Jakaż to piękna i wzruszająca książka! Jak delikatnie, bez spazmów, histerii, złości i okrucieństwa , a jednocześnie precyzyjnie i akuratnie, opisuje zasadność oraz konieczność istnienia kompromisu aborcyjnego.

"Wasiu, jak myślisz, kiedy dusza zagnieżdża się w dziecku, zaraz przy poczęciu, czy dopiero przy narodzinach?
Wasilisa wyłupiła [...] swoje jedyne widzące oko i bez najmniejszego wahania odparła:
- Wiadomo, że przy poczęciu, a jak mogłoby być inaczej?
- Czy to cerkiewna nauka, czy ty sama tak myślisz?
Wasilisa zmarszczyła czoło. Miała tę słabość, że jej własne
myśli wydawały się jej nauczaniem kościoła, ale teraz nagle ogarnęła ją wątpliwość. Drugie pytanie było trudniejsze od pierwszego."

Ulicka po raz kolejny zagłębia się w niuanse, kluczy, zmienia tempo, porzuca tematy, by rozwinąć je kilkanaście stron później; czasem męczy, ale zawsze pieczołowicie domyka każdy wątek. Szkoda, wielka szkoda, że nagle urywa swoją opowieść i jakby od niechcenia zdradza zakończenie, zostawiając rozdziawionego czytelnika sam na sam z pustką.
Dzięki Bogu - to nie ostatnia książka pisarki ...

Jakaż to piękna i wzruszająca książka! Jak delikatnie, bez spazmów, histerii, złości i okrucieństwa , a jednocześnie precyzyjnie i akuratnie, opisuje zasadność oraz konieczność istnienia kompromisu aborcyjnego.

"Wasiu, jak myślisz, kiedy dusza zagnieżdża się w dziecku, zaraz przy poczęciu, czy dopiero przy narodzinach?
Wasilisa wyłupiła [...] swoje jedyne widzące oko i...

Książka posiada wszystkie cechy twórczości Ludmiły Ulickiej - jest napisana pięknym językiem, jest wciągająca, akcja dzieje się na przestrzeni wielu lat. Atmosfera wydaje się wręcz bajkowa, co nie pozwala w pełni identyfikować się z bohaterami, ale nie zmniejsza to zaangażowania w ich losy.
Jak zawsze po przeczytaniu książki tej autorki poczułam ogromny żal, że to już koniec.

Książka posiada wszystkie cechy twórczości Ludmiły Ulickiej - jest napisana pięknym językiem, jest wciągająca, akcja dzieje się na przestrzeni wielu lat. Atmosfera wydaje się wręcz bajkowa, co nie pozwala w pełni identyfikować się z bohaterami, ale nie zmniejsza to zaangażowania w ich losy.
Jak zawsze po przeczytaniu książki tej autorki poczułam ogromny żal, że to już koniec.

„Przypadek doktora Kukockiego” to jedna z tych historii, o których się jeszcze potem myśli długo po zakończeniu lektury. Tok wielu spraw poruszonych w książce wzbudzał wewnętrzną niezgodę a polityka była jedną z nich, choć wcale nie tą pierwszoplanową. Nie tylko życie w sowieckiej Rosji może wydać się czytelnikowi druzgocące (na czym w zasadzie autorka się nie koncentruje) ale także relacje między głównymi bohaterami, które ewoluują w zupełnie nieprzewidywanym kierunku. Powieść Ulickiej jest bardzo poruszająca, czytelnik śledzi losy bohaterów, opisane z epickim rozmachem, od narodzin do śmierci mając nadzieję, że wszystko się ułoży, choć w rodzinie Kukockich nie brakuje trosk i zmartwień, wiele rzeczy niepotrzebnie się gmatwa, zupełnie jak w życiu. Co ciekawe, w drugiej części powieści, autorka dorzuca nam bonus w postaci fabuły wskakującej w jakiś dziwny czas i miejsce, gdzie nasi bohaterowie się spotykają i tam wreszcie, pomiędzy życiem w zaświatach a życiem realnym są w stanie uporządkować relacje. Do lektury zachęcam, od dawna nie czytałam tak dobrej książki( która podobno zalicza się do słabszych powieści Ulickiej).

„Przypadek doktora Kukockiego” to jedna z tych historii, o których się jeszcze potem myśli długo po zakończeniu lektury. Tok wielu spraw poruszonych w książce wzbudzał wewnętrzną niezgodę a polityka była jedną z nich, choć wcale nie tą pierwszoplanową. Nie tylko życie w sowieckiej Rosji może wydać się czytelnikowi druzgocące (na czym w zasadzie autorka się nie koncentruje)...

Powieści, które dotyczą Rosji, ZSRR i życia zwykłych ludzi w tym niezwykłym kraju są dla mnie zawsze interesujące. Tym razem nie tylko tło społeczne, ale problemy, które tak naprawdę dotyczą nie tylko Rosjan, poruszyły moją wyobraźnię...

Powieści, które dotyczą Rosji, ZSRR i życia zwykłych ludzi w tym niezwykłym kraju są dla mnie zawsze interesujące. Tym razem nie tylko tło społeczne, ale problemy, które tak naprawdę dotyczą nie tylko Rosjan, poruszyły moją wyobraźnię...

Będzie Nobel?

Będzie Nobel?

Bardzo dobra książka w bardzo złym tłumaczeniu.

Bardzo dobra książka w bardzo złym tłumaczeniu.

rewelacyjna

rewelacyjna

Swietna, "miesna" literatura, ani przez chwile sie nie nudzilam, zylam razem z bohaterami powiesci.

Swietna, "miesna" literatura, ani przez chwile sie nie nudzilam, zylam razem z bohaterami powiesci.

Świetnie nakreślony portret wybitnego i wrażliwego lekarza oraz jego bliskich w czasach stalinizmu.
Niestety, mniej więcej od połowy powieści akcja zaczyna się ślimaczyć - odniosłam wrażenie, że powieść jest napisana bardzo nierówno (jakby autorka w drugiej części bardzo się spieszyła:)).

Świetnie nakreślony portret wybitnego i wrażliwego lekarza oraz jego bliskich w czasach stalinizmu.
Niestety, mniej więcej od połowy powieści akcja zaczyna się ślimaczyć - odniosłam wrażenie, że powieść jest napisana bardzo nierówno (jakby autorka w drugiej części bardzo się spieszyła:)).

Literatura klasyczna, pokazująca zmieniające się pokolenia, przedstawiająca realia rosyjskie. Dobra.

Literatura klasyczna, pokazująca zmieniające się pokolenia, przedstawiająca realia rosyjskie. Dobra.