Najpierw przeczytałem "gra w czerwone", czyli zacząłem od końca. Główna bohaterka w obydwu częściach jest ta sama, niestety tylko z imienia, bo są to całkowicie różne postacie. Ale co do tej pozycji, jest zdecydowanie lepiej napisana, ciekawsza, z fajnym pomysłem, może trochę zrypane zakończenie, ale o tym za chwile. Sama fabuła jest na prawdę ciekawie wymyślona, mamy tu starą tajemnice, poszukiwaczy skarbów, wątek miłosny, parę bohaterów, czyli wszystko co tworzy ciekawą książkę. Niestety jest też sporo nieścisłości, kilka błędów, ale to wszystko można pominąć, jeśli podejdziemy do tej pozycji w odpowiedni sposób a mianowicie, nie jak do kryminału, lecz jak do książki przygodowej dla młodzieży! Bo właśnie tak trzeba odbierać Ekspedycje Kolitz, jest to typowa książka przygodowa. Samo zakończenie trochę rozczarowuje, ale nie o zakończenie tutaj chodzi. Całość czyta się przyjemnie i szybko, nie ma tu nadęcia i bufonady. Polecam jako fajny przerywnik i powrót do czasów młodości. :)

Najpierw przeczytałem "gra w czerwone", czyli zacząłem od końca. Główna bohaterka w obydwu częściach jest ta sama, niestety tylko z imienia, bo są to całkowicie różne postacie. Ale co do tej pozycji, jest zdecydowanie lepiej napisana, ciekawsza, z fajnym pomysłem, może trochę zrypane zakończenie, ale o tym za chwile. Sama fabuła jest na prawdę ciekawie wymyślona, mamy tu...