Nie nazwałabym tej książki horrorem, raczej thillerem psychologicznym. W powieści mamy do czynienia z zupełnie nietypową dysfunkcyjną rodzinką- dewotka religijna, facet opętany wizjami sprawiedliwości (mający się zresztą za kogoś w rodzaju boga),i ich potomstwo- dziewczyna zarażona szaleństwem ojca i dziewczynka niepełnosprawna umysłowo. Ich zakładnik z przypadku również podupada na psychice. Rzeczy, które dzieją się w tym domu mogą postawić włosy na głowie, koncepcja jest bardzo oryginalna i ciekawa, ale... niestety są momenty, kiedy książka staje się po prostu nudna. Dla mnie rozkręciła się grubo za połową. Trochę ją męczyłam, ale nie żałuję, że zmęczyłam, bo efekt końcowy wynagradza momenty przynudzania. Historia jest podzielona na zapiski więzionego chłopaka, pamiętnik pani domu i momenty, które dzieją się w czasie teraźniejszym.

Nie nazwałabym tej książki horrorem, raczej thillerem psychologicznym. W powieści mamy do czynienia z zupełnie nietypową dysfunkcyjną rodzinką- dewotka religijna, facet opętany wizjami sprawiedliwości (mający się zresztą za kogoś w rodzaju boga),i ich potomstwo- dziewczyna zarażona szaleństwem ojca i dziewczynka niepełnosprawna umysłowo. Ich zakładnik z przypadku również...

Jest to historia człowieka szalonego i jego wpływ na rodzinę (do przesady pobożna żona fanatyczka bez własnego zdania, nastoletnia córka z wybujałym ego i skłonnościami do znęcania się, i mała córka widmo, która stanowi zagadkę) oraz człowieka, który w szaleństwo popada.

Są to główni bohaterowie, i są przedstawieni naprawdę dobrze i wiarygodnie.
Ciekawa jest też forma przedstawienia powieści: osobiste notatki uwięzionego Yannicka, strony z pamiętnika żony Jakuba, Maude, oraz pojedyncze bezosobowe opisy innych wydarzeń.
Dzięki temu lepiej poznajemy całą historię, narodziny tej jakże dysfunkcjonalnej rodziny - coraz bardziej skrajne zachowania Jakuba, coraz bardziej wyobcowany i okrutny charakter ich córki Michelle i stopniowe uświadamianie sobie tego wszystkiego przez Maude.

Autor bardzo dobrze przedstawił portrety psychologiczne bohaterów: są to pokrętne przypadki, ale jednak po zastanowieniu można zrozumieć ich postępowanie, dostrzec w tym jakąś skrzywioną logikę.

Książka trzyma tempo, początek jest już dość ciekawy, znajomość sytuacji coraz bardziej wzrasta wskutek stopniowo dawkowanych informacji, a w finale wszystko się wali, niczym lawina spada na bohaterów. Zakończenie jest bardzo satysfakcjonujące.
Jak i cała książka.

Jest to historia człowieka szalonego i jego wpływ na rodzinę (do przesady pobożna żona fanatyczka bez własnego zdania, nastoletnia córka z wybujałym ego i skłonnościami do znęcania się, i mała córka widmo, która stanowi zagadkę) oraz człowieka, który w szaleństwo popada.

Są to główni bohaterowie, i są przedstawieni naprawdę dobrze i wiarygodnie.
Ciekawa jest też forma...

Dobrze się czytało, jednak moja pierwsza przygoda z Senecalem ("Pasażer") bardziej mi się podobała. W "Ulicy Wiązów 5150" z pewnością był dobry, mroczny klimat i paranoiczno-psychodeliczna atmosfera uwięzienia w domu, gdzie każdy członek rodziny to mniejszy lub większy szaleniec/psychopata, jednak momentami pewne elementy wydawały mi się zbyt naciągane - stąd obniżam lekko ocenę.
Kreacja postaci na bardzo dobrym poziomie - szczególnie postać Michelle.

Dobrze się czytało, jednak moja pierwsza przygoda z Senecalem ("Pasażer") bardziej mi się podobała. W "Ulicy Wiązów 5150" z pewnością był dobry, mroczny klimat i paranoiczno-psychodeliczna atmosfera uwięzienia w domu, gdzie każdy członek rodziny to mniejszy lub większy szaleniec/psychopata, jednak momentami pewne elementy wydawały mi się zbyt naciągane - stąd obniżam lekko...

Pozycja bardzo dobra,warta polecenia.Jak to u Senecala bywa, temat ciekawy,akcja wartka i specyficzna atmosfera. W tym przypadku, trochę zawiodło mnie zakończenie. Jak dla mnie nieco przekombinowane.Jakby autorowi brakło pomysłu. Taki mały niesmak pozostał, ale całość na duży plus.

Pozycja bardzo dobra,warta polecenia.Jak to u Senecala bywa, temat ciekawy,akcja wartka i specyficzna atmosfera. W tym przypadku, trochę zawiodło mnie zakończenie. Jak dla mnie nieco przekombinowane.Jakby autorowi brakło pomysłu. Taki mały niesmak pozostał, ale całość na duży plus.

sprzedam stan bdb

sprzedam stan bdb

Dwudziestopięcioletni student Yannick Bérube nie spodziewa się, że przez mały wypadek rowerowy zostanie uwięziony w domu państwa Beaulieu, gdzie spotka się z prawdziwym szaleństwem i absurdalnym pojęciem sprawiedliwości.

Patrick’a Senécal'a uznaje się za autora godnego Stephena Kinga. Jest mistrzem kanadyjskiego horroru, który opowiada o zakamarkach ludzkiej duszy. Czytelnicy są światkami straszliwych zbrodni. Autor stawia bohaterów przed trudnymi wyborami, od których może zależeć ich życie.

Czytając „Ulicę Wiązów 5150” byłam świadkiem wydarzeń mrożących krew w żyłach. Autor pokazał jak zmienia się psychika człowieka po próbach udowodnienia komuś swoich racji, idei. Bardzo polecam tę książkę ludziom, którzy chcą przeżyć prawdziwy horror grając w szachy... Tak, w szachy, to bardzo 'sprawiedliwa' gra.

Dwudziestopięcioletni student Yannick Bérube nie spodziewa się, że przez mały wypadek rowerowy zostanie uwięziony w domu państwa Beaulieu, gdzie spotka się z prawdziwym szaleństwem i absurdalnym pojęciem sprawiedliwości.

Patrick’a Senécal'a uznaje się za autora godnego Stephena Kinga. Jest mistrzem kanadyjskiego horroru, który opowiada o zakamarkach ludzkiej duszy....

Lektura, nie powiem, wciągająca, z tymże nie przekonuje mnie zbytnio cały szkielet tejże historii. Co tak naprawdę Beaulieu chciał osiągnąć, wprowadzając swój makabryczny plan w życie? Nie kapuję. Chociaż może to i dobrze, byłoby chyba znacznie gorzej gdybym to rozumiał :).
Poza tym Ulica Wiązów, podobnie jak i Pasażer, jest bardzo przewidywalna.

Lektura, nie powiem, wciągająca, z tymże nie przekonuje mnie zbytnio cały szkielet tejże historii. Co tak naprawdę Beaulieu chciał osiągnąć, wprowadzając swój makabryczny plan w życie? Nie kapuję. Chociaż może to i dobrze, byłoby chyba znacznie gorzej gdybym to rozumiał :).
Poza tym Ulica Wiązów, podobnie jak i Pasażer, jest bardzo przewidywalna.

Jego książki robią mi spustoszenie w psychice...

Jego książki robią mi spustoszenie w psychice...

Całkiem ciekawa przemiana ofiary w szaleńca.

Całkiem ciekawa przemiana ofiary w szaleńca.

Taaa, tez ksiazki nie poleca Stephen King ani zaden z innych ze znanych "polecaczy". A szkoda, bo chyba przeoczyli naprawde MOCNY thriller.
Jesli podobala Ci sie "Misery" i wogole Kingowskie tematy to tu znajdziesz cos dla siebie.

Taaa, tez ksiazki nie poleca Stephen King ani zaden z innych ze znanych "polecaczy". A szkoda, bo chyba przeoczyli naprawde MOCNY thriller.
Jesli podobala Ci sie "Misery" i wogole Kingowskie tematy to tu znajdziesz cos dla siebie.