Henry Kuttner

Oboje czuli, że ich namiętność zamienia się w szary popiół, a ponieważ kochali się, byli wystarczająco mądrzy i cierpliwi, by poczekać, aż płomień znowu rozbłyśnie. s.12.

Oboje czuli, że ich namiętność zamienia się w szary popiół, a ponieważ kochali się, byli wystarczająco mądrzy i cierpliwi, by poczekać, aż płomień znowu rozbłyśnie. s.12.

Przyszłość znajduje się w umyśle człowieka. Ziemi nie zniszczyła energia atomowa. Zniszczył ja sposób myślenia. s.181.

Przyszłość znajduje się w umyśle człowieka. Ziemi nie zniszczyła energia atomowa. Zniszczył ja sposób myślenia. s.181.

Tak czy siak, siedmiu spośród ósemki młodych Tarbellów padło trupem, wszyscy na kupę, i nawet nie zdążyli kwiknąć. Ten ósmy wchodził właśnie na schody do piwnicy, ale jak to zobaczył, zaczął się trząść jak galareta i - w nogi. (...) No i stała się głupia rzecz: dziadek tak był zajęty wydawaniem nam poleceń, że zupełnie zapomniał zrobić się niewidzialny. Wystarczyło, że ten ósmy Tarbell raz spojrzał na dziadka i już było po nim. Z miejsca padł na ziemię martwy jak skunks. Zupełnie nie rozumiem dlaczego, chociaż muszę przyznać, że dziadek nie wyglądał wtedy najlepiej. Był chory.

Tak czy siak, siedmiu spośród ósemki młodych Tarbellów padło trupem, wszyscy na kupę, i nawet nie zdążyli kwiknąć. Ten ósmy wchodził właśnie na schody do piwnicy, ale jak to zobaczył, zaczął...

Rozwiń

Zwiń