Panie z Cranford

Tytułowe Panie z Cranford to przede wszystkim wdowy i stare panny, które zamieszkują małą mieścinę w Anglii. Ich życie pochłaniają troski finansowe i drobne przyjemności. Ich największym sprzymierzeńcem są konwenanse, które wyznaczają rytm dnia i całego życia. Dają poczucie bezpieczeństwa i stałości, a także pozory przynależności do wyższej klasy społecznej 😉.
Przede wszystkim to co zachwyca w tej powieści, to fakt poświęcenia jej życiu starszych kobiet, które zostały pozostawione przez prawo i społeczeństwo same sobie. Marginalizacji osób starszych w życiu publicznym doświadczamy do dzisiaj także uważam wybór tematu za bardzo odważny. Powieść napisana jest w sposób momentami wzruszający, a chwilami bardzo zabawny. Ja zrobię jednak dziś coś zaskakującego i bardziej niż książkę polecę Wam serial BBC "Cranford", który w sposób dużo bardziej rozwinięty pokazuje całą historię i nadaje duszę nawet najbardziej drugoplanowowym postaciom (czego w powieści mi brakowało). Moim zdaniem to jeden z najlepszych seriali kostiumowych, gdzie splata się ze sobą wiele wątków, a wszystkie są rozegrane tak wzruszająco, że kończy się go oglądać ze spuchniętymi oczami jak po ukąszeniu szerszenia w powiekę. Przeczytać możecie, obejrzeć musicie!!

Tytułowe Panie z Cranford to przede wszystkim wdowy i stare panny, które zamieszkują małą mieścinę w Anglii. Ich życie pochłaniają troski finansowe i drobne przyjemności. Ich największym sprzymierzeńcem są konwenanse, które wyznaczają rytm dnia i całego życia. Dają poczucie bezpieczeństwa i stałości, a także pozory przynależności do wyższej klasy społecznej 😉.
Przede...

Całkiem dobra, ale choć jestem zwykle fanką opisów, tutaj bywały one wyjątkowo rozwlekłe i zmuszały do odłożenia książki. Choć niedługa, nie da się jej przeczytać jednym rzutem. Ciekawym zabiegiem jest rozwijająca się postać narratorki, która mimo bycia uczestnikiem wydarzeń jest wyjątkowo niezaangażowana, dopiero z rozwojem fabuły się to zmienia (samo imię zaś poznajemy praktycznie na koniec lektury).

Całkiem dobra, ale choć jestem zwykle fanką opisów, tutaj bywały one wyjątkowo rozwlekłe i zmuszały do odłożenia książki. Choć niedługa, nie da się jej przeczytać jednym rzutem. Ciekawym zabiegiem jest rozwijająca się postać narratorki, która mimo bycia uczestnikiem wydarzeń jest wyjątkowo niezaangażowana, dopiero z rozwojem fabuły się to zmienia (samo imię zaś poznajemy...

Lekka i przyjemna, chociaż momentami czytanie zdecydowanie mi się dłużyło.

Lekka i przyjemna, chociaż momentami czytanie zdecydowanie mi się dłużyło.

Ciekawa książka obyczajowa przedstawiająca życie i obyczaje w małym angielskim miasteczku Cranford. Momentami troszkę się dłużyła, ale były fragmenty bardzo wciągające i czasem zabawne. Niektóre zwyczaje mniej mnie interesowały, inne bardziej. Mocnym punktem powieści są na pewno charaktery tytułowych pań z Cranford, ich zwyczaje i poglądy na życie. Ogólnie polecam, ale jest to lektura bardzo powolna, spokojna i prawie nic się w niej nie dzieje, więc nie wszystkim przypadnie do gustu.

Ciekawa książka obyczajowa przedstawiająca życie i obyczaje w małym angielskim miasteczku Cranford. Momentami troszkę się dłużyła, ale były fragmenty bardzo wciągające i czasem zabawne. Niektóre zwyczaje mniej mnie interesowały, inne bardziej. Mocnym punktem powieści są na pewno charaktery tytułowych pań z Cranford, ich zwyczaje i poglądy na życie. Ogólnie polecam, ale jest...

XIX wiek, Cranford, Anglia. Miasteczko zamieszkiwane głównie przez kobiety. Stare panny, ich wymagające matki i wdowy. Każda z nich ma swoje specyficzne wymagania i twarde charaktery. W miasteczku czas się dla nich zatrzymał, żyją według określonego schematu, według swoich przyzwyczajeń. Prawie każdy dzień wygląda tak samo. Każde odchylenie od normy wywołuje zamieszanie i lawinę plotek, z których można wyłuskać wiele ciekawych, pikantnych informacji.
Mamy tutaj klimat angielskiej prowincji, prawdziwy obraz kobiet z XIX wieku, z opisami strojów, przyzwyczajeń i zwykłego, prostego życia, które wiodły...

(cd recenzji na fb)

https://www.facebook.com/KsiazkaZamiastKwiatka/photos/a.967792129913564/6566460866713301/

XIX wiek, Cranford, Anglia. Miasteczko zamieszkiwane głównie przez kobiety. Stare panny, ich wymagające matki i wdowy. Każda z nich ma swoje specyficzne wymagania i twarde charaktery. W miasteczku czas się dla nich zatrzymał, żyją według określonego schematu, według swoich przyzwyczajeń. Prawie każdy dzień wygląda tak samo. Każde odchylenie od normy wywołuje zamieszanie i...

Akcja książki dzieje się w XIX wieku w miasteczku Cranford, w Anglii.
Miasto to zamieszkiwane jest głównie przez kobiety, wdowy lub stare panny, które mają bardzo specyficzne nawyki.
W Cranford czas się zatrzymał, panie w nim mieszkające żyją według starych przyzwyczajeń i nie zmieniły swoich zachowań od czasów młodości.
Książka niekoniecznie trafiła w mój gust. Jest to zbiór 16 opowiadań, gdzie w każdym opowiadaniu bohaterkami są panie zamieszkujące Cranford.
Nie ma tu żadnej akcji, jest to zbiór scenek rodzajowych. Na pewno jest to ciekawa pozycja dla osoby, która interesuje się historią i chce zgłębić wiedzę na temat tego, jak wyglądało życie w minionych czasach, w tym przypadku w XIX wieku. Mamy tu opisy strojów, zwyczajów i przyjętych zachowań za co niewątpliwie cenię tę książkę.
Jednak nie jest to pozycja dla mnie, po opisie wydawnictwa powinnam wiedzieć na co się piszę ale spodziewałam się jednak czegoś innego.
Trochę się męczyłam czytając tę książkę. Czasami zdania były bardzo dziwnie skonstruowane a słownictwo nie zawsze było łatwe i zrozumiałe. Mimo wszystko można było się domyślić o co chodzi.
Całe szczęście, że im dalej tym łatwiej i szybciej czytało się książkę, a po pewnym czasie czułam sympatię z niektórymi bohaterkami i nawet wczułam się w klimat książki.

Akcja książki dzieje się w XIX wieku w miasteczku Cranford, w Anglii.
Miasto to zamieszkiwane jest głównie przez kobiety, wdowy lub stare panny, które mają bardzo specyficzne nawyki.
W Cranford czas się zatrzymał, panie w nim mieszkające żyją według starych przyzwyczajeń i nie zmieniły swoich zachowań od czasów młodości.
Książka niekoniecznie trafiła w mój gust. Jest...

Nie potrafię jednoznacznie ocenić tej książki. Jednocześnie była ona intrygująca i nudna, ciekawa i nijaka, ciepła i pełna smutku. Nie umiem powiedzieć, czy mi się ona podobała, ani o czym ona jest. Mam wrażenie, jakbym była na nią troszkę za młoda.

Jak początek mnie naprawdę zainteresował, tak im dalej, tym mniej rozumiałam. I nie wiem, czy to wina moja, czy mojego czytania, czy tłumaczenia, czy po prostu przebiegu akcji (która jest dość chaotyczna i pogmatwana momentami).

Niemniej jednak polecam tą książkę, ale na pewno nie jako jeden z pierwszych klasyków.

Nie potrafię jednoznacznie ocenić tej książki. Jednocześnie była ona intrygująca i nudna, ciekawa i nijaka, ciepła i pełna smutku. Nie umiem powiedzieć, czy mi się ona podobała, ani o czym ona jest. Mam wrażenie, jakbym była na nią troszkę za młoda.

Jak początek mnie naprawdę zainteresował, tak im dalej, tym mniej rozumiałam. I nie wiem, czy to wina moja, czy mojego...

Bardzo dowcipna, urocza i wzruszająca. Nie mogę uwierzyć, że tak pisała kobita na początku XIX wieku. O ile bystrzejsza od dzisiejszych pisarek niektórych tzn wielu. Najbardziej podoba mi się stwierdzenie, że niezamężnej kobiecie do końca życia grozi, że jednak ktoś się jej oświadczy. A mężczyzna w domu to przecież katastrofa :)))

Bardzo dowcipna, urocza i wzruszająca. Nie mogę uwierzyć, że tak pisała kobita na początku XIX wieku. O ile bystrzejsza od dzisiejszych pisarek niektórych tzn wielu. Najbardziej podoba mi się stwierdzenie, że niezamężnej kobiecie do końca życia grozi, że jednak ktoś się jej oświadczy. A mężczyzna w domu to przecież katastrofa :)))

Choć na początku książka mi się dłużyła, a nawet trochę męczyła (przez długie zdania, które czasami musiałam przeczytać dwa razy), cieszę się, że nie odpuściłam. Największym plusem był "swojski" klimat i urocze bohaterki. W połowie książki nie mogłam się już od niej oderwać.

Choć na początku książka mi się dłużyła, a nawet trochę męczyła (przez długie zdania, które czasami musiałam przeczytać dwa razy), cieszę się, że nie odpuściłam. Największym plusem był "swojski" klimat i urocze bohaterki. W połowie książki nie mogłam się już od niej oderwać.

Czasami książka bardzo mi się dłużyła i nie mogłam jej dokończyć. Podobał mi się jednak klimat małego miasteczka i ich mieszkanek. Ich problemy pozwalają uśmiechnąć się współczesnemu czytelnikowi.

Czasami książka bardzo mi się dłużyła i nie mogłam jej dokończyć. Podobał mi się jednak klimat małego miasteczka i ich mieszkanek. Ich problemy pozwalają uśmiechnąć się współczesnemu czytelnikowi.