Piękna, luksusowa posiadłość w Prowansji, otoczona niesamowitym, kolorowym ogrodem. Liczna rodzina, która skrywa swoje historyczne tajemnice. I fotografka z Polski, która przyjeżdża, aby zrobić zdjęcia reklamowe kwiaciarni, która jest jednym z rodzinnych biznesów... A do tego pewien przystojny ogrodnik, który polszczyzny nauczył się, oglądając trylogię Sienkiewicza... Brzmi jak bajka!

I, niestety, bajką pozostaje. Historia jest bardzo naiwna i niespójna. Główna bohaterka ma dwie różne osobowości w Polsce i we Francji. Członkowie rodziny są płascy, każdy ma maksymalnie jedną cechę charakteru. Rozwijające się między nimi relacje są powierzchowne i niewiarygodne. Piękne opisy kwiatów i ogrodu niestety nie uratowały tej historii, pomimo potencjału. Liczyłam na nieco magii, odkrywania rodzinnych sekretów, a tymczasem dostałam infantylną główną bohaterkę (aż ciężko uwierzyć, że ma więcej niż 13 lat) i nieciekawą, poszatkowaną fabułę. Ogromne rozczarowanie.

Piękna, luksusowa posiadłość w Prowansji, otoczona niesamowitym, kolorowym ogrodem. Liczna rodzina, która skrywa swoje historyczne tajemnice. I fotografka z Polski, która przyjeżdża, aby zrobić zdjęcia reklamowe kwiaciarni, która jest jednym z rodzinnych biznesów... A do tego pewien przystojny ogrodnik, który polszczyzny nauczył się, oglądając trylogię Sienkiewicza... Brzmi...

Niestety nie mam pozytywnej opinii o tej lekturze. Uznałam ją za jedną ze słabszych książek literatury kobiecej, której to przecież nie stawiam wygórowanych żądań. Nieciekawy język, mimo wysiłków polegających na wprowadzaniu języka z Trylogii, którym mówi jeden z bohaterów, za to opisy przyrody i zachwyty nad urodą pań i wzorowane na Trędowatej. Szkoda czasu.

Niestety nie mam pozytywnej opinii o tej lekturze. Uznałam ją za jedną ze słabszych książek literatury kobiecej, której to przecież nie stawiam wygórowanych żądań. Nieciekawy język, mimo wysiłków polegających na wprowadzaniu języka z Trylogii, którym mówi jeden z bohaterów, za to opisy przyrody i zachwyty nad urodą pań i wzorowane na Trędowatej. Szkoda czasu.

Ewa to młoda fotograficzka i była nauczycielka, która pracuje w małym studiu fotograficznym. Dziewczyna kompletnie nie ma siły przebicia, a lukratywne i ciekawe zlecenia zawsze są zgarniane przez innych, bardziej przebojowych współpracowników. Jej zachowanie drażni Jolę, osobę bardzo wpływową w firmie, która wykorzystując swoje możliwości, spryt oraz przebiegłość, wysyła Ewę do Francji w celu wykonania zdjęć reklamowych bardzo ekskluzywnej sieci kwiaciarni. Właścicielka rodzinnego biznesu i jednocześnie nestorka rodu, Konstancja, uparcie odrzuca wszelkie pomysły młodszego pokolenia na unowocześnienie kwiaciarni i optymalizację wydatków. Ewa stara się skupić tylko i wyłącznie na swojej pracy, ale bezwiednie zostaje wplątana w zawirowania rodzinne, szczere zwierzenia, nocne wycieczki po tajemniczym domostwie, a także w nierozwiązaną zagadkę z przeszłości. Co więcej, na drodze młodej dziewczyny stanie przystojny ogrodnik, który wystawi związek Ewy na wielką próbę. Czy Ewa rozwiąże problemy goszczącej ją rodziny? Czy związek dziewczyny przetrwa francuskie zlecenie? Co czeka Ewę po powrocie do Polski?

Francuskie zlecenie to poprawiona wersja debiutanckiej powieści pt. Zamówienie z Francji. Jak na debiut to ta książka jest wybitna <3 Owszem, jest całkowicie różna od sag rodzinnych, w których się zaczytywałam, ale nie jest przez to gorsza. Jest inna, ale równie ciekawa, równie wciągająca, równie lekkim piórem napisana. Nie odstaje w żadnym stopniu od późniejszych powieści. Każda kolejna przeczytana książka Ani tylko mnie utwierdza, że Ania to naprawdę dobra pisarka, która odwala kawał świetnej roboty. Po jej książki możecie sięgać w ciemno. Polecam <3

Ewa to młoda fotograficzka i była nauczycielka, która pracuje w małym studiu fotograficznym. Dziewczyna kompletnie nie ma siły przebicia, a lukratywne i ciekawe zlecenia zawsze są zgarniane przez innych, bardziej przebojowych współpracowników. Jej zachowanie drażni Jolę, osobę bardzo wpływową w firmie, która wykorzystując swoje możliwości, spryt oraz przebiegłość, wysyła...

Czy można poczuć klimat malowniczej Prowansji, zobaczyć jej cudowne lawendowe pola i usłyszeć charaktylerystyczne cykanie cykad, nie będąc we Francji? Odpowiedź brzmi TAK❤️. Wystarczy sięgnąć "Francuskie zlecenie" i dać się ponieść sile wyobraźni 🥰.
✨ Fotograficzka Ewa dostaje pewnego dnia
atrakcyjne zlecenie zrobienia zdjęć reklamowych ekskluzywnej kwiaciarni. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że zlecenie to wiąże się z niespodziewaną wyprawą do Prowansji.
Bohaterka decyduje się na ten wyjazd. Trafia do pięknej i okazałej posiadłości francuskiej rodziny, mającej polskie korzenie. Ewa przekonuje się, jak wielką rolę w życiu rodziny ma tradycja, będąca ostoją porządku i życiowym drogowskazem jej członków. Wszystko tu ma swój porządek, a mieszkańcy żyją według odwiecznych zasad i norm. Okazuje się, że posiadłością od lat zarządzają kobiety. Mężczyźni natomiast zajmują się prowadzeniem winnic. Nestorka rodu - Konstancja - przekazuje swój majątek wnuczce Elizie. Nie jest jednak zadowolona z faktu, że młodzi postanawiają wprowadzić pewne zmiany i wcielić w życie swoje nowatorskie pomysły. Kobieta przyzwyczajona do poszanowania tradycji pragnie, aby jej następczyni również pozostała im wierna.
Jednak podtrzymywanie rodzinnych tradycji, respektowanie dawno temu ustanowionych norm i zasad, nie jest już tak surowo przestrzegane przez młode pokolenie. Dodatkowo, bolesna tajemnic sprzed lat, jaką skrywają mury rodowej rezydencji, tę sytuację pogłębia, burząc spokój całej rodziny.
I właśnie w samym centrum tych rodzinnych wydarzeń i sekretów znajdzie się Ewa ze swoim tajemniczym zleceniem...
Co z tego wyniknie? Czy jej praca w luksusowej francuskiej posiadłości jest przypadkowa, czy z góry zaplanowana 😉? Jak potoczą się losy rodu?✨
Ach, jak przyjemnie czytało mi się tę książkę 🤗. Fragmenty z listami Gerarda do Ewy - napisane tak przepięknym językiem, którego dziś niestety spotyka się już tylko na kartach powieści, okazały się dla mnie cudowną czytelniczą ucztą ❤️!
Gdybym miała krótko powiedzieć Wam, o czym jest ta książka, rzekłabym, że jest to przede wszystkim historia o rodzinie i jej sile; o rodzinnych tajemnicach, przekazywanych z pokolenia na pokolenie; opowieść o sile tradycji, miłości i przyjaźni; o trudnych wyborach oraz umiejętności otwierania się na to, co nowe i niepoznane.
Akcja tej powieści toczy się niespiesznie, momentami może troszkę zbyt wolno, ale tylko czasami 😉.
Autorka przemyciła tu też kilka smutnych, ale jakże trafnych spostrzeżeń dotyczących rzeczywistości, w której żyjemy. Mam tu na myśli fragmenty, w których możemy poczytać co nieco o zawodzie nauczyciela 😔.

Czy można poczuć klimat malowniczej Prowansji, zobaczyć jej cudowne lawendowe pola i usłyszeć charaktylerystyczne cykanie cykad, nie będąc we Francji? Odpowiedź brzmi TAK❤️. Wystarczy sięgnąć "Francuskie zlecenie" i dać się ponieść sile wyobraźni 🥰.
✨ Fotograficzka Ewa dostaje pewnego dnia
atrakcyjne zlecenie zrobienia zdjęć reklamowych ekskluzywnej kwiaciarni. Nie byłoby...

Wszystko mi odpowiada w tej powieści. Okładka. Miejsce akcji. Bohaterowie i ich historia. Okładka przyciąga wzrok. Pokazuje miejsce, które chciałoby się odwiedzić. Intryguje – nasuwa pytanie: dlaczego przedstawiona na niej kobieta nie uwiecznia otaczającego ją piękna, skoro ma w dłoni aparat?!
Fabuła też jest interesująca. Tajemnice nieco ekscentrycznej a jednocześnie sympatycznej rodziny z Prowansji mającej swoje korzenie w Polsce. I Ewa nieco zakompleksiona fotograf, która przyjmując zlecenie tej rodziny pomaga nie tylko w rozwiązaniu jej tajemnic, ale też lepiej poznaje samą siebie, odkrywa nowe fakty dotyczące swojej rodziny, weryfikuje dotychczasowe priorytety i wzmacnia swoją pozycję, nie tylko zawodową.

Wszystko mi odpowiada w tej powieści. Okładka. Miejsce akcji. Bohaterowie i ich historia. Okładka przyciąga wzrok. Pokazuje miejsce, które chciałoby się odwiedzić. Intryguje – nasuwa pytanie: dlaczego przedstawiona na niej kobieta nie uwiecznia otaczającego ją piękna, skoro ma w dłoni aparat?!
Fabuła też jest interesująca. Tajemnice nieco ekscentrycznej a jednocześnie...

"Francuskie zlecenie" Anna J. Szepielak, to powieść wielowątkowa, mowa w niej między innymi; o więzach rodzinnych, skrywanych od lat sekretach i tajemnicach, odkrywaniu przeszłości rodziny z mnóstwem niespodzianek, o miłości, przyjaźni. Jednak książka nie do końca mnie zachwyciła, spodziewałam się więcej opisów malowniczej, słonecznej Prowansji - co sugeruje okładka , a książka przeładowana czasami długimi nic nie wnoszącymi dialogami. Kolejny tom „Francuski klejnot” przede mną , może ten mnie zachwyci.

"Francuskie zlecenie" Anna J. Szepielak, to powieść wielowątkowa, mowa w niej między innymi; o więzach rodzinnych, skrywanych od lat sekretach i tajemnicach, odkrywaniu przeszłości rodziny z mnóstwem niespodzianek, o miłości, przyjaźni. Jednak książka nie do końca mnie zachwyciła, spodziewałam się więcej opisów malowniczej, słonecznej Prowansji - co sugeruje okładka , a...

Urzekła mnie ta powieść, zresztą jak wszystkie poprzednie, które wyszły spod pióra autorki. Pani Szepielak tworzy zadziwiające historie kobiet, odkrywających - albo samodzielnie, albo przypadkowo przy okazji różnych okoliczności życiowych - kręte meandry losów swoich rodzin.

Jest klimatycznie - w otoczeniu lawendowych pól prowansalskich, tajemniczo - zwłaszcza na drugim piętrze francuskiej rezydencji, gdzie mamy prawdziwą galerię przodków, romantycznie - bo na naszych oczach rozwija się, nie bez przejściowych trudności uczucie pomiędzy polską panią fotograf a francuskim ogrodnikiem i architektem krajobrazu w jednym. Całość historii, w którą uwikłana zostaje, poprzez tytułowe zlecenie, wspomniana wyżej fotograficzka Ewa, wydaje się być niecodzienna. Mieszkańcy rezydencji, łącznie ze służbą, znają język polski, bo dzieje ich rodziny splecione były z naszym krajem, chociaż nafaszerowane wieloma znakami zapytania, a najwyższą atencją zawsze cieszy się seniorka rodu.

Sympatyczna, ciepła, optymistyczna lektura, pisana przez kobietę dla kobiet. Jednak autorka nie tylko słodzi. Przemyca kilka gorzkich prawd o życiu w naszym kraju i kondycji zawodów, jak choćby nauczyciela (sam wykonywała lub wykonuje nadal ten zawód),a z którą w pełni się zgadzam.

Uwielbiam czytać opowieści Pani Szepielak. Piękny język, doskonałe kreacje bohaterek, rodowe tajemnice i sporo autentycznej historii naszego kraju to atuty jej powieści, którymi ujęła mnie już za pierwszym razem.
Bardzo dobra lektura na majówkę!

Urzekła mnie ta powieść, zresztą jak wszystkie poprzednie, które wyszły spod pióra autorki. Pani Szepielak tworzy zadziwiające historie kobiet, odkrywających - albo samodzielnie, albo przypadkowo przy okazji różnych okoliczności życiowych - kręte meandry losów swoich rodzin.

Jest klimatycznie - w otoczeniu lawendowych pól prowansalskich, tajemniczo - zwłaszcza na drugim...

świetny usypiacz, a skusiła mnie Francja w tytule.
książkę przesłuchałam w formie audiobooka, co włączyłam to zasypiałam :) przez tydzień ją dudliłam. słaba i przewidywalna do bólu

świetny usypiacz, a skusiła mnie Francja w tytule.
książkę przesłuchałam w formie audiobooka, co włączyłam to zasypiałam :) przez tydzień ją dudliłam. słaba i przewidywalna do bólu

Przyjemnie się czyta, historia bardzo ciekawa.

Przyjemnie się czyta, historia bardzo ciekawa.

rewelacja, polecam

rewelacja, polecam