Fascynujące, jak różnorodna jest twórczość Strugackich. Miałam wrażenie, że "Poniedziałek..." wyszedł spod pióra innego autora niż ten, który napisał "Piknik na skraju drogi". Tutaj historia jest mocno prześmiewcza, komiczna, jednak pod skorupą śmiechu czai się wizja świata absurdalnego, lecz nie do końca przyjaznego człowiekowi. Żałuję, że nie potrafię odczytać wszystkich sensów, ukrytych przez Strugackich. Jest to zapewne genialna satyra na niegdysiejszy Związek Radziecki - dla mnie, przyznam z bólem, trudna do rozszyfrowania.

Jednak "Poniedziałek..." to przede wszystkim bardzo dobre, inteligentne science fiction i jako takie nie traci siły oddziaływania. Mam wrażenie, że Łukjanienko, tworząc swoje Patrole, mocno inspirował się powyższą pozycją. Nawet jeśli to jedynie przypuszczenia, są pewne elementy wspólne. Główni bohaterowie to informatycy. Instytucje, do których trafiają, bywają równie absurdalne, chociaż nie posądzam Łukjanienki o stworzenie satyry na współczesną Rosję.

Na koniec dodam tylko, że z całą pewnością sięgnę po kolejne pozycje Strugackich, a każdemu fanowi dobrego science fiction mogę ich twórczość z czystym sumieniem polecić.

https://www.facebook.com/PiknikNaSkrajuKsiazki/

Fascynujące, jak różnorodna jest twórczość Strugackich. Miałam wrażenie, że "Poniedziałek..." wyszedł spod pióra innego autora niż ten, który napisał "Piknik na skraju drogi". Tutaj historia jest mocno prześmiewcza, komiczna, jednak pod skorupą śmiechu czai się wizja świata absurdalnego, lecz nie do końca przyjaznego człowiekowi. Żałuję, że nie potrafię odczytać wszystkich...