Wyglądałam tej książki i czekałam na nią ze szczerą nadzieją, że wywoła we mnie podobne doznania jak poprzednia publikacja autorki, o której pisałam w 2007 r. Bynajmniej nie zawiodłam się! Po lekturze jestem oczarowana.
Otrzymałam tak dużą dawkę głębokich, poruszających sercowe struny emocji, że aż nie sposób to opisać.
Zagłębiłam się w doskonałe, historycznie wierne odbicie świata wojny, z perfekcyjnie dopracowanymi merytorycznie szczegółami. A wszystko zostało podane w przepięknym stylu, językiem delikatnym, łagodnym i czułym, który oddziałuje dogłębnie i puka do wrażliwości każdego czytającego.

Największym plusem „Chwili na miłość" jest to, że ukazuje ona najważniejsze wartości w życiu człowieka, jakimi są miłość, przyjaźń, bezinteresowność, otwartość, tolerancja i wiara. Po tej lekturze czytelnik z pewnością zastanowi się nad niepewnymi losami świata – nad nieodłącznym ludzkim bólem, przemijaniem, śmiercią.

Historia jest wyjątkowa - skłania do głębokich refleksji nad wyborami człowieka, nad jego wewnętrzną siłą. W pełnej krasie odsłania prawdziwe oblicze nadziei, która jeśli człowiek się nią kieruje, pozwala mu pójść nawet w ogień wojny.
Niesamowita i jeszcze raz niesamowita lektura!
Moje wielkie uznanie dla autorki i podziękowanie, że po pierwsze dzieli się nią z innymi, a po drugie, że robi to w piękny, wyjątkowo plastyczny sposób – pokazując realia wojennej nędzy (mam na myśli opis Sarajewa, kiedy autorka dotarł do oblężonego, ogarniętego wojną miasta), ale też cały wachlarz ludzkich doznań – również lęki, niepokoje, wahania, wątpliwości, bolesną tęsknotę i bezradność.
Autentyczna książka, autentyczni ludzie z ich trudnymi losami – wyraziste, wycyzelowane portrety psychologiczne przyjaciół autorki i osób, które spotkała na swojej drodze. Świetny portret psychologiczny Waldemara Milewicza! Tu wielki podziw dla autorki, która ma niezwykły dar obserwowania rzeczywistości, a ponadto dar umiejętnego przelewania swoich spostrzeżeń na papier.

Ta książka głęboko zapadnie w pamięć każdego, kto weźmie ją do ręki.

Ona przetrwa, przeskoczy wszelkie fikcje, jakich na rynku wiele, które próbują imitować rzeczywistość - ale tylko imitować. W „Chwili na miłość" wyczuwa się tak wielki „ładunek serca", jaki autorka w nią włożyła, że ona już przechodzi do Historii...

Wyglądałam tej książki i czekałam na nią ze szczerą nadzieją, że wywoła we mnie podobne doznania jak poprzednia publikacja autorki, o której pisałam w 2007 r. Bynajmniej nie zawiodłam się! Po lekturze jestem oczarowana.
Otrzymałam tak dużą dawkę głębokich, poruszających sercowe struny emocji, że aż nie sposób to opisać.
Zagłębiłam się w doskonałe, historycznie wierne...