Ta część jest prawie tak dobra jak pierwsza. Więcej bohaterów, bardziej złożona i równie wypełniona fantastycznymi pomysłami i nawiązaniami do fantastyki oraz gier RPG. Świetny cykl, od razu biorę się za trzecia część pełen nadziei.

Ta część jest prawie tak dobra jak pierwsza. Więcej bohaterów, bardziej złożona i równie wypełniona fantastycznymi pomysłami i nawiązaniami do fantastyki oraz gier RPG. Świetny cykl, od razu biorę się za trzecia część pełen nadziei.

Swoją przygodę z Jigiem zaczęłam od tomu drugiego, bo pierwszy był niedostępny tam gdzie akurat kupowałam książki. Jednak nie przeszkadza to w zupełnosci w czytaniu. Od razu na początku po krótce dowiadujemy się też, co działo się w poprzedniej części.

Ogólnie książka jest fajna i napisana z poczuciem humoru. Fabuła zawarta w niej jest prosta i przewidywalna. Książka idealna gdy ma się ochotę na coś z fantastyki nie wymagającego od nas zbyt intensywnego myślenia😁 Takie czytadełko😄

Jednak parę minusów też się znajdzie🙃 Momentami dłużyło mi się czytanie. Za dużo wędrówki a za mało akcji. Zdecydowanie ciut za długa ta książka, ma 430 stron i dopiero ok 150 ostatnich stron to fajna akcja😅

Początkowo denerwowały mnie też rozdziały pisane raz z perspektywy Jiga a raz z perspektywy Veki. Tym bardziej, że początkowo Veka dosyć mocno irytuje czytelnika. Jednak wraz z rozwojem wydarzeń w książce, widać zachodzące w niej zmiany i powoli zaskarbia sobie sympatię (przynajmniej ja tak uważam 😁)

Niedługo na pewno sięgnę po kolejny tom, bo jestem ciekawa dalszych losów goblina Jiga i jego ognistego pająka Ciapka😄

Swoją przygodę z Jigiem zaczęłam od tomu drugiego, bo pierwszy był niedostępny tam gdzie akurat kupowałam książki. Jednak nie przeszkadza to w zupełnosci w czytaniu. Od razu na początku po krótce dowiadujemy się też, co działo się w poprzedniej części.

Ogólnie książka jest fajna i napisana z poczuciem humoru. Fabuła zawarta w niej jest prosta i przewidywalna. Książka...

Kolejna część przygód Jiga Smokobójcy. Bawiłam się dobrze czytając, jednak nie było to najlepsza czytelnicza impreza, na jakiej byłam. Konstrukcja fabuły jest dość prosta. Pojawia się problem, bohater idzie, zwycięża, wraca, wszyscy się cieszą, a na końcu pokazuje się mała furtka do dalszych przygód. Jednak co było ciekawe, to obserwacja rozwoju postaci. Wydarzenia miały wpływ na zachowanie i sposób myślenia stworków, co sprawiło, że ich działania nie były przewidywalne. W książce pojawia się dość dużo przemocy, kanibalizmu i naturalizmu, ale wszystko jest opisane tak zaowalowany sposób, że nie wydaje się straszne, a wręcz śmieszne, niegroźne i normalne.
"Droga Goblina" to spokojna, niewymagająca lektura, momentami zabawna, nie wzbudzająca wielkich emocji. Dobra na ciężkie czasy, w podróż, dla relaksu i zabicia czasu.

Kolejna część przygód Jiga Smokobójcy. Bawiłam się dobrze czytając, jednak nie było to najlepsza czytelnicza impreza, na jakiej byłam. Konstrukcja fabuły jest dość prosta. Pojawia się problem, bohater idzie, zwycięża, wraca, wszyscy się cieszą, a na końcu pokazuje się mała furtka do dalszych przygód. Jednak co było ciekawe, to obserwacja rozwoju postaci. Wydarzenia miały...

Od poprzedniej części Jig przeszedł długą drogę i osiągnął naprawdę wiele, nie tylko jak na goblina. Jego czynów nie powstydziłbym się nawet największy z bohaterów (patrząc na efekt, omijając szczegóły). Któż bowiem nie chciałby otrzymać przydomka Smokobójcy oraz zostać wybrańcem Boga, może i porzuconego, zapomnianego i wyklętego przez wszystkich, ale jednak Boga. Daleko mu do tego szarego popychadła, jakim był w pierwszej części. Z drugiej strony to wciąż stary, dobry Jig, którego nie cieszą zaszczyty, a jeszcze bardziej nowe obowiązki. Jak przystało na bohatera, Jig musi bowiem stanąć na czele drużyny, której członkowie wzbudzą we wrogu prędzej skręt kiszek ze śmiechu niż strachu, ale mimo tego nasz goblin staje na wysokości zadania, nawet jeśli nie z własnej woli.
Książka trzyma poziom poprzedniej części. Widać, że Hines ma wór dobrych pomysłów, których < spoiler ;) > nie zabraknie nawet w kolejnej książce o przygodach Jiga.

Od poprzedniej części Jig przeszedł długą drogę i osiągnął naprawdę wiele, nie tylko jak na goblina. Jego czynów nie powstydziłbym się nawet największy z bohaterów (patrząc na efekt, omijając szczegóły). Któż bowiem nie chciałby otrzymać przydomka Smokobójcy oraz zostać wybrańcem Boga, może i porzuconego, zapomnianego i wyklętego przez wszystkich, ale jednak Boga. Daleko mu...

Ta książka to kolejny tom utrzymanej w Tolkienowsko baśniowej konwencji opowieści o niezbyt dzielnym Goblinie, którego przeznaczenie dopada znacznie częściej niż by chciał i każe mu przeżywać przygody których by sobie zupełnie nie życzył. Tym razem trzeba ratować nie tylko rodzinne Goblinie gniazdo ale także innych mieszkańców tuneli pod górą do których zaliczają się również hobgobliny, ogry i liczne inne mniej rozumne lub zupełnie nierozumne stwory. Górę niestety czeka inwazja złośliwych chochlików z innego świata. Chochliki były małe ale znały się na czarach. Zamieniały górę we własną krainę. I nie wiadomo czy nie zmieniłyby reszty naszego świata gdyby nie dzielna drużyna naszego Jiga i jego przyjaciół, którzy stawili czoła zagrożeniu jak prawdziwi bohaterowie, choć na pierwszy rzut oka było im do nich raczej dość daleko. Najbliżej do bohatera miała Giblinka Veka, członek drużyny Jiga mimo woli a jednocześnie najlepsza goblinia czarodziejka po tej stronie kanałów. W Grocie zabitego smoka znalazła nadpaloną książkę z czarami i egzemplarz "Drogi Bohatera" autorstwa Joski po przeczytaniu którego postanowiła rzeczonym bohaterem zostać. Niestety w księdze czarów złośliwym trafem większość kart z zaklęciami walki było nadpalonych a ostały się zaklęcia użytkowe na przykład jak mocz zamienić w piwo. Jednak Veka stwierdziła, że takie zaklęcia raczej nie pomogą jej zostać bohaterką. Niestety bohaterem jak zwykle mimo woli zostaje Jig. Oczywiście nie bez pomocy reszty grupy. W jaki jednak sposób przeczytać musicie sami.

Ta książka to kolejny tom utrzymanej w Tolkienowsko baśniowej konwencji opowieści o niezbyt dzielnym Goblinie, którego przeznaczenie dopada znacznie częściej niż by chciał i każe mu przeżywać przygody których by sobie zupełnie nie życzył. Tym razem trzeba ratować nie tylko rodzinne Goblinie gniazdo ale także innych mieszkańców tuneli pod górą do których zaliczają się...

No i mamy dalszy ciąg przygód goblina Jiga.
I cały czas jest to pozycja dla fanów RPG (dodajcie sobie gwiazdkę, lub nawet dwie jeżeli AD&D lubicie),zwłaszcza w tej wersji nadętej, to znaczy epickiej z D&D, gdzie mała drużyna ma stanąć przeciwko całemu światu. Niech się pośmieją, bo i taki mały goblinek może wiele. Dla innych, choćby lubili fantasy fabuła może być za prosta, zbyt przewidywalna, humor nie do końca zrozumiały i wysilony.

No i mamy dalszy ciąg przygód goblina Jiga.
I cały czas jest to pozycja dla fanów RPG (dodajcie sobie gwiazdkę, lub nawet dwie jeżeli AD&D lubicie),zwłaszcza w tej wersji nadętej, to znaczy epickiej z D&D, gdzie mała drużyna ma stanąć przeciwko całemu światu. Niech się pośmieją, bo i taki mały goblinek może wiele. Dla innych, choćby lubili fantasy fabuła może być za...

Goblin to stworzenie brzydkie, groteskowe, złośliwe lub złe z natury. Te pochodzące z brytyjskich baśni i legend stworzenia często pojawiają się w kulturze masowej. Najczęściej w książkach z gatunku fantasy oraz grach komputerowych. Ale żeby od razu powstała o jednym z nich cała trylogia!!! A jednak. Oto przed Wami Zadanie, Droga oraz Wojna Goblina autorstwa Jima C. Hines’a.

Zagrajmy w grę RPG. Na początek musimy zebrać drużynę. Najważniejszy będzie w niej wojownik. Ten który będzie wszystkimi przewodził. Który będzie przedzierał się przez lawinę wrogów. Tylko dlaczego wybraliście rasę goblina!!! Lubicie grać na levelu „Hell”. Chyba, że macie skłonności masochistyczne, wtedy to zrozumiem. Poza tym co umie ten goblin? Przecież to życiowy nieudacznik. I co to za imię – Jig? No ale dobra, niech Wam będzie. Rzućmy go więc w wir takich wydarzeń, aby było co wspominać. A dziać się będzie – to mogę Wam obiecać.

Najpierw parszywy, paskudny gad – mowa oczywiście o goblinie, wraz z bandą „zwyrodnialców”, stanie naprzeciw smoka. To powinno ostudzić jego zapał. A gdyby udało mu się to przetrwać – niech robi questy poboczne. O nie zadba już przywódczyni goblinów. Może jednak nie przeżyje. Choć ten gatunek jest wytrwały. To może rzućmy go wraz z ogrem, oraz innymi „bohaterami”, aby pozbyli się wróżek. Jednak czy te będą stanowiły jakąś przeszkodę dla naszego „nieustraszonego” herosa? Jeśli nie to pójdźmy na całość – rozpętajmy wojnę i weźmy Jiga w niewolę. Może to ostudzi jego zapał do przygód. Choć trzeba dodać, że jednak bóg mu sprzyja. Co z tego, że zapomniany. Ważne, że pomaga. I jeszcze ten Ciapek. Nie – z tym już nie da się walczyć.

Trylogia goblina to farsa na heroicfantasy, gdzie przepis był prosty – wzięcie najbardziej znienawidzonej rasy, stworzenie bohatera, który boi się właściwie własnego cienia, i wrzucenie go w wir wydarzeń. A dalej niech się martwi sam. I trzeba przyznać, że taki przepis wypalił. Książka jest przesiąknięta humorem, czyta się ją lekko. W pewnym momencie człowiek zaczyna pałać szczerym uczuciem do tego pokracznego bohatera z przypadku.

Książki ukazały się na polskim rynku za sprawą wydawnictwa Fabryka Słów. Tekst jest przejrzysty, lektura nie męczy wzroku. Oko cieszą również okładki autorstwa Dominika Brońka.

Wszystkim, którzy lubią nietuzinkowe spojrzenie na heroicfantasy szczerze polecam lekturę. To tak jakby czytać Władcę Pierścieni z perspektywy Upiorów Pierścienia czy armii Saurona – tylko z dużą dozą humoru.

https://koszzksiazkami.pl/trylogia-goblin-recenzja/

Goblin to stworzenie brzydkie, groteskowe, złośliwe lub złe z natury. Te pochodzące z brytyjskich baśni i legend stworzenia często pojawiają się w kulturze masowej. Najczęściej w książkach z gatunku fantasy oraz grach komputerowych. Ale żeby od razu powstała o jednym z nich cała trylogia!!! A jednak. Oto przed Wami Zadanie, Droga oraz Wojna Goblina autorstwa Jima C....

Jig kontra chochliki, do tego goblini przygłup, stara niania i goblinia "czarodziejka". Ciąg dalszy przygód tchórzliwego goblina, którego świat wciąga w wielkie przygody.

Jig kontra chochliki, do tego goblini przygłup, stara niania i goblinia "czarodziejka". Ciąg dalszy przygód tchórzliwego goblina, którego świat wciąga w wielkie przygody.

Przeczytałam najpierw ostrożnie kawałek dostępny za friko. I wciągnęło mnie. Zaczęłam pożądać i musiałam przeczytać całą trylogię. Do dzisiaj do niektórych fragmentów wracam.
Zachęcam, zatopcie się w świat literacko upośledzanych dotychczas goblinów - przedstawianych jako krwiożercze potwory - zapoznajcie się ze stworzeniami, które mogą się zmienić. Warto.

Przeczytałam najpierw ostrożnie kawałek dostępny za friko. I wciągnęło mnie. Zaczęłam pożądać i musiałam przeczytać całą trylogię. Do dzisiaj do niektórych fragmentów wracam.
Zachęcam, zatopcie się w świat literacko upośledzanych dotychczas goblinów - przedstawianych jako krwiożercze potwory - zapoznajcie się ze stworzeniami, które mogą się zmienić. Warto.

Dla wielbicieli tolkienowskich historii to obowiązkowa pozycja. Nienużąca, barwna, pełna wspaniałego humoru opowieść o pewnym goblinie, który przez przypadek został wmieszany w wielkie sprawy wielkiego świata i stał się bohaterem. Tom drugi to zdecydowanie najlepsza z części o przygodach Jiga.

Dla wielbicieli tolkienowskich historii to obowiązkowa pozycja. Nienużąca, barwna, pełna wspaniałego humoru opowieść o pewnym goblinie, który przez przypadek został wmieszany w wielkie sprawy wielkiego świata i stał się bohaterem. Tom drugi to zdecydowanie najlepsza z części o przygodach Jiga.