Ile może się wydarzyć między zupą a drugim daniem?
Po kilku pierwszy zdaniach W czerwieni Magdaleny Tulli zaczęłam się zastanawiać – „chwila, czy ja już nie czytałam tej książki?”Opis miasta, który serwuje autorka na początku swoim czytelnikom odesłał mnie myślami do całkiem niedawno przeczytanego utworu Honoriusza Balzaka Eugenia Grandet. Podobnie jak u Balzacka, (identyczny początek ma również inny utwór Balzaka –Ojciec Goriot)u Tulli od pierwszych linijek tekstu pojawia się motyw miasta.Ściegi i Saumur prezentują miasto, które współgra z mieszkańcami i odnosi się bezpośrednio do ich mentalności, a nawet użyłabym określenia, że ją kreuje. To właśnie w tym mieście może spełnić się swoisty american dream, czyli od zera do milionera. Nie ukrywam, że kartując kolejne strony bałam się o to, kogo następnego uśmierci autorka. Przez ten fakt, ma się odczucie, że w końcu musi nastąpić jakaś katastrofa, skoro każdy z bohaterów po jakimś czasie znika (śmierć lub wyjazd).I w końcu następuje. Jednak w odróżnieniu do innych utworów o tematyce wojennej, ta jest zgoła inna. Nie przedstawia bowiem tragedii po stracie najbliższych (nie zauważyłam, aby ktoś opłakiwał Kazimierza, który zginął w czasie walk), a sytuację ekonomiczną, to jak odwróciły się role – Ci, którzy początkowo nie mieli nic wzbogacili się, a najważniejsze rodowe przedsiębiorstwa upadły.
Magdalena Tulli w rewelacyjny sposób połączyła kilka rodzajów powieści, mamy tutaj bowiem i romans i quasi powieść polityczną, i całkiem interesujący kryminał (mistrzowska zagadka z Natalią Zugoff), a wszystko otoczone wysublimowanym humorem (Rauch noszony wszędzie na swoim pluszowym fotelu rozbawił mnie do łez). Postaci stworzone przez Tulli zostały obdarzone takimi cechami, że nie da się ich jednoznacznie określić. Z jednej strony Stefania wywołuje współczucie („dlaczego nie przyjęła pierścionka od Kazimierza?!”), a z drugiej odrazę, bowiem jak można zostawić swoje dziecko na pastwę losu (skojarzenie z Emmą Bovary) i wyjechać.

Ile może się wydarzyć między zupą a drugim daniem?
Po kilku pierwszy zdaniach W czerwieni Magdaleny Tulli zaczęłam się zastanawiać – „chwila, czy ja już nie czytałam tej książki?”Opis miasta, który serwuje autorka na początku swoim czytelnikom odesłał mnie myślami do całkiem niedawno przeczytanego utworu Honoriusza Balzaka Eugenia Grandet. Podobnie jak u Balzacka,...