Tak naprawdę nie powinnam sięgać po ten tytuł i dlatego książka ma taryfę ulgową jeśli chodzi o ocenę. A dlaczego? Jak to z takimi tworami bywa są tak pochwalne na cześć osoby o której traktują, że każdy kto nie jest stuprocentowym fanem tej osoby, może być zirytowany tak jednostronną narracją. A mi bardzo daleko do bycia fanem autorki. Nie wiem co skłoniło mnie do przeczytania Dupersznyt. Obraz Moniki Szwai ani trochę nie uległ poprawie w moich oczach. Wręcz przeciwnie, te peany na swój temat i odnośnie własnych książek doprowadzały mnie na skraj szaleństwa. Myślę, że osoby lubiące pióro autorki z pewnością docenią ten tytuł. Mi do tego daleko.

Tak naprawdę nie powinnam sięgać po ten tytuł i dlatego książka ma taryfę ulgową jeśli chodzi o ocenę. A dlaczego? Jak to z takimi tworami bywa są tak pochwalne na cześć osoby o której traktują, że każdy kto nie jest stuprocentowym fanem tej osoby, może być zirytowany tak jednostronną narracją. A mi bardzo daleko do bycia fanem autorki. Nie wiem co skłoniło mnie do...

Unikatowa możliwość bliższego poznania autorki, którą cenią tysiące czytelniczek w całej Polsce. Polecam

Unikatowa możliwość bliższego poznania autorki, którą cenią tysiące czytelniczek w całej Polsce. Polecam

Dupersznyty to książka która powstała po śmierci autorki są to jej zapiski z szuflady jak i wspomnienia znajomych, wywiady. Taka można rzec biografia pełna wspomnień i tej cudownej, aury którą lubimy z książek ..

Dupersznyty to książka która powstała po śmierci autorki są to jej zapiski z szuflady jak i wspomnienia znajomych, wywiady. Taka można rzec biografia pełna wspomnień i tej cudownej, aury którą lubimy z książek ..

Doskonała i obszerna publikacja dla fanów Moniki Szwai. Piękne uwieńczenie jej życia i twórczości.

Doskonała i obszerna publikacja dla fanów Moniki Szwai. Piękne uwieńczenie jej życia i twórczości.

37/2023

37/2023

Świetne przybliżenie Szwajowego świata. Ten klimat który czuć w książkach autorki, odnajdujemy też w świecie realnym autorki.

Świetne przybliżenie Szwajowego świata. Ten klimat który czuć w książkach autorki, odnajdujemy też w świecie realnym autorki.

Długo polowałam na tę książkę. Szwaja, jedna z moich ulubionych pisarek, na każdą jej kolejną powieść czekałam z niecierpliwością. Szkoda, że już żadnej nie napisze. Nie będę się powtarzać, zgadzam się całkowicie z recenzją Koronczarki. Dodam, że książka zawiera zdjęcia prywatne ze zbiorów Szwai i innych fotografów oraz ciekawe, pasujące do tego zbioru materiałów ilustracje. Album ze wspomnieniami Szwai i o Szwai. Tytuł wybrała ona sama. Będę do tych tekstów wracać.
Polecam fanom tej autorki.

Długo polowałam na tę książkę. Szwaja, jedna z moich ulubionych pisarek, na każdą jej kolejną powieść czekałam z niecierpliwością. Szkoda, że już żadnej nie napisze. Nie będę się powtarzać, zgadzam się całkowicie z recenzją Koronczarki. Dodam, że książka zawiera zdjęcia prywatne ze zbiorów Szwai i innych fotografów oraz ciekawe, pasujące do tego zbioru materiałów...

Monika Szwaja - nasz domowy prozac, dobra na każde nieszczęście i smutek. Utuli, pocieszy, pokaże jaśniejszą stronę świata i ludzi. Taka zwykła, codzienna, niewymagająca, życzliwa. Jej książki pełnią funkcję plasterka na ducha i żal, że nie będzie ich więcej. Dlatego z radością przeczytałam książkę o Niej, bo mogłam poznać jej prywatność, fascynacje, sądy i osądy. To książka dla wielbicieli Moniki Szwai. Innych może znużyć.

Monika Szwaja - nasz domowy prozac, dobra na każde nieszczęście i smutek. Utuli, pocieszy, pokaże jaśniejszą stronę świata i ludzi. Taka zwykła, codzienna, niewymagająca, życzliwa. Jej książki pełnią funkcję plasterka na ducha i żal, że nie będzie ich więcej. Dlatego z radością przeczytałam książkę o Niej, bo mogłam poznać jej prywatność, fascynacje, sądy i osądy. To...

Najbardziej do gustu przypadła mi pierwsza połowa książki. Może dlatego, że mi najbliższa? Z wieloma zdaniami mogła się zidentyfikować, czasem też czułam ukłucie zazdrości. "Jak to tak? Dlaczego ona to napisała? Hallo, to jak tak myślę. To ja mogłam to napisać". Oczywiście nie mogłam, bo nie jestem pisarką, choć jak wielu "czytaczy" w duchu aspiruję i mocno wierzę, że coś kiedyś napiszę. W każdym razie czytając pierwsze rozdziały uśmiałam się do łez. Kilka cytatów sobie spisałam i teraz będę się w towarzystwie popisywać. Co najważniejsze, po przeczytaniu "Dupersztyn" zapragnęłam przeczytać inne książki pani Moniki, co jest chyba dość niezłą rekomendacją.

Najbardziej do gustu przypadła mi pierwsza połowa książki. Może dlatego, że mi najbliższa? Z wieloma zdaniami mogła się zidentyfikować, czasem też czułam ukłucie zazdrości. "Jak to tak? Dlaczego ona to napisała? Hallo, to jak tak myślę. To ja mogłam to napisać". Oczywiście nie mogłam, bo nie jestem pisarką, choć jak wielu "czytaczy" w duchu aspiruję i mocno wierzę, że coś...

Czytanie traktuję jako intymne spotkanie z człowiekiem inteligentnym,skomplikowanym posiadającym głowę pełną pomysłów. Z autorem wchodzę w relację przyjacielską, mimo że on mnie przecież nie zna. Wszyscy wiemy, że na przekór dopisku "postacie są zmyślone, wszystko to fikcja" emocje czy historie zawarte w książce z rzeczywistości coś wspólnego mają. Niekiedy całkiem sporo. Szwaję poznałam całkiem niedawno, może trzy czy cztery lata temu. Jej książki poprawiały mi nastrój nieraz. Jestem bardzo wdzięczna za te "Dupersznyty". Wszystkie wspomnienia, cytaty, zapisy z wywiadów to małe perełki. Ich przekaz jest prosty. Według mnie to jedna z tych autorek, która nie przekłamywała rzeczywistości. Dobra książka, która umiliła mi grudniowe wieczory. Chciałabym, aby stała na mojej półce.

Czytanie traktuję jako intymne spotkanie z człowiekiem inteligentnym,skomplikowanym posiadającym głowę pełną pomysłów. Z autorem wchodzę w relację przyjacielską, mimo że on mnie przecież nie zna. Wszyscy wiemy, że na przekór dopisku "postacie są zmyślone, wszystko to fikcja" emocje czy historie zawarte w książce z rzeczywistości coś wspólnego mają. Niekiedy całkiem sporo....