Panie z Cranford

Taka niczego sobie i w sumie to tyle.

Taka niczego sobie i w sumie to tyle.

Klimat epoki wiktoriańskiej, niezmiennych konwenansów, "austenowej" obyczajowości. A już serial BBC to mastria.

Klimat epoki wiktoriańskiej, niezmiennych konwenansów, "austenowej" obyczajowości. A już serial BBC to mastria.

Powolna opowieść o życiu w małym angielskim miasteczku zdominowanym przez kobiety. Nie jest może porywająca, ale oddaje spokój czasów, gdy świat nie pędził jeszcze tak jak dzisiaj.

Powolna opowieść o życiu w małym angielskim miasteczku zdominowanym przez kobiety. Nie jest może porywająca, ale oddaje spokój czasów, gdy świat nie pędził jeszcze tak jak dzisiaj.

Moje drugie zetknięcie z Elizabeth Gaskell.

"Panie z Cranford", albo jak to woli "Cranford" jest książka opowiadająca o Kobietach, które mieszkają w Cranford. Są nimi stare panny lub bezdzietne wdowy. Mamy tutaj narrację pierwszoosobową a narratorką jest Mary Smith, która przyjaźni się z Paniami z Cranford.

Nie znajdziecie tu akcji, zagadek czy dziwnych snów ani też wątku miłosnego. Gaskell pisała powieści spoleczno-obyczajowe, ukazując jak naprawdę wyglądało życie w XIX wieku. Kobiety, które miały szlacheckie pochodzenie, chciały zachować pozory pokazując, że należą do wyższych sfer. Oszczędzały na świecach i na ulubionych przysmakach, wiedząc, że nie mają dużo pieniędzy. Żyły według zasad, które były w czasach ich młodości, nie widząc tego, że świat idzie na przód, że szykują się nowe zmiany i zasady.

Można tu powołać się na "Mansfield Park" , gdzie tam kończyła się pewna epoka a nadchodziły zmiany wartości, początek czegoś nowego... Tutaj jest podobnie z tą różnicą, że bohaterki nie chcą zobaczyć zmian, które nadchodzą - dla nich ślub kobiety z tytułem Lady z lekarzem z niższym pochodzeniem to było szaleństwo!

Austen wplatala w swoje książki wątek romantyczny i komediowy, Charlotte Bronte wprowadzała zagadki z wątkiem realizmu a Gaskell... Pisała zwykłe powieści z wątkiem społeczno-obyczajowym, które doskonale oddawały czasy w których żyła i tworzyła.

Moje drugie zetknięcie z Elizabeth Gaskell.

"Panie z Cranford", albo jak to woli "Cranford" jest książka opowiadająca o Kobietach, które mieszkają w Cranford. Są nimi stare panny lub bezdzietne wdowy. Mamy tutaj narrację pierwszoosobową a narratorką jest Mary Smith, która przyjaźni się z Paniami z Cranford.

Nie znajdziecie tu akcji, zagadek czy dziwnych snów ani też...

Książka „Panie z Cranford” Elizabeth Gaskell to klasyka literatury obyczajowej przedstawiająca życie i obyczaje w małym angielskim miasteczku Cranford pod koniec XIX wieku w hrabstwie Cheshire w Anglii.
Mieszkają tu głównie kobiety bezdzietne, wdowy, stare panny ze średniej klasy. Ekscentryczne, podporządkowane konwenansom. Damy skrzętnie ukrywają niedostatki finansowe, nie skarżą się na brak pieniędzy. Czynią drobne oszczędności na świecach i ulubionych przysmakach. Za wszelką cenę chcą uchodzić za przedstawicielki klasy wyższej. Żyją tak, jakby od czasów ich młodości nic się nie zmieniło, starannie ignorując fakt, iż świat wokół gwałtownie przyspiesza. Akcja toczy się w okresie głębokich przemian obyczajowych i kulturowych.
Autorka napisała ciekawą książkę, która wzrusza i rozśmiesza opisując sytuacje życiowe bohaterek żyjące w sielskim środowisku pośród lawendy.

Książka „Panie z Cranford” Elizabeth Gaskell to klasyka literatury obyczajowej przedstawiająca życie i obyczaje w małym angielskim miasteczku Cranford pod koniec XIX wieku w hrabstwie Cheshire w Anglii.
Mieszkają tu głównie kobiety bezdzietne, wdowy, stare panny ze średniej klasy. Ekscentryczne, podporządkowane konwenansom. Damy skrzętnie ukrywają niedostatki finansowe,...

Ta książka jest jak wizyta u babci, ciepła herbata, świeżo upieczone ciasteczka i to samo stare radio, które szumi w tle od 40 lat.

Ta książka jest jak wizyta u babci, ciepła herbata, świeżo upieczone ciasteczka i to samo stare radio, które szumi w tle od 40 lat.

Niestety najpierw obejrzałam film, a potem zabrałam się za książkę i może dlatego nie porwała mnie tak, jak się tego spodziewałam. Czytelnik jest świadkiem oficjalnego życia kobiet z Cranford, a jednocześnie -jak przez dziurkę od klucza - widzi to, co jest zarezerwowane wyłącznie dla czterech ścian. Czytało mi się ją trudniej i wolniej niż Północ i Południe pewnie przez zaproponowaną narrację.

Niestety najpierw obejrzałam film, a potem zabrałam się za książkę i może dlatego nie porwała mnie tak, jak się tego spodziewałam. Czytelnik jest świadkiem oficjalnego życia kobiet z Cranford, a jednocześnie -jak przez dziurkę od klucza - widzi to, co jest zarezerwowane wyłącznie dla czterech ścian. Czytało mi się ją trudniej i wolniej niż Północ i Południe pewnie przez...

"Panie z Cranford" Elizabeth Gaskell to powieść, której akcja dzieje się pod koniec XIX wieku w tytułowym miasteczku Cranford. Mieszkają tam głównie kobiety, które są starymi pannami lub wdowami. Stworzyły cały zestaw zasad i zwyczajów, których ściśle się trzymają. Starają się udawać klasę wyższą, mimo tego, że należą do średniej, z czego w trakcie wynika kilka zabawnych sytuacji.

Myślę, że jest to bardzo trafna obserwacja społeczeństwa tego miasteczka. Jest przedstawiona w postaci takich tematycznych scenek, które się ze sobą łączą. Mimo że książka nie jest długa, to momentami mi się dłużyła, ze względu na ogromną ilość opisów, ale wspominać ją będę raczej pozytywnie, bo parę razy mnie rozbawiła przedstawieniem zachowań niektórych postaci.

Jak na klasykę, jest to bardzo lekka pozycja, więc jeśli szukacie czegoś niewymagającego w tym gatunku, to "Panie z Cranford" powinny być dobrym wyborem.
https://www.instagram.com/p/CYtNkKIsNZP/

"Panie z Cranford" Elizabeth Gaskell to powieść, której akcja dzieje się pod koniec XIX wieku w tytułowym miasteczku Cranford. Mieszkają tam głównie kobiety, które są starymi pannami lub wdowami. Stworzyły cały zestaw zasad i zwyczajów, których ściśle się trzymają. Starają się udawać klasę wyższą, mimo tego, że należą do średniej, z czego w trakcie wynika kilka zabawnych...

Uwielbiam książki Jane Austen, więc podobne klimaty nie są mi obce. Ta książka jednak strasznie mnie wynudziła. Trudno mówić o fabule, bohaterowie bez charakteru i nieangażujący.

Uwielbiam książki Jane Austen, więc podobne klimaty nie są mi obce. Ta książka jednak strasznie mnie wynudziła. Trudno mówić o fabule, bohaterowie bez charakteru i nieangażujący.

✨ Klasyka może nie jest moim ulubionym gatunkiem, ale czasami lubię po niego sięgnąć. Bywa, że ciężko się w niego wgryźć ze względu na dawny styl, język, bądź problemy, które w dzisiejszych czasach nie są dla nas aż tak istotne. A jednak "Przeminęło z wiatrem" trafiło do książek mojego życia (choć liczy sobie ponad 1000 stron i na początku może to odstraszyć), a "Mistrz i Małgorzata", "Dziwne losy Jane Eyre" oraz kilka innych do ulubieńców 💙.
⠀
✨ "Panie z Cranford" co prawda nie podobały mi się aż w takim stopniu, ale były naprawdę przyjemną i... śmieszną lekturą. Autorka użyła wielu komicznych scenek sytuacyjnych, które niejaki parodiowały zachowanie ówczesnych DAM na "salonach". Nie jest to historia miłosna lub kryminalna, a raczej perypetie starszych kobiet w miasteczku, które wiedzą wszystko o wszystkich, a jak wiemy, takie osobowości mają również odzwierciedlenie w dzisiejszych czasach 😅.

Jeżeli chcesz zobaczyć więcej to zapraszam Cię na mojego książkowego Instagrama @ksiazka_z_pazurkiem https://www.instagram.com/p/Ci1xQV4sml2/ :)!

✨ Klasyka może nie jest moim ulubionym gatunkiem, ale czasami lubię po niego sięgnąć. Bywa, że ciężko się w niego wgryźć ze względu na dawny styl, język, bądź problemy, które w dzisiejszych czasach nie są dla nas aż tak istotne. A jednak "Przeminęło z wiatrem" trafiło do książek mojego życia (choć liczy sobie ponad 1000 stron i na początku może to odstraszyć), a...