Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ocena bardzo wysoka, bo jako audiobook książka sprawdza się znakomicie. W papierze pewnie trochę by mi się dłużyła i naprawdę nie wiem, czy dałabym jej radę.

Starzy bohaterowie, nowi bohaterowie. Stare dylematy, nowe dylematy. Dużo przemieszczania się z miejsca na miejsce, głównie ucieczkowego.

Pewnie będę czekać na trzeci tom, bo zastanawiam się, w którą stronę fabuła podąży, tudzież uciecze.

Ocena bardzo wysoka, bo jako audiobook książka sprawdza się znakomicie. W papierze pewnie trochę by mi się dłużyła i naprawdę nie wiem, czy dałabym jej radę.

Starzy bohaterowie, nowi bohaterowie. Stare dylematy, nowe dylematy. Dużo przemieszczania się z miejsca na miejsce, głównie ucieczk...

Rozwiń

Zwiń

"Księżniczkę Bari" zabrałam ze sobą w podróż do Londynu. W trakcie lektury byłam więc w tych samych miejscach, jakie mijała na swojej drodze przybywająca do Wielkiej Brytanii bohaterka powieści Hwanga Sok-Yonga.

Opowieść snuta przed południowokoreańskiego pisarza rozpoczyna się jednak w Korei Północnej, w okresie "Wielkiego Głodu", mającego miejsce w połowie lat 90. Na pogrążający się w chaosie i bezprawiu świat patrzymy oczami małej Bari, dorastającej po troskliwym okiem obdarzonej szamańskimi mocami babci.

Hwang Sok-Yong nawiązuje w swojej historii do mitu o księżniczce Bari, zmuszonej do poszukiwania życiodajnej wody, aby uratować swoich bliskich oraz znany jej świat. Rzeczywistość będąca niekiedy uosobieniem najgorszych koszmarów to przestrzeń bólu, lęku, straty, dlatego tak istotny jest w powieści autora "Znajomego świata" pierwiastek magii, ratujący główną bohaterkę i jej psychikę.

"Księżniczka Bari" to druga książka pisarza, wydana w Serii z Żurawiem. Muszę przyznać, że przypadła mi ona do gustu zdecydowanie bardziej niż "O zmierzchu", chociaż obie opowieści odznaczają się cechami, jakie czynią styl Hwanga Sok-Yonga wyjątkowym.

Powieści kontrowersyjnego autora tkwią głęboko w realiach XXI wieku, poruszając współczesne problemy polityczne i społeczne. Los jednostek, zmuszonych do ucieczki ze swych ojczyzn, aby dotrzeć do ziemi obiecanej - wybrzeży Europy, ciągła niepewność jutra w nowej ojczyźnie czyni "Księżniczkę Bari" historią głęboko zaangażowaną.

Napisana w 2007 roku powieść momentami przytłacza i przygnębia, ale nie pogrąża nigdy czytelnika w całkowitej ciemności. Niesie drobną iskrę nadziei, która wbrew wszelkim przeciwnościom losu nigdy nie gaśnie.

"Księżniczkę Bari" zabrałam ze sobą w podróż do Londynu. W trakcie lektury byłam więc w tych samych miejscach, jakie mijała na swojej drodze przybywająca do Wielkiej Brytanii bohaterka powieści Hwanga Sok-Yonga.

Opowieść snuta przed południowokoreańskiego pisarza rozpoczyna się ...

Rozwiń

Zwiń

Duże zaskoczenie, ale bardzo pozytywne zaskoczenie. Baśń jak ciasteczko z magicznej piekarni. Twarda otoczka, (nieprzesadnie) miękkie i słodkie wnętrze.

Opowieść o chłopcu, który ucieka przed niełatwą rzeczywistością i trafia do sklepu, w którym prawa rzeczywistości ulegają zawieszeniu. Bywa brutalnie, bywa wzruszająco.

Chwilami przeraża, momentami wzrusza i skłania do refleksji nad tym, czy przed przeznaczeniem warto uciekać.

Mało znam pozycji z Wydawnictwa Kobiecego, ale po tę warto sięgnąć.

Duże zaskoczenie, ale bardzo pozytywne zaskoczenie. Baśń jak ciasteczko z magicznej piekarni. Twarda otoczka, (nieprzesadnie) miękkie i słodkie wnętrze.

Opowieść o chłopcu, który ucieka przed niełatwą rzeczywistością i trafia do sklepu, w którym prawa rzeczywistości ulegają zawieszeniu. B...

Rozwiń

Zwiń

Moje pierwsze podejście do tej książki nie było udane. Wydaje mi się, że w papierowej wersji nie dałabym jej rady. Nie jest to bowiem do końca historia z tych, jakie lubię najbardziej. Natomiast w formie audiobooka sprawdziła się znakomicie.

Lekko irytująca główna bohaterka Sofja wkracza w dorosłość i dojrzewa. A świat, w którym przyszło jej dorastać to dziwne uniwersum. Pełne magii, tajemniczych stworów i przede wszystkim rządzone przez cara i jego wiernych przydupasów.

Widzę tu dużo nawiązań do takich pozycji, jak "Mroczne materie" Pullmana, czy "Lód" Dukaja. Wszystkich, które dostrzegłam, wymieniać nie zamierzam. Zaznaczę tylko, że książka bywa momentami dość dosadna i językowo bezpośrednia (słowo "wulgarna" mi ciut nie pasuje), co dla dorosłego czytelnika jest niewątpliwym atutem, ale nie ośmieliłabym się stwierdzić, od jakiego wieku powinno się ją proponować młodzieży.

Podobało mi się na tyle mocno, że słucham drugiego tomu.

Moje pierwsze podejście do tej książki nie było udane. Wydaje mi się, że w papierowej wersji nie dałabym jej rady. Nie jest to bowiem do końca historia z tych, jakie lubię najbardziej. Natomiast w formie audiobooka sprawdziła się znakomicie.

Lekko irytująca główna bohaterka Sofja wkracza ...

Rozwiń

Zwiń

Bardzo lubię takie historie, rozgrywające się na różnych płaszczyznach czasowych. Również "Klucze Marii" okazały się pozycją wciągającą, aczkolwiek nieco zbyt rozwlekłą. Opowieść o czasie krucjat, II Wojnie Światowej i współczesnym Kijowie tuż przed napaścią Rosji na Ukrainę łączą się ze sobą i przeplatają.

U podstaw powieści leży legenda o magicznych właściwościach mleka Marii, ukazanej jako wojowniczka, odradzająca się wielokrotnie w takcie dziejów. Towarzyszą jej dwaj rycerze - obrońcy, nierzadko niezdający sobie sprawy ze swego powołania.

Ciekawa powieść fantasy, chociaż na pewno do lektur obowiązkowych bym jej nie zaliczyła.

Bardzo lubię takie historie, rozgrywające się na różnych płaszczyznach czasowych. Również "Klucze Marii" okazały się pozycją wciągającą, aczkolwiek nieco zbyt rozwlekłą. Opowieść o czasie krucjat, II Wojnie Światowej i współczesnym Kijowie tuż przed napaścią Rosji na Ukrainę łącz...

Rozwiń

Zwiń