Anna Boleyn jest wdzięcznym obiektem czy to historycznych monografii, czy powieści historycznych, czy wreszcie filmów.
Solidaryzuję się z nią, współczuję że taki ją spotkał los. W „Kochanicach króla” osią intrygi była jej rywalizacja z siostrą Marią. Obie były kochankami Henryka, Maria urodziła mu i syna i córkę, ale nie miała ambicji zostania królową.W każdym razie Hanna Kowalczuk stworzyła antypatyczną Annę, no i do woli sobie poużywała z opiniami jej współczesnych, że parała się czarami. Te wieści gminne o jej mrocznych zainteresowaniach znalazły doskonałą pożywkę, bo wedle autorki, Anna swoją karierę i śmierć zawdzięcza paktowi z demonem Izariaszem.
Adeptką czarnej magii została dzięki naukom oddanej jej Cyganki, Racheli ( raczej żydowskie to imię, nieprawdaż?).
Na tle innych opowieści traktujących o triumfie i upadku tej postaci Hanna Kowalczuk wyróżnia się zdecydowanie dzięki owym elementom żywcem z opowieści gotyckiej. Pakt z diabłem, który potem porywa dusze nieszczęsnej do piekła, oraz wizyta ducha Anny u umierającego Henryka, który też otrzyma sprawiedliwa karę za rozwiązłość, okrucieństwo i choroby weneryczne, które doprowadzały jego partnerki do poronień. Prawda historyczna sobie, a dość intrygująca i językowo wysmakowana opowieść sobie. Oprócz nieżyczliwego potraktowania swojej bohaterki mimo wszystko pisarka dobrze oddała atmosferę dworu królewskiego, aliansów i intryg, młodych kobiet pragnących odnieść sukces, trwale zapisać się na kartach historii. Abstrahując od nieprawdopodobnego oskarżenia o czary, Hanna Kowalczuk, jak to zwykle ona, stworzyła intrygujące postaci kobiece, z fantazją przedstawiła odległy kraj, u progu wielkiej schizmy. Fabuła obejmuje kilkanaście ostatnich lat Anny, gdy przebywała na francuskim dworze, a jej siostra Maria w aurze skandalu została wydalona z innego dworu. Gdy Anna traci młodzieńczą miłość, zmienia się w mściwą i pozbawioną skrupułów jednostkę, choć czasem czyni dobro. Ogólnie powieść robi wrażenie, szczególnie rozmach i zabawa z konwencjami.

Anna Boleyn jest wdzięcznym obiektem czy to historycznych monografii, czy powieści historycznych, czy wreszcie filmów.
Solidaryzuję się z nią, współczuję że taki ją spotkał los. W „Kochanicach króla” osią intrygi była jej rywalizacja z siostrą Marią. Obie były kochankami Henryka, Maria urodziła mu i syna i córkę, ale nie miała ambicji zostania królową.W każdym razie Hanna...