Książkę przeczytałem w kilka godzin . Ot taki przerywnik od dłuższych pozycji . Horror z kategorii duchy plus obłęd . Zakończenie też typowe dla tego gatunku . Z uwagi na małą ilość stron to myślę , że warto przeczytać .

Książkę przeczytałem w kilka godzin . Ot taki przerywnik od dłuższych pozycji . Horror z kategorii duchy plus obłęd . Zakończenie też typowe dla tego gatunku . Z uwagi na małą ilość stron to myślę , że warto przeczytać .

Najmocniejsza opowieść jaką do tej pory przeczytałam. Mimo, iż jest to krótka książka, każda jej strona budziła we mnie strach, obawę co autor jeszcze wymyśli oraz pewien stopień obrzydzenie, który spowodował, że zapamiętam książkę na długo.

Najmocniejsza opowieść jaką do tej pory przeczytałam. Mimo, iż jest to krótka książka, każda jej strona budziła we mnie strach, obawę co autor jeszcze wymyśli oraz pewien stopień obrzydzenie, który spowodował, że zapamiętam książkę na długo.

Stary dom. Niewyjaśniona historia sprzed kilkudziesięciu lat. Mroczny, gęsty klimat grozy. 😱 Kupuję to!

⬇️⬇️⬇️
Fabuła opowiada o młodym małżeństwie z 4 letnim dzieckiem, którzy wprowadzają się do starej posiadłości w Cambridge. Podczas przygotowań do Bożego Narodzenia ojciec Charles wraz z córką Naomi wyruszają do galerii handlowej po ostatnie drobiazgi. Gdy w zatłoczonym sklepie Naomi znika, nikt nie spodziewał się takiego końca. Po kilkudziesięciu godzinach poszukiwań, policja znajduje zmasakrowane ciało Naomi. Jest to ogromny cios dla rodziców. Gdy opada fala pierwszego bólu i cierpienia, małżeństwo próbuje odnaleźć się w nowej rzeczywistości. To właśnie wtedy zaczynają się dziać dziwne „incydenty”.... Słychać śmiech dziecka.... Tupot stóp... Płacz dziecka....Czy to Naomi? A może to coś wiązanego z tym domem?

Autor serwuje czytelnikom znakomitą klimatyczną historię. Wolno buduje napięcie. Z pierwszych kartek czuć ból straty i rozpacz ojca, bo to historia widziana jego oczami. Dzięki temu czujemy jego zagrożenie i doświadczamy podobnych przeżyć. A gdy sięgniecie po tą książka jak ja, gdy zapadanie zmrok, a za oknem będzie unosiła się ciężka mgła, poczujecie ciarki na plecach. 😨

„W tamtych chwilach doświadczyłem nie tylko zaburzeń wzrokowych, ale również uczucia, które mogę opisać jako dojmujące uczucie zagrożenia, przytłaczjące wrażenie, że zagraża mi straszliwa siła zła”

Jedyne co mogę zarzucić autorowi to to, że im bliżej końca tym mniej czujemy to zagrożenie. Gdzieś ten mroczny klimat się zagubił i przemienił w thriller. A szkoda.
Niemniej jednak polecam.

Stary dom. Niewyjaśniona historia sprzed kilkudziesięciu lat. Mroczny, gęsty klimat grozy. 😱 Kupuję to!

⬇️⬇️⬇️
Fabuła opowiada o młodym małżeństwie z 4 letnim dzieckiem, którzy wprowadzają się do starej posiadłości w Cambridge. Podczas przygotowań do Bożego Narodzenia ojciec Charles wraz z córką Naomi wyruszają do galerii handlowej po ostatnie drobiazgi. Gdy w zatłoczonym...

Rewelacyjna książka. Trzyma w napięciu w niektórych momentach. Jedynie zakończenie jakieś dziwne. Bohater zabija siostrzenicę , siostrę i żonę , a detektyw rzuca teorię , że zlecił również zabójstwo gliniarza , reportera i córki i nie ma żadnego ducha lekarza w domu , bo bohater sobie go wyobraził albo nawet wydaję mu się , że Nim jest, ale nic nie zostaję potwierdzone i bohater po 20 latach sprzedaję dom. Zabrakło mi jakiegoś konkretnego wyjaśnienia jak było naprawdę

Rewelacyjna książka. Trzyma w napięciu w niektórych momentach. Jedynie zakończenie jakieś dziwne. Bohater zabija siostrzenicę , siostrę i żonę , a detektyw rzuca teorię , że zlecił również zabójstwo gliniarza , reportera i córki i nie ma żadnego ducha lekarza w domu , bo bohater sobie go wyobraził albo nawet wydaję mu się , że Nim jest, ale nic nie zostaję potwierdzone i...

Matko i córko ! Dawno się tak nie bałem podczas czytania książki ! Horror absolutny, przerażający jak diabli, doskonale wymyślony, i napisany; wybuchowa, podkręcona na maksa mieszanka znanych archetypów gatunku . Koniecznie !
+
Młody profesor uniwersytecki wraz z żoną i córką przeprowadza się do Cambridge, do eleganckiego, ponadstuletniego domu.

Podczas zakupów przed zbliżającymi się świętami Bożego Narodzenia ich córeczka, 4-letnia Naomi, gubi się - jej zmasakrowane przez nieznanego mordercę ciało zostaje odnalezione kolejnego dnia.
Małżonkowie, ogłuszeni tragedią, trwają w nieprzemijającej traumie. Tymczasem zaczynają ich niepokoić tajemnicze zdarzenia w domu. Coś hałasuje i łomocze na strychu, coś przestawia zabawki w pokoju dziewczynki.

Pewnego dnia do profesora zgłasza się fotoreporter z tabloidu. Pokazuje on serię zdjęć wykonanych wokół domu, na których obok małżeństwa widoczne są również inne postaci - przede wszystkim sama Naomi, a obok niej dwie inne dziewczynki, smutna kobieta i ponury mężczyzna w czerni.
Profesor bda przeszłość swego domu, odnajduje niepokojącą historię zamieszkującego w nim kiedyś doktora Liddleya, oraz jego rodziny, która znikła bez śladu.
Tymczasem detektyw prowadzący sprawę Naomi zostaje brutalnie zamordowany w podziemiach pobliskiego kościoła…
+
Zasadniczo horror w wersji literackiej nie straszy; nie to medium - to nie film, gdzie muzyka, montaż, praca kamery robią swoją robotę. Przy czytaniu odbiorca pozostawiony jest wyłącznie swojej wyobraźni. Ale, naprawdę, lektura „Pokoju Naomi” jest wyjątkowo niepokojąca nawet w nowoczesnym otoczeniu, a już gdyby miała mieć miejsce a jakimś starym domostwie…no to brrrrr. Naprawdę, jest to jedna z najbardziej straszących książek, jakie znam.
Aycliffe do budowy tej efektownej opowieści używa absolutnie klasycznych, wręcz, wydawałoby się, zgranych motywów fabularnych. Duch zmarłego dziecka nawiedzający zrozpaczonych rodziców, ostrzeżenia od zmarłych na kliszach fotograficznych (książka jest sprzed epoki cyfrowej),mroczna historia starego domu - to wszystko klasyczne zagrywki, typowe dla literatury grozy, sięgające swym rodowodem wiktoriańskich ghost stores.
Z kolei wątek fotografa ujawniającego na swych zdjęciach niepokojące zjawiska jest zaciągnięty wprost z filmowego „Omena”, do tego stopnia, że aż trudno sobie nie wyobrazić Davida Warnera w tej roli.

Do tej pozornie standardowej mieszanki smaków dosypuje jednak Aycliffe ogromną łychę chili. Duch Naomi jest od samego początku przerażający, to nie żaden słodki aniołek łagodzący cierpienie rodziców, to mroczny i śmiertelnie niebezpieczny byt.
W ślad za nim idą inne przerażające zjawiska, a przecież groza w powieści nie skończy się na staromodnym straszeniu, hałasach, tupotach i poprzestawianych zabawkach, o nie ! Pojawią się kolejne zmasakrowane trupy, pojawi się mrożąca krew w żyłach historia doktora Liddleya, stopniowo rozwijana przed oczami coraz bardziej wystraszonego czytelnika. No i pojawi się miażdżący finał, z przeraźliwym twistem fabularnym, przywołującym na pamięć „Charlesa Dextera Warda” H.P.Lovecrafta, z kolejną dawką grozy, przemocy i śmierci.

Wartość literacka powieści jest, uwzględniając oczywiście komercyjny charakter i gatunkową przynależność, bardzo wysoka. Jonathan Aycliffe (a właściwie Denis MacEoin - Aycliffe to jego pseudonim literacki) napisał „Pokój Naomi” jako taką trochę zabawę formułą horroru, na co dzień pan MacEoin to „poważny” analityk geopolityczny zajmujący się głównie problematyka Bliskiego Wschodu. Ale zabawę tę ozdobił i efektowna formą (całość stanowi wspomnienie starzejącego się profesora) i zaskakująco dobrą i przekonującą kreacją bohaterów - zwłaszcza zrozpaczonego małżeństwa.

„Pokój Naomi” wydany w 1991 roku jest utworem niejako granicznym. Z jednej strony przynależy on jeszcze do tzw. „złotej ery” horroru, z drugiej stanowi już forpocztę współczesnej grozy. Ta niewielka, znakomicie napisana książeczka dosłownie zniknie w oczach w ciągu jednego dnia - nie sposób się oderwać od lektury (choć co jakiś czas mózg musi chwilę odpoczywać obliczu tężejącej ze strony na stronę grozy).

Zaskakujące, że tak upiorna opowieść nie została do tej pory zekranizowana (przynajmniej imdb nic o tym nie wie),to byłby horror naprawdę deluxe. Absolutny klasyk, perła w gatunku. KONIECZNIE.

Matko i córko ! Dawno się tak nie bałem podczas czytania książki ! Horror absolutny, przerażający jak diabli, doskonale wymyślony, i napisany; wybuchowa, podkręcona na maksa mieszanka znanych archetypów gatunku . Koniecznie !
+
Młody profesor uniwersytecki wraz z żoną i córką przeprowadza się do Cambridge, do eleganckiego, ponadstuletniego domu.

Podczas zakupów przed...

Ciężko jest mi ocenić "Pokój Naomi" z jednej strony dostajemy ciekawą, mroczną a czasem wręcz przerażającą historię z drugiej zaś, jeśli jesteśmy miłośnikami horroru zarówno kinowego jak i tego w literaturze i mocno zakorzenieni jesteśmy w tej tematyce, nie wyciągniemy z tej powieści nic nowego a już na pewno nic co miałoby nas przerazić. Historię szczęśliwych małżeństw zamieszkujących w nawiedzonym domu, powracające martwe dzieciaki, czy upiorne tajemnice skrywane przez lata przewinęły się już niezliczoną ilość razy. Te same wątki, zmienia się jedynie otoczenie, w którym obsadzona jest historia. Czytając "Pokój Naomi" odniosłem wrażenie jakbym czytał scenariusz do amerykańskiego horroru klasy B. Nie ukrywam książka wciąga, przeczytałem ją w dwa wieczory. Jednak obawiam się że tak szybko jak poznałem "Pokój Naomi" tak szybko o nim zapomnę. Nie mniej jednak bawiłem się w nim ...dobrze a chyba o to chodzi w książkach żeby miło spędzić czas.

Ciężko jest mi ocenić "Pokój Naomi" z jednej strony dostajemy ciekawą, mroczną a czasem wręcz przerażającą historię z drugiej zaś, jeśli jesteśmy miłośnikami horroru zarówno kinowego jak i tego w literaturze i mocno zakorzenieni jesteśmy w tej tematyce, nie wyciągniemy z tej powieści nic nowego a już na pewno nic co miałoby nas przerazić. Historię szczęśliwych małżeństw...

"Pokój Naomi" to przeciętny horror w stylu amerykańskim, choć akcja dzieje się w Anglii 🤔
Przed samymi Świętam Bożego Narodzenia, w centrum handlowym, znika 4 letnia dziewczynka będąca z ojcem na zakupach. Już dzień później, policja odnajduje jej zmasakrowane ciałko. Rozpoczyna się śledztwo. W międzyczasie, w domu rodziny zaczynają dziać się dziwne i niewytłumaczalne rzeczy. Ukazują się duchy rodziny, która kiedyś tu mieszkała oraz duch zamordowanej córeczki, obecnych właścicieli. Co stało się z malutką Naomi? Co jeszcze wydarzy się w nawiedzonym domu? Czy jest jakieś logiczne wytłumaczenie tej tragedii? Czy policja rozwiąże sprawę zabójstwa?
Jakoś bardzo się nie przestraszyłam tej historii, ale jeśli ktoś lubi horrory, to kto wie, co tam może znaleźć? I jakie będą jego odczucia?

"Pokój Naomi" to przeciętny horror w stylu amerykańskim, choć akcja dzieje się w Anglii 🤔
Przed samymi Świętam Bożego Narodzenia, w centrum handlowym, znika 4 letnia dziewczynka będąca z ojcem na zakupach. Już dzień później, policja odnajduje jej zmasakrowane ciałko. Rozpoczyna się śledztwo. W międzyczasie, w domu rodziny zaczynają dziać się dziwne i niewytłumaczalne...

Nie warto tracić czasu, a przede wszystkim papieru. Niedopracowane i płytkie postacie, oklepany motyw zbrodni, do tego ukazany w tak nijaki sposób...niemalże zerowy moralny konflikt...wyliczać dalej, czy wystarczająco dużo wad tegp tworu już wymieniłam?
Mnie nie przekonało.

Nie warto tracić czasu, a przede wszystkim papieru. Niedopracowane i płytkie postacie, oklepany motyw zbrodni, do tego ukazany w tak nijaki sposób...niemalże zerowy moralny konflikt...wyliczać dalej, czy wystarczająco dużo wad tegp tworu już wymieniłam?
Mnie nie przekonało.

Po prostu sztos :)

Po prostu sztos :)

Okładka niech was nie odstrasza, bo to przyzwoity horror, końcówka trochę napisana jakby brakło pomysłu na dobre zakończenie.

Okładka niech was nie odstrasza, bo to przyzwoity horror, końcówka trochę napisana jakby brakło pomysłu na dobre zakończenie.