Alienor - osierocona nastolatka, najbogatsza księżniczka ówczesnej Europy, starannie wykształcona i piękna dziewczyna której przyszło żyć w nieprzyjaznych kobietom czasach.
Jako władczyni Akwitanii pomimo wysokiej pozycji, borykać się musi z przekleństwem własnej płci. Aby chronić siebie i swoje dziedzictwo, od najmłodszych lat musi mieć u swojego boku męża.
Wspaniale napisana powieść historyczna. Poznajemy pierwsze lata życia Eleonory Akwitańskiej jednej z najciekawszych kobiet Średniowiecza.

Alienor - osierocona nastolatka, najbogatsza księżniczka ówczesnej Europy, starannie wykształcona i piękna dziewczyna której przyszło żyć w nieprzyjaznych kobietom czasach.
Jako władczyni Akwitanii pomimo wysokiej pozycji, borykać się musi z przekleństwem własnej płci. Aby chronić siebie i swoje dziedzictwo, od najmłodszych lat musi mieć u swojego boku męża.
Wspaniale...

„ Aby przechytrzyć wrogów, człowiek musi uprzednio poznać ich gierki.” (str.65)

Bardzo interesująca lektura poświęcona Eleonorze (Alienor) księżnej Akwitanii, a także za sprawą mężów Królowej Francji i Anglii. Jest to pierwsza część z trzytomowej sagi. Była kobietą o silnej osobowości, do tego ładną. Miała swoje zdanie w wielu kwestiach i starała się czynić to, co uznawała za słuszne.

Poznajemy ją kiedy była dzieckiem. W wieku trzynastu lat traci ukochanego ojca, który zabezpieczył jej przyszłość w testamencie, nakazując wyjść za mąż za syna króla Francji. Ludwik był od niej o dwa lata starszy, wychowany w klasztorze nie zaznał matczynej miłości, kobiety napawały go odrazą i kochał jedynie Boga.

Z początku w małżeństwie się dobrze układało. Na francuskim dworze została zimno przyjęta przez teściową, ale nie dała się zastraszyć. Teściowa zabiegała o dominację, pod pretekstem wpajania synowej zasad francuskiej etykiety. Eleonora musiała walczyć o swoje prawa nie tylko z nią. Borykała się z wieloma problemami. W życiu osobistym doświadczyła bolesnej straty.

W małżeństwie zaczynało się dziać coraz gorzej. Młody król był naiwny i nie lubił gdy ktoś kwestionował jego decyzje. Wiele rzeczy mu się nie ułożyło, może gdyby słuchał małżonki w pewnych kwestiach, miałby mniej problemów. Eleonora modlitwą i sprytem osiągała swoje cele, małymi kroczkami zmierzała do przodu. Lecz ciągle musiała być czujna.

Jego zbrojna wyprawa do Szampanii wycisnęła piętno na jego psychice. Więcej czasu spędzał w kościele i na modlitwie niż z żoną. Czarę goryczy przepełniło przyjście na świat córek pary, podczas gdy on pragnął syna. Eleonora po niekorzystnej metamorfozie męża czuła do niego odrazę, która z czasem zmieniła się w nienawiść. Podjęła kroki w celu unieważnienia małżeństwa, lecz jej próby zakończyły się niepowodzeniem.

Podróż do Jerozolimy trwająca kilka lat oddaliła małżonków jeszcze bardziej. Czuła się tam ubezwłasnowolniona i wyobcowana. Chciała samodzielnie podejmować decyzje lecz jej to uniemożliwiono. Mąż kontynuował swoją obsesję pielgrzymowania.

Czas i wiedza sprawiły, że nabyła doświadczenia i mądrości, dzięki czemu nie czyniła pochopnych kroków. Zdała sobie sprawę, że jej obowiązkiem jest ochrona i rozwój Akwitanii. Musiała zrezygnować z osobistych pragnień. Stawić czoła rzeczywistości oddalając od siebie marzenia. Jej drugi znacznie młodszy od niej małżonek okazał się przeciwieństwem Ludwika.

Eleonora była nietuzinkową postacią. Jak twierdzi autorka „była raczej kobietą swojej epoki i usiłowała stanąć na wysokości zadania w obrębie obowiązujących wówczas norm……wykazywała niebywały wręcz hart ducha.” (str.455)

„ Aby przechytrzyć wrogów, człowiek musi uprzednio poznać ich gierki.” (str.65)

Bardzo interesująca lektura poświęcona Eleonorze (Alienor) księżnej Akwitanii, a także za sprawą mężów Królowej Francji i Anglii. Jest to pierwsza część z trzytomowej sagi. Była kobietą o silnej osobowości, do tego ładną. Miała swoje zdanie w wielu kwestiach i starała się czynić to, co uznawała...

Wciąga. A główna bohaterka, gdyby żyła w obecnych czasach, byłaby z pewnością kobietą sukcesu. Niestety średniowieczne realia sprawiały, że kobiotom nawet tym szlachetnie urodzonym lekko nie było.

Wciąga. A główna bohaterka, gdyby żyła w obecnych czasach, byłaby z pewnością kobietą sukcesu. Niestety średniowieczne realia sprawiały, że kobiotom nawet tym szlachetnie urodzonym lekko nie było.

"Pieśń królowej" to pierwsza część powieści historycznej o Elenonorze Akwitańskiej- średniowiecznej królowej Francji i Anglii. W pierwszym tomie poznajemy Eleonorę Akwitańską, gdy jako młoda dziewczyna poślubina zostaje przez Ludwika VII-króla Francji, któremu później towarzyszy w drugiej krucjacie do Ziemi Świętej. Mimo, że małżeństwo początkowo zapowiadało się na udane, zakończyło się jego unieważnieniem. Natomiast Eleonora Akwitańska po zakończeniu związku poślubiła młodszego od niej Henryka II przyszłego króla Anglii.
Powieść jest bardzo dobrze napisana i z niecerpliwością sięgam po drugą część, aby poznać dalsze losy tej niezwykłej kobiety i czasy, w których żyła.

Książka warta przeczytania. Serdecznie polecam !

"Pieśń królowej" to pierwsza część powieści historycznej o Elenonorze Akwitańskiej- średniowiecznej królowej Francji i Anglii. W pierwszym tomie poznajemy Eleonorę Akwitańską, gdy jako młoda dziewczyna poślubina zostaje przez Ludwika VII-króla Francji, któremu później towarzyszy w drugiej krucjacie do Ziemi Świętej. Mimo, że małżeństwo początkowo zapowiadało się na udane,...

Szczerze mówiąc, nieco mnie ta książka zmęczyła i znudziła. Od połowy zrobiła się ciekawsza, i niestety urywa się we frapującym momencie. Cała nadzieja, że powstanie, zgodnie z zapowiedzią kolejny tom - "Winter crown". Chętnie przeczytam ciąg dalszy przygód i kolei losu Królowej Anglii i Francji. Jedynej królowej obu mocarstw. Urodziła dziesięcioro dzieci, w tym pięciu synów, ostatniego, mając lat 45. Imponujące. Dożyla 82 lat, co w XII w. było nie lada wyczynem!
Była kobietą wyprzedzającą swe czasy, wykształconą, dyplomatyczną, dzielną, pokorną, a kiedy trzeba także twardą, zaradną. Życie toczyła fascynujące.

Szczerze mówiąc, nieco mnie ta książka zmęczyła i znudziła. Od połowy zrobiła się ciekawsza, i niestety urywa się we frapującym momencie. Cała nadzieja, że powstanie, zgodnie z zapowiedzią kolejny tom - "Winter crown". Chętnie przeczytam ciąg dalszy przygód i kolei losu Królowej Anglii i Francji. Jedynej królowej obu mocarstw. Urodziła dziesięcioro dzieci, w tym pięciu...

Nie jestem osobą biegłą w historii na tyle, by wypowiadać się na temat aspektów historycznych. Niemniej jednak sama autorka określa książkę jako powieść historyczną, dlatego nie należy szukać tutaj 100% zgodności z prawdą tamtych czasów. To z resztą niemożliwe z uwagi na tak odległe czasy, kiedy piśmiennictwo było w powijakach.
Z perspektywy osoby "niehistorycznej" mogę powiedzieć, że książkę czyta się przyjemnie na tyle, że ani się spostrzegłam, a dotarłam do końca. Barwna opowieść o losach kobiety, której życie nie oszczędza, to świetna lektura pozwalająca przenieść się w czasy czasem mroczne, czasem fascynujące.

Nie jestem osobą biegłą w historii na tyle, by wypowiadać się na temat aspektów historycznych. Niemniej jednak sama autorka określa książkę jako powieść historyczną, dlatego nie należy szukać tutaj 100% zgodności z prawdą tamtych czasów. To z resztą niemożliwe z uwagi na tak odległe czasy, kiedy piśmiennictwo było w powijakach.
Z perspektywy osoby "niehistorycznej" mogę...

Świetna,Polecam.

Świetna,Polecam.

Bardzo dobra książka historyczna. Czytało się ją z dużym zainteresowaniem i przyjemnością. Przy okazji można było pogłębić swoją wiedzę historyczną, przenieść się do XII wiecznej Francji.
Tytułowa królowa to Eleonora Akwitańska, królowa Francji i Anglii. Jak na owe czasy kobieta wyjątkowa – wykształcona, pewna siebie i ambitna. Była zarówno królową Anglii i Francji. To matka dobrze chyba wszystkim znanego króla Anglii – Ryszarda Lwie Serce.
Książkę polecam. Nie tylko jako źródło wiedzy historycznej, ale także jako wspaniałą podróż w przeszłość. To również możliwość poznania bardzo ważnej historycznej postaci kobiecej – nietuzinkowej, wyróżniającej się na tle czasów jej współczesnych.

Bardzo dobra książka historyczna. Czytało się ją z dużym zainteresowaniem i przyjemnością. Przy okazji można było pogłębić swoją wiedzę historyczną, przenieść się do XII wiecznej Francji.
Tytułowa królowa to Eleonora Akwitańska, królowa Francji i Anglii. Jak na owe czasy kobieta wyjątkowa – wykształcona, pewna siebie i ambitna. Była zarówno królową Anglii i Francji. To...

Niestety z książką bardzo się męczyłam. Są duże przeskoki w czasie autorka raz popada w szpony miłości innym razem neguje swoje zachowanie. Nie podobały mi się sceny intymne za to uwielbiam przedstawienie dojrzewania bohaterki. Smutna i nostalgiczna.

Niestety z książką bardzo się męczyłam. Są duże przeskoki w czasie autorka raz popada w szpony miłości innym razem neguje swoje zachowanie. Nie podobały mi się sceny intymne za to uwielbiam przedstawienie dojrzewania bohaterki. Smutna i nostalgiczna.

Fabularyzowana biografia Eleonory, żyjącej w XII wieku księżnej Akwitanii, jednej z najbardziej fascynujących, najmożniejszych i najbardziej wpływowych kobiet Europy w średniowieczu, jedynej kobiety, która była zarówno królową Francji, jak i królową Anglii. Skrojona pod współczesnego czytelnika przygodowa treść, w której Eleonora przedstawiona jest jako piękna, przedsiębiorcza, zdeterminowana, ambitna i mądra kobieta, na tyle silna by świetnie sobie radzić w świecie całkowicie zdominowanym przez mężczyzn, przebyć 8000 km w drugiej krucjacie do Ziemi Świętej (w trybie safari czyli konno i czasami na pierwszej linii bitwy),przeżyć 80 lat i urodzić 10 dzieci.
Wydaje się to proste łatwe i przyjemne, może dzięki sprytnemu zabiegowi przeskakiwania przez Autorkę przez wszystkie trudne, nudne i znojne okresy życia Eleonory, czas odosobnienia kobiet w ciąży i w połogu, posty, msze, procesje i ceremonialne audiencje. Powieść też czyta się prosto, łatwo i przyjemnie, ot tak, żeby nauczyć się trochę historii i nie zmęczyć.

Historia niezwykłej królowej, przerwana na roku 1154 (gdy Eleonora ma 30 lat) jest wstępem do drugiego tomu przygód, zatytułowanego „Serce królowej”.

Fabularyzowana biografia Eleonory, żyjącej w XII wieku księżnej Akwitanii, jednej z najbardziej fascynujących, najmożniejszych i najbardziej wpływowych kobiet Europy w średniowieczu, jedynej kobiety, która była zarówno królową Francji, jak i królową Anglii. Skrojona pod współczesnego czytelnika przygodowa treść, w której Eleonora przedstawiona jest jako piękna,...