Wystarczyły dwa wieczory, abym na nowo zakochała się w XIX-wiecznej Anglii - w jej bogatym i dystyngowanym Południu oraz w surowej, robotniczej Północy.

U Elizabeth Gaskell spotkałam prawdziwych ludzi, mających swoje ideały, marzenia i tęsknoty. Spotkałam osoby, których motywacje odkrywałam dzięki długim rozmowom i dyskusjom, wewnętrznym monologom czy opiniom innych bohaterów.

I to najmocniej poruszyło mnie w książce "Północ i Południe" - nie umowność i powierzchowność zachowań, lecz solidne, wiarygodne uzasadnienie wyborów postaci i ukazanie bohaterów na szerokim tle ich środowisk. Dzięki temu książka wydana po raz pierwszy w 1854 roku jest głęboką analizą angielskiego społeczeństwa z połowy XIX wieku, gorzką, a jednak dającą nadzieję.

Ujęła mnie rzetelność, z jaką autorka przedstawia racje różnych stron. Wrażliwej Margaret, wrzuconej w brutalny świat Północy, trudno odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Szlachetny, lecz wymagający John czuje na swoich barkach odpowiedzialność za rodzinę i pracowników. Jest też Higgins, będący przedstawicielem robotników, żyjących w biedzie i chorobach. Mamy też wiele postaci pobocznych, których los nie jest nam obojętny.

Każdy u Gaskell ma szansę na wytłumaczenie swoich działań. Każdy ma słabości i każdy popełnia błędy. Odniosłam jednak wrażenie, że autorka stara się, aby czytelnik sprawiedliwie ocenił jej bohaterów. I nie ma w tym przesady.

A relacja między Johnem i Margaret jest tak pięknie rozpisana, że co jakiś czas wracam do fragmentów ich rozmów, aby przypomnieć sobie najostrzejsze dyskusje i najczulsze momenty.

Wystarczyły dwa wieczory, abym na nowo zakochała się w XIX-wiecznej Anglii - w jej bogatym i dystyngowanym Południu oraz w surowej, robotniczej Północy.

U Elizabeth Gaskell spotkałam prawdziwych ludzi, mających swoje ideały, marzenia i tęsknoty. Spotkałam osoby, których motywacje odkrywałam dzięki długim rozmowom i dyskusjom, wewnętrznym monologom czy opiniom innych...

Jestem swiezo po lekturze i chyba nie bede dlugo o danej pozycji rozpamietywac. Powiesc obyczajowa z wplecionym watkiem milosnym. Autorka tworzyla ja w latach 1854-1855.
Gdybym byla nastolatka prawdopodobnie zachwycilabym sie ta powiescia. Czytalabym szybko i namietnie , nie mogac doczekac sie "momentow". "Momentow" to za duzo powiedziane, bo tamtejsze "momenty" to nie byly- nie sa- obecne "momenty" zawarte w ksiazkach. Choc musze przyznac, ze dla nas, tego typu pozycje to kopalnia wiedzy o obyczajowosci ludzi dawnych czasow.
Autorka przedstawia zmiany spoleczne zachodzace w polowie XIX wieku. Pojawia sie nowa grupa zawodowa i spoleczna: wlasciciele fabryk i robotnicy.
Zarysowuje ich tarcia i konflikty , zmagania sie ze soba, walki o godne zarobki, a przez to i godne warunki zycie. Powstawanie pierwszych zwiazkow zawodowych.
Wiara autorki w moc dialogu. Ludzkiego porozumienia sie.
Bogaty fabrykant Thornton wyglasza raz fraze, ze strajki wtopia sie w koloryt fabryk, ale przypuszcza on, ze z czasem bedzie mozna pozbawic je owej goryczy, ktora towarzyszyla robotnikom i wlascicielom zakladow na poczatku rozwoju przemyslu. Thornton to przemyslowiec idealista. Taki z krwi i kosci. Dbajacy o swoj interes i wprowadzajacy eksperymenty, innowacje. Nie interesuje go zbytnio dzialalnosc charytatywna na rzecz jego pracownikow, ale intersuja go zmiany i takie ulepszenia, ktore poprawily by wydajnosc zatrudnionych przez niego robotnikow. Zdaje sobie sprawe, ze warto im pozwolic na wybudowanie zakladowej stolowki i zbiorowe zywienie bo oprocz takich zalet jak oszczednosc ( latwiej nakarmic wiecej za te same pieniadze niz mniej ) to pracownik najedzony pracuje wydajniej.
Dla mnie jest to tez opowiesc o dojrzewaniu, o zmianach, naszym ewoluowaniu.
Margaret Hale poznaje pana Johna Thorntona bedac bardzo mloda osobka, dziewietnastolatka . Dziewczyna wchodzaca w zycie. Thornton dobija trzydziestki. Nie wiem skad u niej takie zapartrywania na zycie, ktore przyciagaja uwage doroslego mezczyzny? We wspolczesnych czasach jest to byc moze osiagalne, ze wzgledu na wyksztalcenie kobiet. Bywa, ze obecnie sa one lepiej wyksztalcone niz mezczyzni, ale w polowie XIX wieku rozdzwiek pomiedzy wyksztalceniem plci byl spory. Co taka mlodka ma do zaoferowania pod wzgledem intelektualnym takiemu mezczyznie? Margaret dorasta aby docenic cechy charakteru Johna Thorntona. Wlasciwie je ocenic . Dostrzec. John pod wplywem Margaret lagodnieje, pokornieje. Choc i proces pokornienia Margaret tez jest zauwazalny na kartach ksiazki Ona jest sercem , on umyslem...
I to umilowanie ludzi dawnej epoki do opisywania charakterow poznawanych ludzi... to rozkminianie kto jaki jest. Nie powiem - jest to ekscytujacy temat, ale wiadomo- drugiego czlowieka odkrywa sie powoli. W zmudnej codziennosci.

Jestem swiezo po lekturze i chyba nie bede dlugo o danej pozycji rozpamietywac. Powiesc obyczajowa z wplecionym watkiem milosnym. Autorka tworzyla ja w latach 1854-1855.
Gdybym byla nastolatka prawdopodobnie zachwycilabym sie ta powiescia. Czytalabym szybko i namietnie , nie mogac doczekac sie "momentow". "Momentow" to za duzo powiedziane, bo tamtejsze "momenty" to nie...

Reread

Reread

Po „Dumie i uprzedzeniu”, „Wichrowych wzgórzach”, „Przeminęło z wiatrem” oraz innych klasykach przyszła kolej na „Północ i południe”, której akcja nie jest w USA, Australii, ale właśnie w Anglii. Książka niebywale ciekawa, rozbudowana o wiele ciekawych postaci, wątków i wydarzeń. Mimo mojej niezbyt dużej sympatii do głównej bohaterki i jej dziwnych wyborów życiowych, powieść przeczytałam niemal jednym tchem. Świetnie ukazane tło historyczne, problemy dwóch tak różnych klas oraz wiele ciekawych dialogów o wartościach, o których często zapominamy, a którymi powinniśmy się kierować w życiu.
Ogromny minus i wręcz rozczarowanie to końcówka powieści i to nie ze względu na treść, ale formę. Po przeczytaniu całej tej, chyba wszyscy to przyznają, dosyć długiej powieści, czytelnicy zasługiwali na dłuższe zakończenie i lepsze zrozumienie decyzji głównej bohaterki.

Mimo wszystko polecam.

Po „Dumie i uprzedzeniu”, „Wichrowych wzgórzach”, „Przeminęło z wiatrem” oraz innych klasykach przyszła kolej na „Północ i południe”, której akcja nie jest w USA, Australii, ale właśnie w Anglii. Książka niebywale ciekawa, rozbudowana o wiele ciekawych postaci, wątków i wydarzeń. Mimo mojej niezbyt dużej sympatii do głównej bohaterki i jej dziwnych wyborów życiowych,...

Książka jest świetna, podobał mi się język, jakim posługuje się autorka, wydarzenia były ciekawe, a postaci urzekające, dające się lubić, "żywe" i zmieniające się, dojrzewające. Cieszyło mnie również, że narrator dawał nam dostęp nie tylko do myśli Margaret, ale również Johna, co pomagało nam lepiej zrozumieć uczucia i postępowanie postaci. Jedynym większym minusem jest dla mnie zakończenie, które wydaje mi się zbyt szybkie, urwane i pozostawiające spory niedosyt.

Książka jest świetna, podobał mi się język, jakim posługuje się autorka, wydarzenia były ciekawe, a postaci urzekające, dające się lubić, "żywe" i zmieniające się, dojrzewające. Cieszyło mnie również, że narrator dawał nam dostęp nie tylko do myśli Margaret, ale również Johna, co pomagało nam lepiej zrozumieć uczucia i postępowanie postaci. Jedynym większym minusem jest dla...

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Niesamowite, w jaki sposób "Północ i Południe" są promowane - jednocześnie dają o powieści mylne wyobrażenie, jak i są jak najbardziej prawdziwe. Oto bowiem siadając, jest się przekonanym, że oto przeczyta się romans, a tu, zamiast tego, otrzymuje się przekrój społeczeństwa brytyjskiego w XIX wieku. Rzeczywiście w stylu Jane Austen - jedynie z silniejszymi motywami religijnymi i kilka dekad później.

Niesamowite, w jaki sposób "Północ i Południe" są promowane - jednocześnie dają o powieści mylne wyobrażenie, jak i są jak najbardziej prawdziwe. Oto bowiem siadając, jest się przekonanym, że oto przeczyta się romans, a tu, zamiast tego, otrzymuje się przekrój społeczeństwa brytyjskiego w XIX wieku. Rzeczywiście w stylu Jane Austen - jedynie z silniejszymi motywami...

📍Pierwotnym tytułem powieści miało być po prostu imię i nazwisko głównej bohaterki, czyli "Margaret Hale", ale wydawcy wymusili na autorce jego zmianę.📍
"Północ i Południe" to moje drugie spotkanie z twórczością Elizabeth Gaskell. O ile jej "Panie z Cranford" mi się spodobały, tak teraz uważam, że dopiero przy tej książce autorka wspięła się na wyżyny, zostawiając Panie z Cranford kompletnie przezroczystymi.
Od razu zaznaczę, że już w trakcie lektury wiedziałam, że książka ta trafi do moich totalnych ulubieńców, cudownie się na niej bawiłam, wciągnęłam się w losy bohaterów i naprawdę odwlekałam jej skończenie jak tylko mogłam 🙈
Jest to powieść o pięknej miłości, wytrwałej, szlachetnej i głębokiej, choć nie wyziera ona na nas z każdej strony, romantycy jednak będą usatysfakcjonowani.
Jest to przede wszystkim powieść społeczna, która dzięki rodzinie państwa Hale'ów (a zwłaszcza głównej bohaterce - Margaret) ukazuje nam różnice jakie panowały w tamtych czasach na Północy i Południu Anglii.
Pokazuje jak trudna była aklimatyzacja ludzi dotychczas mieszkających w zupełnie innych warunkach, jak trudno było im zrozumieć otaczającą ich nową rzeczywistość, zrozumieć schematy, sposób zachowania i styl życia innych ludzi.
Jest to książka o tolerancji, o próbie wzajemnego zrozumienia się i wspólnym budowaniu nowej rzeczywistości.
Bohaterowie w tej książce są po prostu cudowni, Margaret, czyli główna bohaterka to dziewczyna, bardzo silna psychicznie, która z godnością radzi sobie z ogromem nieszczęścia, które spada jej na głowę co krok. Gorzej, jednak radzi sobie z rozumieniem własnych uczuć.
Pan Thornton nasz główny bohater jest mężczyzną skrojonym na wzór Pana Darcy'ego, jest silną jednostką, bardzo inteligentną, zdecydowaną w postawie i poglądach, budzącą szacunek nawet u swoich wrogów. Jest też niesamowicie honorowy i uczciwy. Nie muszę dodawać, że siła jego uczucia przy takim charakterze jest... 🙈
Fani Austen będą na pewno będą cieszyć się tak samo jak ja, że zapowiedź z okładki mojego wydania książki, że jest to powieść dla fanów m.in Jane Austen okazała się prawdziwa, naprawdę w tej książce czułam styl swojej ukochanej pisarki,czego nie odczułam podczas lektury Pań z Cranford.
Podsumowując - ja jestem zachwycona tą pozycją i będę wszem i wobec rozgłaszać moją do niej miłość (to znaczy, że wspomnienie każdemu kto zechce mnie posłuchać 🙈😅) i mam nadzieję, że przekonam do lektury tej książki chociaz kilka osób. Dajcie znać jak mi poszło 🙃

📍Pierwotnym tytułem powieści miało być po prostu imię i nazwisko głównej bohaterki, czyli "Margaret Hale", ale wydawcy wymusili na autorce jego zmianę.📍
"Północ i Południe" to moje drugie spotkanie z twórczością Elizabeth Gaskell. O ile jej "Panie z Cranford" mi się spodobały, tak teraz uważam, że dopiero przy tej książce autorka wspięła się na wyżyny, zostawiając Panie z...

Książka „Północ i Południe” Elizabeth Gaskell to kolejna klasyka po jaką sięgnęłam.
Poznajemy Margaret Hale, która mieszka z rodzicami Richardem i Marią w zielonym Helstone. Jej życie ulega diametralnej przemianie po decyzji jej ojca. Ukochany tata postanowił odejść ze stanowiska pastora, a na wyprowadzkę mają tylko dwa tygodnie. Dzień wcześniej Margaret odrzuciła propozycję małżeństwa ze strony Henry'ego Lennoxa nie informując o tym rodziców. Przeprowadzka do robotniczego Milton zmieni wszystko w życiu młodej damy. Na jej drodze pojawia nie John Thornton, właściciel fabryki bawełny, przemysłowiec z północy. Mężczyzna z biegiem wydarzeń w książce zaczyna czuć głębsze uczucia do Margaret.
Powieść społeczna z XIX wiecznej robotniczej części angielskiego społeczeństwa ukazuje blaski i cienie obrazu społecznego między biedotą i wyższą klasą społeczną. Zapewniam, że jest w niej mnóstwo zwrotów akcji, strajk robotników, śmierć i miłość, która zmienia wszystko.
Serdecznie polecam.

Książka „Północ i Południe” Elizabeth Gaskell to kolejna klasyka po jaką sięgnęłam.
Poznajemy Margaret Hale, która mieszka z rodzicami Richardem i Marią w zielonym Helstone. Jej życie ulega diametralnej przemianie po decyzji jej ojca. Ukochany tata postanowił odejść ze stanowiska pastora, a na wyprowadzkę mają tylko dwa tygodnie. Dzień wcześniej Margaret odrzuciła...

Dla mnie to angielska wersja naszej "Ziemi obiecanej". Historia miłości na tle epoki gwałtownego rozwoju przemysłu. Rys społeczeństwa i panujących obyczajów. A wszystko to w typowym angielskim klimacie i temperamencie.

Dla mnie to angielska wersja naszej "Ziemi obiecanej". Historia miłości na tle epoki gwałtownego rozwoju przemysłu. Rys społeczeństwa i panujących obyczajów. A wszystko to w typowym angielskim klimacie i temperamencie.