Cudowna!
Joanna Jodełka posługuję się pięknym,pełnym metafor i poetycznych dżwięków językiem literackim,który czule a zarazem bardzo mocno rezonuje we mnie. Historia przedstawiona jest wielotematyczna z niebagatelnym zakończeniem. Kryminalna aczkolwiek bardziej psychologiczna. Gorąco polecam!

Cudowna!
Joanna Jodełka posługuję się pięknym,pełnym metafor i poetycznych dżwięków językiem literackim,który czule a zarazem bardzo mocno rezonuje we mnie. Historia przedstawiona jest wielotematyczna z niebagatelnym zakończeniem. Kryminalna aczkolwiek bardziej psychologiczna. Gorąco polecam!

''I rozległ się krzyk, który otworzył drzwi do przerażenia i do lęku. I zostawił je uchylone''

To moje drugie spotkanie z twórczością tej autorki i jak się okazuje również druga w kolejności publikacji, jej książka. Nie za bardzo mi się podobała, '' Wariatka '', podobała mi się zdecydowanie bardziej, być może to dlatego, iż między jedną a drugą pozycją jest pięć lat odstępu, który wyszedł na dobre '' Wariatce ''. ''Grzechotka '' zakwalifikowana jest do kategorii kryminałów, jeśli przyjąć, że kryminał to przynajmniej jeden trup, to owszem, jest tu jeden trup, ale dość wątpliwe czy bardzo '' kryminalny ''. W moim odczuciu to mroczny thriller, który ukazuje problem społeczny, spotykany niestety nie tylko w Poznaniu, gdzie osadzona jest jego akcja. 

Marzenia dziewczyn z małych miejscowości i ich dziwne przekonanie, że w wielkim mieście zapchanym neonami reklamowymi czeka na nie świetlana przyszłość. Weryfikacja owych marzeń, najczęściej bardzo bolesna, stręczycielstwo, handel dziećmi, przemoc i niemoc.

To właściwie główne wątki tej powieści. Mocne pierwsze wejście, niestety później napięcie zdecydowanie opada, rozmyte w tarotowych wróżbach, pijanych ginekologach i zawistnych koleżankach zadowalających się cudzymi mężami. Pojawia się jeszcze dziwna żmija, która wydaje się być jakąś metaforą, a okazuje się....

Reasumując, Joanna Jodełka to pisarka z pewnością niepokojąca, to co najbardziej mi się podobało w tej książce to świetna zabawa słowem (podobna jak w cytacie, na początku mojej opinii) Jednak to dla mnie za mało nawet na ocenę dobrą. Jednak absolutnie nie skreślam tej pisarki i z pewnością, chociażby dla porównania, coś jeszcze, co wyszło spod jej pióra (tudzież klawiatury komputera),z pewnością przeczytam.

P.S Pani autorko i niech już Pani nie uśmierca więcej '' kocich osesków ''...i nie wprowadza takiego chaosu, zupełnie bez potrzeby.

''I rozległ się krzyk, który otworzył drzwi do przerażenia i do lęku. I zostawił je uchylone''

To moje drugie spotkanie z twórczością tej autorki i jak się okazuje również druga w kolejności publikacji, jej książka. Nie za bardzo mi się podobała, '' Wariatka '', podobała mi się zdecydowanie bardziej, być może to dlatego, iż między jedną a drugą pozycją jest pięć lat...

W końcu trafiłam na książkę, której akcja rozgrywa się w Poznaniu :)
I dotyczy Edyty, która obudziła się ze świadomością, że już nie jest w ciąży. Co się stało z dzieckiem? Tego czytelnik próbuje się dowiedzieć, poznając kilka innych postaci i zrozumieć, co ich łączy i co się właściwie wydarzyło.
Na plus: czytało się szybko, lekki styl i chęć poznania losów dziecka zrobiły swoje. Na minus: nie wiem, czy to błąd osoby przygotowującej ebooka czy tak jest też w wersji papierowej, ale historia pisana ciągiem, bez rozdziałów czy choćby graficznego rozdzielenia wątków wolną linią czy gwiazdkami wprowadzała zamęt.
Ale ogólnie doświadczenie ciekawe.

W końcu trafiłam na książkę, której akcja rozgrywa się w Poznaniu :)
I dotyczy Edyty, która obudziła się ze świadomością, że już nie jest w ciąży. Co się stało z dzieckiem? Tego czytelnik próbuje się dowiedzieć, poznając kilka innych postaci i zrozumieć, co ich łączy i co się właściwie wydarzyło.
Na plus: czytało się szybko, lekki styl i chęć poznania losów dziecka zrobiły...

Książkę czyta się bardzo dobrze, jednak na minus oceniam ciągłe przeskakiwanie po dużej ilości wątków, czasem miałam mętlik w głowie, która postać to która.

Książkę czyta się bardzo dobrze, jednak na minus oceniam ciągłe przeskakiwanie po dużej ilości wątków, czasem miałam mętlik w głowie, która postać to która.

Nie potrafię jednoznacznie ocenić tej książki. Z jednej strony mam wiele uwag, a z drugiej... czytała się właściwie sama, szybko. Choć na pewno nie bez znaczenia był tu mocny początek i chęć poznania prawdy o tym, co stało się z dzieckiem dziewczyny, którą poznajemy na pierwszych stronach. Wszystko jednak było zbyt chaotyczne, wiele pozornie nie związanych ze sobą osób (prawie każda przedstawiona z imienia i nazwiska, które zaczęły mi się mylić),wątków pobocznych i niejasne nawiązania do sprawy głównej bohaterki. Długo czekałam aż zacznie się "właściwa akcja", t. j.- według moich oczekiwań- los narodzonego dziecka Edyty- jednak oprócz mglistych opisów z udziałem pewnych osób musiałam czekać do ostatnich stron, aż temat ten wypłynie. Wśród wielu wątków i bohaterów wyróżniały się fragmenty o żmiji. Długo myślałam, że jest to rozbudowana metafora... Do tej pory nie rozumiem tego zabiegu, jednak wstawki te- choć dziwne- nadały książce swoistego klimatu, tak więc nie mogę stwierdzić, iż były złe. Cały paradoks który dostrzegłam w tej książce polegał na tym, że pomimo prostego języka i niespecjalnie dopracowanego warsztatu literackiego Pani Jodełka ma swój styl, który mam nadzieję znaleźć w kolejnych Jej powieściach. Potrafi być ironiczna, może nawet zabawna, brakowało mi jednak tutaj jakiegoś "szlifu", który mógłby tej samej historii nadać zupełnie inny wyraz. Tymczasem jednak książce tej dam 5 "gwiazdek"- nie lubię chaosu.

Nie potrafię jednoznacznie ocenić tej książki. Z jednej strony mam wiele uwag, a z drugiej... czytała się właściwie sama, szybko. Choć na pewno nie bez znaczenia był tu mocny początek i chęć poznania prawdy o tym, co stało się z dzieckiem dziewczyny, którą poznajemy na pierwszych stronach. Wszystko jednak było zbyt chaotyczne, wiele pozornie nie związanych ze sobą osób...

Dziwna książka. Bardzo chaotyczna. Czasem ciężko się odnaleźć kogo punkt widzenia jest przedstawiany. Choć czytałem zakończenie dwa razy do tej pory nie wiem dlaczego nikt nie złożył zeznań na sprawcę. Mimo to pomysł ciekawy przez co i historie czytałem z zainteresowaniem. Może też dlatego, że akcja dzieje się w Poznaniu. A teraz kilka słów do autorki... ulicą Solną w Poznaniu nie dojdzie się do Św. Marcina i pytanie... skąd się wzięła żmija?

Dziwna książka. Bardzo chaotyczna. Czasem ciężko się odnaleźć kogo punkt widzenia jest przedstawiany. Choć czytałem zakończenie dwa razy do tej pory nie wiem dlaczego nikt nie złożył zeznań na sprawcę. Mimo to pomysł ciekawy przez co i historie czytałem z zainteresowaniem. Może też dlatego, że akcja dzieje się w Poznaniu. A teraz kilka słów do autorki... ulicą Solną w...

Jest mrocznie, niebezpiecznie, każda z postaci coś ukrywa, czyli wszystko to, co powinno się znależć w powieści sensacyjnej/kryminalnej, tutaj znajdziemy. Ok, książka ma wady - zbyteczne sceny erotyczne i to, że mogłaby być dłuższa, ale w ogólnym rozrachunku Grzechotkę oceniam pozytywnie. To jest moje drugie spotkanie z twórczością Jodełki i na pewno nie ostatnie.

Jest mrocznie, niebezpiecznie, każda z postaci coś ukrywa, czyli wszystko to, co powinno się znależć w powieści sensacyjnej/kryminalnej, tutaj znajdziemy. Ok, książka ma wady - zbyteczne sceny erotyczne i to, że mogłaby być dłuższa, ale w ogólnym rozrachunku Grzechotkę oceniam pozytywnie. To jest moje drugie spotkanie z twórczością Jodełki i na pewno nie ostatnie.

Bardzo słaba książka. Autorka zajęła się bardzo owocnym tematem handlu dziećmi i prostytucji osadzonych w typowo poznańskich realiach, jednak eksperyment ze specyficznym stylem pisarskim tutaj według mnie się nie udał. Akcja strasznie się wlecze, profile bohaterów bardzo niedopracowane, generalnie według mnie w książce panuje spory bałagan. Trudno nazwać to kryminałem, gdyż jedyne morderstwo jest tu wstawione niemalże na siłę, a intryga nie zostaje na końcu rozstrzygnięta. Pomimo wielu nawiązań do mojego rodzinnego miasta - nie polecam.

Bardzo słaba książka. Autorka zajęła się bardzo owocnym tematem handlu dziećmi i prostytucji osadzonych w typowo poznańskich realiach, jednak eksperyment ze specyficznym stylem pisarskim tutaj według mnie się nie udał. Akcja strasznie się wlecze, profile bohaterów bardzo niedopracowane, generalnie według mnie w książce panuje spory bałagan. Trudno nazwać to kryminałem, gdyż...

Marzenia dziewcząt z prowincji o lepszym życiu. Realia ich egzystencji w warunkach wielkiego miasta – prostytucja, sponsoring. Obłuda, podwójne życie elity. Szemrane interesy, układy, podejrzane powiązania. Dziwne zaginięcie noworodka. Podwójne morderstwo. Kontrowersyjna postać pani psycholog zaangażowanej w proces śledczy. Obcesowy policjant. Zapowiada się dobrze. Trochę jednak przytłacza ilość wątków i postaci. Plusem jest niewątpliwie sam pomysł na fabułę. Minusem - mała dbałość wydawcy o poprawność językową tej publikacji.

Marzenia dziewcząt z prowincji o lepszym życiu. Realia ich egzystencji w warunkach wielkiego miasta – prostytucja, sponsoring. Obłuda, podwójne życie elity. Szemrane interesy, układy, podejrzane powiązania. Dziwne zaginięcie noworodka. Podwójne morderstwo. Kontrowersyjna postać pani psycholog zaangażowanej w proces śledczy. Obcesowy policjant. Zapowiada się dobrze. Trochę...

Jak na kryminał to bardzo słaby: więcej miejsca poświęcone jest egzystencjalnym problemom młodych bohaterek. Co więcej, zagadka nie pozostaje rozwiązana na końcu, a przynajmniej nie jest wyjaśniona w sposób zrozumiały. Tajemniczość sprawia jedynie przeskakiwanie autorki z jednego wątku w drugi.

Jak na kryminał to bardzo słaby: więcej miejsca poświęcone jest egzystencjalnym problemom młodych bohaterek. Co więcej, zagadka nie pozostaje rozwiązana na końcu, a przynajmniej nie jest wyjaśniona w sposób zrozumiały. Tajemniczość sprawia jedynie przeskakiwanie autorki z jednego wątku w drugi.