Czy to horror? Nie.
Czy przeraża? Trochę.
Czy warto przeczytać? Tak.
Gdzieś wyczytałem w komentarzach pod książkami Edwarda Lee, którego bardzo lubię "Jak waszym zdaniem ta książka jest straszna to przeczytajcie Obcy by Mort Castle".
Po pierwsze Edward Lee nie jest straszny, a obrzydliwy, tak tym samym "Obcy" nie budzą we mnie wielkiego strachu.
Ok są psychopaci w naszym społeczeństwie, a tutaj tworzą one tajemnicze kręgi, grupy i czekają na ten wielki dzień kiedy wszyscy na raz będą mogli wyjść i mordować. Całość ciekawa, natomiast horroru tu nie ma, jest chora przemoc, ale też jej nie jest za wiele, mimo to jak ktoś lubi mocne kryminały/horrory to warto sięgnąć.

Czy to horror? Nie.
Czy przeraża? Trochę.
Czy warto przeczytać? Tak.
Gdzieś wyczytałem w komentarzach pod książkami Edwarda Lee, którego bardzo lubię "Jak waszym zdaniem ta książka jest straszna to przeczytajcie Obcy by Mort Castle".
Po pierwsze Edward Lee nie jest straszny, a obrzydliwy, tak tym samym "Obcy" nie budzą we mnie wielkiego strachu.
Ok są psychopaci w...

Powieść "Obcy" ukazuje jedną z najbardziej niepokojących i prawdziwych personifikacji zła. Zło jest tu nie jakimś łatwo identyfikowalnym stworzeniem przyczajonym w cieniu, lecz czymś wszechobecnym i nieuchwytnym, czymś, co może mieszkać spokojnie w głowach ludzi, których najmniej o to podejrzewasz - sąsiada, najlepszego przyjaciela, współmałżonka - i pozostaje niezauważone do czasu, aż... jest za późno. W tej książce niebezpieczeństwo czai się w naszych własnych domach, a Michael jest niczym dobrze zakonspirowany robak w gnieździe rodzinnym, gotów zabijać, aby przekształcić wersję "amerykańskiego marzenia” w coś bardziej podstępnego i niszczycielskiego...

Powieść "Obcy" ukazuje jedną z najbardziej niepokojących i prawdziwych personifikacji zła. Zło jest tu nie jakimś łatwo identyfikowalnym stworzeniem przyczajonym w cieniu, lecz czymś wszechobecnym i nieuchwytnym, czymś, co może mieszkać spokojnie w głowach ludzi, których najmniej o to podejrzewasz - sąsiada, najlepszego przyjaciela, współmałżonka - i pozostaje niezauważone...

"Obcy" to horror specyficzny,.Nie znajdziemy tu nawiedzonych miejsc, bądź wymyślonego fikcyjnego monstrum tak jak przyzwyczaiła nas współczesna literatura grozy. Mort Castle w "Obcym" sięga po horror, który-przynajmniej mnie osobiście- napawa strachem bardziej niż wymyślone potwory. Jest to opisanie historii psychopaty który w każdym momencie jest gotowy posunąć się do najokrutniejszych czynów jakie człowiek może sobie wyobrazić.
Zdecydowanym plusem lektury jest fakt, iż przez większość książki patrzymy na świat z perspektywy głównego bohatera psychopaty. Michael Louden praktycznie w każdą sytuacje życia codziennego wplata swój chory sposób postrzegania świata, a każda sytuacja związana z cierpieniem jest przez niego postrzegana jako bodziec do czerpania sadystycznej przyjemności z życia. Jeśli chodzi o minusy, to według mnie jest to przewidywalne zakończenie, definitywnie nie doświadczymy tu jakiegoś "plot twistu"
Podsumowując, książkę warto polecić każdemu fanowi książek grozy, jeśli komuś zbrzydł np. Stephen King, to śmiało można sięgnąć po tą książkę bo definitywnie jest to coś innego od grozy "Króla". Dziwi mnie trochę średnia ocen wystawiona tej książce, bo myślę że jest to książka która zasługuje na więcej uwagi.

"Obcy" to horror specyficzny,.Nie znajdziemy tu nawiedzonych miejsc, bądź wymyślonego fikcyjnego monstrum tak jak przyzwyczaiła nas współczesna literatura grozy. Mort Castle w "Obcym" sięga po horror, który-przynajmniej mnie osobiście- napawa strachem bardziej niż wymyślone potwory. Jest to opisanie historii psychopaty który w każdym momencie jest gotowy posunąć się do...

Książka okazała się mroczna i krwista - czyli taka na jaką miałam już dawno ochotę. Cała historia została opowiedziana z punktu widzenia Michaela Loudena - przykładnego ojca dwójki córek oraz cudownego męża. Główny bohater jest Obcym. Ma potrzebę zabijania. I nic tak praktycznie nie jest w stanie go zatrzymać. Czeka na cudowny moment "Czas Obcych" w którym na ludzkość padnie zagłada.
Powieść jest napisana bardzo ciekawie, jest bardzo dobrym horrorem, który nie łatwo da o sobie zapomnieć.

Książka okazała się mroczna i krwista - czyli taka na jaką miałam już dawno ochotę. Cała historia została opowiedziana z punktu widzenia Michaela Loudena - przykładnego ojca dwójki córek oraz cudownego męża. Główny bohater jest Obcym. Ma potrzebę zabijania. I nic tak praktycznie nie jest w stanie go zatrzymać. Czeka na cudowny moment "Czas Obcych" w którym na ludzkość...

Po szumnych słowach na okładce i we wprowadzeniu, które z autora robiły niemalże proroka nowego stylu w horrorze, dostajemy nudny, niestrawny gniot.

We wprowadzeniu pada pytanie retoryczne, czemu inni autorzy nie pisali wcześniej z perspektywy "tego złego", psychopaty. Ta książka na to pytanie świetnie odpowiada - nie pisali tak, bo opowiadanie o tym jak psychopata udaje modelowego obywatela, ojca i męża modelowej rodziny, jak z amerykańskiej reklamy płatków śniadaniowych, jest okropnie nudne i do niczego nie prowadzi! Mort Castle serwuje nam 95% opisów udawania i 5% krwawej jatki co kilkadziesiąt stron. Zakończenie miało chyba wielce zadziwić i zszokować, ale mnie ani nie zdziwiło, ani nie zszokowało, można się było tego domyślić w połowie książki.

Książka horrorem to na pewno nie jest, bo całość fabuły sprowadza się do tego, że psychopaci tworzą w naszym społeczeństwie rodzaj ukrytego bractwa, które czeka na sygnał, żeby rozpocząć wielką jatkę. Zresztą opis owej jatki sprowadza się do kilku oderwanych scen.

Żeby było śmieszniej, wg pana Castle każdy psychopata tylko czeka na okazję, żeby wszystkich wymordować. Bzdura! Wypadałoby liznąć choć ODROBINĘ tematu, który się podjęło. Oczywiście, żeby było po równo, terapeutom i psychiatrom też się obrywa - wiadomo, że terapeutami zostają psychopaci, którym chodzi tylko o absolutną władzę nad klientem i doprowadzenie go do samobójstwa, każde dziecko przecież to wie. Litości.

Zdecydowanie nie polecam.

Po szumnych słowach na okładce i we wprowadzeniu, które z autora robiły niemalże proroka nowego stylu w horrorze, dostajemy nudny, niestrawny gniot.

We wprowadzeniu pada pytanie retoryczne, czemu inni autorzy nie pisali wcześniej z perspektywy "tego złego", psychopaty. Ta książka na to pytanie świetnie odpowiada - nie pisali tak, bo opowiadanie o tym jak psychopata udaje...

Bardzo ciekawe podejście i ciekawy horror.

Bardzo ciekawe podejście i ciekawy horror.

wytrzymałem 50 stron

wytrzymałem 50 stron

Od pierwszych stron interesująca książka. Nie znudziła mnie i chętnie do niej wracałem ,a niechętnie odkładałem na półkę. Polecam.

Od pierwszych stron interesująca książka. Nie znudziła mnie i chętnie do niej wracałem ,a niechętnie odkładałem na półkę. Polecam.

Najlepsza jaką czytałam

Najlepsza jaką czytałam

Oj pamiętam książkę choć czytałem ją dość dawno ale ostro i makabrycznie było . Dla mnie podstawa tego gatunku . Ja tam trochę miałem przyspieszony puls jak ją czytałem he he .

Oj pamiętam książkę choć czytałem ją dość dawno ale ostro i makabrycznie było . Dla mnie podstawa tego gatunku . Ja tam trochę miałem przyspieszony puls jak ją czytałem he he .