Chwila na miłość

Niech nikogo nie zwiedzie banalnie brzmiący tytuł książki Joanny Stovrag. Tak, to jest "chwila na miłość" jaką dali sobie główni bohaterowie: Polka i Bośniak. Ale dla mnie ta książka jest chwilą na refleksję. Zresztą nie tylko dla mnie ale i dla całego świata, powinna nią być. Wojna w byłej Jugosławii- pokazała, że pokój na świecie nie jest dany raz na zawsze. Nagle czytając książkę Stovrag - sama staje gdzieś tam na sarajewskiej ulicy i widzę jak giną niewinni ludzie. A inni walczą o każdy dzień, o każdy posiłek, wreszcie o miłość- bo nic tak nie trzyma przy życiu jak fakt, że ktoś gdzieś się o nas troszczy i na nas czeka. Ta historia to świadectwo tamtych ciężkich czasów. Wiedza, której nie podadzą nam podręczniki od historii. To zanurzenie się w kulturę Bałkanów, to także doskonałe źródło wiedzy topograficznej o Sarajewie. Imponuje mi tutaj wszystko, a przede wszystkim odwaga główniej bohaterki/autorki, jej wiedza i umiejętności językowe. Przełamała bariery międzynarodowe, kulturowe i religijne. Pokazała, że wszyscy możemy być równi i się szanować bez względu na to w co wierzymy. Ta opowieść jest uniwersalna i bez względu na okoliczności i czas w jakim będzie przez nas czytana czegoś nas nauczy.
Mam wrażenie, że to najbardziej chaotyczna opinia jaką napisałam-ale pisana jest ona sercem. Gorąco polecam te pozycje. Będę do niej wracać, bo pierwszemu czytaniu towarzyszą duże emocje. Ale też warto do niej wracać i mieć nadzieje, że już nikt nigdy nie będzie musiał tak cierpieć i walczyć o miłość, życie i kraj.

Niech nikogo nie zwiedzie banalnie brzmiący tytuł książki Joanny Stovrag. Tak, to jest "chwila na miłość" jaką dali sobie główni bohaterowie: Polka i Bośniak. Ale dla mnie ta książka jest chwilą na refleksję. Zresztą nie tylko dla mnie ale i dla całego świata, powinna nią być. Wojna w byłej Jugosławii- pokazała, że pokój na świecie nie jest dany raz na zawsze. Nagle...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Tak, tak, tak!!!!
Po "Powtórnie narodzonym" i "Pocztówkach z grobu" to najlepsza rzecz o wojnach w byłej Jugosławii, jaką przeczytałem (a przeczytałem chyba wszystko). Z tej książki aż bije Sarajevo - takie, jakie było naprawdę! Genialna autobiografia, wciąga od początku aż do końca.

Tak, tak, tak!!!!
Po "Powtórnie narodzonym" i "Pocztówkach z grobu" to najlepsza rzecz o wojnach w byłej Jugosławii, jaką przeczytałem (a przeczytałem chyba wszystko). Z tej książki aż bije Sarajevo - takie, jakie było naprawdę! Genialna autobiografia, wciąga od początku aż do końca.

Pokaż mimo to

Książka bardzo mnie poruszyła, nie mogłam się od niej oderwać. Sarajewo jest bardzo bliskie mojemu sercu, opisy miasta w pełni oddają jego klimat, da się wręcz poczuć zapach kawy po bośniacku. W tle rodzącego się uczucia między dwojgiem studentów Bośniakiem i Polką, autorka przenosi nas do przedwojennego miasta, zabiera nas na spacer po Baščarsiji, ukazuje ciekawe życie studentów z całej Jugoslawii, pokazuje jak ważnym ośrodkiem kulturalnym i naukowym było Sarajewo i jak różnorodna, tolerancyjna, bogata, modna i wolna była kiedyś Jugosławia, wreszcie pokazuje okrucieństwo wojny, podziały etniczne, głód, brak wody, prądu, gazu, nieprzerwane ataki snajperskie, codzienną walkę o przetrwanie. Historia miłości i obraz oblężonego miasta opisywana w książce sprawia, że czytelnik wzrusza się na każdej stronie i przeżywa to razem z autorką. Polecam każdemu, kto chce zrozumieć wojnę w Bośni i poznać przepiękną historię prawdziwej miłości, która jest w stanie przetrwać wszystko.

Książka bardzo mnie poruszyła, nie mogłam się od niej oderwać. Sarajewo jest bardzo bliskie mojemu sercu, opisy miasta w pełni oddają jego klimat, da się wręcz poczuć zapach kawy po bośniacku. W tle rodzącego się uczucia między dwojgiem studentów Bośniakiem i Polką, autorka przenosi nas do przedwojennego miasta, zabiera nas na spacer po Baščarsiji, ukazuje ciekawe życie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Chwila na miłość" - prawdziwa, pochłaniająca do głębi opowieść o miłości i poświęceniu dla niej, w potwornym czasie wojny. To jakby być w Sarajewie przed i w trakcie konfliktu na Bałkanach. Autorka wciąga całkowicie w klimat miasta, które zachwyca swą różnorodnością i tolerancją. Za chwilę to miasto staje się jednak sceną okrutnej, bratobójczej walki. Przerażenie, niezrozumienie dla sytuacji i bezsilność mieszkańców są tłem dla innej historii. Walki o miłość, o drugą osobę. Bez kompromisów i z pełnym poświęceniem. Autorka pokazuje jak żyć i kochać, kierując się dobrem i szanując innych ludzi, z ich odmiennością, religią oraz zwyczajami. Pozycja obowiązkowa również ze względu na naświetlenie sytuacji w zwaśnionej Jugosławii. Ogromna doza refleksji na temat konfliktów zbrojnych, czystek etnicznych i życia ludzi w brutalnym czasie wojny. Uwielbiam tę książkę.

"Chwila na miłość" - prawdziwa, pochłaniająca do głębi opowieść o miłości i poświęceniu dla niej, w potwornym czasie wojny. To jakby być w Sarajewie przed i w trakcie konfliktu na Bałkanach. Autorka wciąga całkowicie w klimat miasta, które zachwyca swą różnorodnością i tolerancją. Za chwilę to miasto staje się jednak sceną okrutnej, bratobójczej walki. Przerażenie,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zdecydowanie przereklamowana książka. Bardzo nudne i nieporywające dzieło. Jeśli tak ma wyglądać miłość i opis uczuć jej towarzyszących, to ja dziękuję. Atutem jest opis barwnego Sarajewa przed konfliktem bałkańskim i miejsc, które warto tam odwiedzić. Podobała mi się też analiza subtelności językowych poszczególnych nacji byłej Jugosławii.

Zdecydowanie przereklamowana książka. Bardzo nudne i nieporywające dzieło. Jeśli tak ma wyglądać miłość i opis uczuć jej towarzyszących, to ja dziękuję. Atutem jest opis barwnego Sarajewa przed konfliktem bałkańskim i miejsc, które warto tam odwiedzić. Podobała mi się też analiza subtelności językowych poszczególnych nacji byłej Jugosławii.

Pokaż mimo to

"Chwila na miłość" Joanny Stovrag – poruszająca najczulsze struny duszy bałkańska opowieść napisana sercem zakochanej kobiety....

Te słowa widnieją na stronie tytułowej tejże książki. To prawda. Opowieść ta poruszyła mnie dogłębnie. Pierwszy raz, przed zakończeniem czytania, chciałam powrócić do początku książki, aby zacząć czytać ją jeszcze raz... Tyle ważnych słów, tyle chwil wartych zapamiętania... Mimo że chwila wojny trwała zbyt długo... to chwili na miłość szukałam na każdej stronie tej książki... i znalazłam. Opowieść jest niezwykła, prawdziwa, wzbudzająca mój podziw.

Autorka, Pani Joanna Stovrag, przy końcu książki skierowała słowo do Czytelnika: "Drodzy Czytelnicy, oddając w Wasze ręce książkę Chwila na miłość, pukam do Waszych serc. Proszę, czytajcie sercem tę literaturę, która jest swoistym kolażem uczuciowym. Dajcie się porwać emocjom, zarówno pozytywnym, jak i trudnym. Poznajcie okruchy mojego świata, odłamki rozterek, wątpliwości i niełatwych decyzji. Czytajcie moją opowieść przeplataną wspomnieniami, fragmentami reportażu, krótkimi dialogami, autentycznymi listami, pośpiechem, który mi wtedy towarzyszył... Waszą wrażliwością. Szukajcie w niej bałkańskiej miłości, która musiała zmierzyć się z bezsilnością i strachem, ale też historii, kolorytu i specyfiki niezwykłego regionu, jakim jest Bośnia i Hercegowina oraz całe Bałkany. (...)" 1 Te słowa to najlepsza recenzja tej książki. Tak ją właśnie przeczytałam. Sercem i swoją wrażliwością. Nieraz łza polała się po policzku i nieraz uśmiech pojawił się na mojej twarzy. Poczucie niesprawiedliwości tej wojny, współczucie dla wszystkich, którzy musieli się z wojną zmierzyć, przeplatało się ze swoistym kibicowaniem niezwykłej i pewnej Miłości, która zwyciężyła.

W Sarajewie jeszcze nie byłam. Mam nadzieję, że będę! Opisywane przez Panią Joannę Sarajewo (to, sprzed wojny) przyciąga, inspiruje i zadziwia – wielokulturowość nie neguje życia w zgodzie, harmonii i wzajemnym szacunku. W Chorwacji byłam za to wiele razy i odczułam gościnność i otwartość Chorwatów. Wiele razy też kąpałam się w Jadranie, który potrafi uleczyć wszystkie choroby, a nawet zbolałe dusze.2 Cieszę się, że przeczytałam tę książkę właśnie tu, w Chorwacji, podczas urlopu na wyspie Hvar. Z muzyką cykad i szumem morza w tle.
Każdemu polecam mieć tę "Chwilę na miłość" i przeczytać... poczuć, zatopić się w uczuciu jedności i prawdziwej tolerancji. Każdemu polecam docenienie chwili, którą mamy tu, na ziemi.

"A czas, choćbyśmy tego nie chcieli, nie jest tu na ziemi nieograniczony, tylko biegnie, pędzi, przecieka przez palce. Nie można się z nim liczyć, tak jak on nie liczy się z nami" 3

Nie zmienimy przeszłości, ani tej bolesnej ani radosnej, możemy "tylko" żyć chwilą, która jest teraz. "Chwila na miłość" pozwoliła mi jeszcze bardziej to zrozumieć.

Życzę każdemu, aby odkrył i poczuł prawdziwą Miłość, która daje nam siły, aby żyć szczęśliwie.

Dobra chwilo trwaj!

Z serca dziękuję Pani Joannie, że opisała tę chwilę.. Utwierdza mnie ona w przekonaniu, że mimo zewnętrznego piekła, niesprawiedliwości, braku poczucia bezpieczeństwa... Miłość i dobro zwycięża.

Agnieszka Nikrant
Hvar, 25.07.2020
www.slava.edu.pl



1 Joanna Stovrag, Chwila na miłość, s.344.

2 Joanna Stovrag, Chwila na miłość, s.111.

3 Joanna Stovrag, Chwila na miłość, s.193.

"Chwila na miłość" Joanny Stovrag – poruszająca najczulsze struny duszy bałkańska opowieść napisana sercem zakochanej kobiety....

Te słowa widnieją na stronie tytułowej tejże książki. To prawda. Opowieść ta poruszyła mnie dogłębnie. Pierwszy raz, przed zakończeniem czytania, chciałam powrócić do początku książki, aby zacząć czytać ją jeszcze raz... Tyle ważnych słów, tyle...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zastanawialiście się kiedyś czym jest miłość?
Co znaczy szukać drugiej połówki swojej duszy?
Czy istnieje miłość bezgraniczna?
"Chwila na miłość" to opowieść o sile miłości, bólu, rozstania, oczekiwania,wiary i wytrwałości.
Opowieść o uczuciu, o które zawalczyła dwójka bohaterów.
Ona Polka, On Bośniak.
Joanna, zdolna studentka slawistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego z Krakowa, otrzymuje stypendium w Sarajewie.
W czasach Prl, to nie lada wyróżnienie i możliwość otwarcia furtki na Świat.
Pełna obaw, lęków decyduje się na wyjazd.
Oczami Joasi poznajemy Sarajewo, mieszkańców, przyjazne powitania w sklepikach, kawiarenkach, opisy zapierające dech w piersiach,można przenieść się na bałkańskie tereny, poczuć zapach kuchni, tajniki przyrządzania kawy, jej picia, które są rytuałem, barwność opisywanych świątyń w Sarajewie, wielokulturowość począwszy od muzełmańskich, katolickich, żydowskich po prawosławne.
Kroczymy uliczkami, alejkami nieznanego miasta.
Na uczelni poznaje Seja, rodzi się ich fascynacja i miłość.
Są jak dwie połówki jabłka, które pasują do siebie idealnie.
Tworzą wspólne plany na przyszłość, marzą i kreślą scenariusz na życie, nie byli w stanie przewidzieć tylko jednej przeszkody.
Joasia wraca do Polski, czeka na swojego ukochanego, który ma odwiedzić ją i najbliższych podczas wakacji.
Niestety, Jugosławia rozpada się, na Bałkanach wybucha wojna, ogarniając kolejne republiki byłego państwa, co uniemożliwia wyjazd Seja.
Rozpoczyna się walka o przetrwanie, dzieją się różne rzeczy i okrucieństwa, strzały, wybuchy, śmierć i głód.
Jak budować miłość i związek na odległość?
Jak wierzyć w jego siłę, kiedy obok dzieją się takie okropności?
Dla Seja zapewne to zasiane ziarenko miłości było jego siłą i nadzieją na przetrwanie. Pisali do siebie, czasem rozmawiali, Joasia wysyłała paczki za pośrednictwem przeróżnych organizacji, jednak nie zawsze docierały na miejsce lub docierały z wielkim opóźnieniem.
Asia bezpieczna, w zupełnie innej rzeczywistości, targana emocjami, nie może za wiele zrobić. Na szczęście na swojej drodze spotkała ludzi, którzy zechcieli jej pomóc, choćby Waldemara Milewicza, który zaproponował jej wyjazd z ekipą do Sarajewa w celu nakręcenia filmu o nich samych.
Wiedząc, na co się naraża, (wojna nadal trwa), wyjeżdża za głosem serca, bo uczucie jest tak silne, że jest potrzeba odnalezienia miłości życia.
Oboje zasługują na podziw za wytrwałość w swoim uczuciu.
Dzięki zamieszczeniu przez autorkę wspólnych zdjęć ze ślubu, ze zwiedzania Sarajewa i innych ważnych chwil, możemy poczuć wyjątkowość tej pięknej miłości. Listy i kartki są przepiękną pamiątką i niosą przesłanie, że na prawdziwą miłość warto czekać, warto o nią zawalczyć i warto wytrwać.
Nie jest to łatwa książka, ale jakże prawdziwa i piękna, zdecydowanie zachęcam Was do przeczytania jej i dzielenia się swoimi odczuciami.

Zastanawialiście się kiedyś czym jest miłość?
Co znaczy szukać drugiej połówki swojej duszy?
Czy istnieje miłość bezgraniczna?
"Chwila na miłość" to opowieść o sile miłości, bólu, rozstania, oczekiwania,wiary i wytrwałości.
Opowieść o uczuciu, o które zawalczyła dwójka bohaterów.
Ona Polka, On Bośniak.
Joanna, zdolna studentka slawistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka ta sprawiła że bardzo zatesknilam za Bałkanami a w szczególności za Bośnia i Hercegowina. Przepiękna i wzruszająca historia!

Książka ta sprawiła że bardzo zatesknilam za Bałkanami a w szczególności za Bośnia i Hercegowina. Przepiękna i wzruszająca historia!

Pokaż mimo to

Czasami trafię na książkową perełkę, czyli powieść, która moim zdaniem skradnie serce każdego czytelnika, bo też w bardzo łatwy sposób zawładnie jego emocjami. Dla mnie taką powieścią okazała się Chwila na miłość Joanny Stovrag, opowiadająca piękną i poruszającą historię wielkiej i bezgranicznej miłości, którą najpierw rozdzieliła wojna, ale mimo wszystkich przeciwności losu... przetrwała wojnę i trwa do dziś. To opowieść, która zapada w pamięci na długo po jej zakończeniu, oraz taka, do której chce się wracać [...]

Całość na blogu: https://www.nowehoryzonty.eu/2019/07/recenzja-chwila-na-miosc-joanna-stovrag.html

Czasami trafię na książkową perełkę, czyli powieść, która moim zdaniem skradnie serce każdego czytelnika, bo też w bardzo łatwy sposób zawładnie jego emocjami. Dla mnie taką powieścią okazała się Chwila na miłość Joanny Stovrag, opowiadająca piękną i poruszającą historię wielkiej i bezgranicznej miłości, którą najpierw rozdzieliła wojna, ale mimo wszystkich przeciwności...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

W ostatnich tygodniach miałam przyjemność przeczytania powieści napisanej przez moją wydawniczą koleżankę Joannę Stovrag. Jej „Chwila na miłość” opowiada prawdziwą historię dwojga zakochanych ludzi – Polki oraz Bośniaka rozdzielonych przez okrutny i niezwykle krwawy konflikt zbrojny, do jakiego doszło przed laty w byłej Jugosławii.
Przyznaję, że do sięgnięcia po tę lekturę skłonił mnie opis okładkowy: Poruszająca najczulsze struny duszy bałkańska opowieść napisana sercem zakochanej kobiety. Uważam, że jest to najlepsza rekomendacja dla książki niosącej ogromny ładunek emocji. Autorka, która jest jednocześnie główną bohaterką, serwuje nam porywające opisy Sarajewa przed oraz po wybuchu wojny.

Jakiś czas po przeczytaniu powieści miałam przyjemność poznać osobiście Joannę oraz jej męża Sejo. Ciepli, wspaniali ludzie o ogromnej pogodzie ducha i pozytywnej energii. Patrząc na Asię, wciąż zachodziłam w głowę, jak wiele siły znalazła w sobie ta drobniutka, subtelna, niemalże eteryczna istota, gdy los wystawił jej uczucia na najcięższą próbę. Przeżycia, o których pisze w swej powieści wzbudzają głęboki szacunek i wiele refleksji. Zło i dobro, miłość i nienawiść - to wszystko przeplata się w dramatyczny sposób, aby w rezultacie zatriumfowały najwyższe wartości.

Niedawno po książkę sięgnął mój mąż - jest on wybitnie wybredny jeśli chodzi o dobór lektur. Tym razem jednak nie mógł się oderwać. Pewnego dnia przyszedł do mnie trochę podminowany i powiedział:
- Boję się sięgnąć po tę książkę.
- Dlaczego? - wyraziłam zdziwienie.
- Bo teraz jak ją wezmę, to już się skończy. A ja chciałbym jeszcze czytać i czytać.

Przeczytał, z namaszczeniem odłożył na półkę.
- Ta historia pozostanie we mnie na zawsze - stwierdził.
A ja zgadzam się z nim w stu procentach.

Serdecznie polecam!

LINK: https://edyta-swietek.blogspot.com/2017/04/chwila-na-miosc.html

W ostatnich tygodniach miałam przyjemność przeczytania powieści napisanej przez moją wydawniczą koleżankę Joannę Stovrag. Jej „Chwila na miłość” opowiada prawdziwą historię dwojga zakochanych ludzi – Polki oraz Bośniaka rozdzielonych przez okrutny i niezwykle krwawy konflikt zbrojny, do jakiego doszło przed laty w byłej Jugosławii.
Przyznaję, że do sięgnięcia po tę lekturę...

więcej

mniej

Pokaż mimo to