

Wiktoriańskie rytuały godowe nie wywołują mojego zachwytu, umówmy się - targi o posag wykluczają romantyczność. Postać pana Wilkinsa wzbudza we mnie tylko złość, a ślepe oddanie Ellinor momentami irytuje. Młody Corbet również nie posiada zbyt wiele cech charakteru, za które można by go cenić. Mimo to "Koszmar jednej nocy" w ostatecznym rozrachunku pozytywnie mnie zaskoczył. Spodziewałam się innego zakończenia, plus dla pani Gaskell.

Ellinor Wilkins jest typową przedstawicielką swojej epoki - dobrze wychowana panna, której głównym celem jest korzystne zamążpójście. Wykonywanie planu szło dziewczynie nie najgorzej, aż do pewnej koszmarnej nocy, która trochę jej w życiu namiesza.

Wiktoriańskie rytuały godowe nie wywołują mojego zachwytu, umówmy się - targi o posag wykluczają romantyczność. Postać pana...

Typowa powieść wiktoriańska jest... typowa :) Kto lubi takiego rodzaju lekturę będzie zadowolony. Treść stanowi odwieczna korelacja zbrodni i kary. Konsekwencje złych wyborów, które podejmujemy rzucają cień na całe życie. Niby nic nowego, ale możemy obserwować pod lupą kolejne osoby, które muszą się z tymi prawdami mierzyć.

Typowa powieść wiktoriańska jest... typowa :) Kto lubi takiego rodzaju lekturę będzie zadowolony. Treść stanowi odwieczna korelacja zbrodni i kary. Konsekwencje złych wyborów, które podejmujemy rzucają cień na całe życie. Niby nic nowego, ale możemy obserwować pod lupą kolejne osoby, które muszą się z tymi prawdami mierzyć.