Cytat dnia
Dzisiaj coraz częściej ciało, skazane na cierpienie, umiera wcześniej niż dusza. Łączymy się z Bogiem nie w blasku światła, lecz w bólu i gn...
Najnowsze artykuły
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC- Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2011
2010
2006
2006
Klątwa mozaiki Giulio Leoni 
Przebrnąć do ostatniej strony tej powieści jest niezwykle ciężko. Styl, w jakim została przetłumaczona jest nudny, a wręcz nawet usypiający. Porównanie "Klątwy mozaiki" do "Kodu Leonarda da Vinci" lub "Klubu Dantego" zapewne zostało uczynione przez osobę, która po żadną z tych pozycji nie sięgnęła, te powieści są bestsellerami, na których miano bezsprzecznie zasłużyły. Główny bohater znany mistrz pióra, autor "Boskiej komedii" Dante Aligherii, ówczesny prior Florencji tropi mordercę kolaska - wybitnego mozaicysty, który w niewyjaśnionych okolicznościach zginął w trakcie prac prowadzonych we florenckim klasztorze. Dante - mistrz, przedstawiony został jako zwykły śmiertelnik (poszukujący "kamienia filozoficznego", by uczynić siebie nieśmiertelnym),jednak niczym szczególnym nie różni się od innych. Ulega nałogom, odwiedza florenckie domy uciech, zadłużony jest u lichwiarza. Co prawda doprowadza śledztwo do końca, choć nie cechuje go zaskakująca bystrość umysłu. Przede wszystkim jest przekupny i pozwala uciec Antyli i jej kochankowi. Alighierii nadużywa swojej władzy, jest zarozumiały, jest niesłusznie przekonany o swojej wyjątkowości, co pozwala mu traktować innych z góry: "jak Ulisses chcesz być jedynym, który wie" - tymi słowami zwraca się do niego Wergiliusz, którego nazywa swoim ojcem i mistrzem, który od lat już nie żyje. Dante miewa nadprzyrodzone wizje, rozmawia ze zmarłymi - został przedstawiony jako wariat. "Klątwa..." nie jest powieścią, dla tych, którzy nie lubią czytać, ponieważ mogą się jeszcze bardziej zrazić. To książka, na którą szkoda czasu.
Krucjata ciemności Giulio Leoni 
Ta pozycja trochę mnie rozczarowała. Spodziewałam się tajemnicy, poszukiwania skarbów i wartkiej akcji w stylu Browna a tymczasem....
Książkę ciężko się czyta, szczególnie tym co nie mają choćby podstawowej wiedzy o wojennych działaniach starożytnych i średniowiecznych ludów. Mnogość faktów i odnośników do tamtych historycznych wydarzeń potrafi przytłoczyć i zniechęcić do dalszej lektury. Krucjaty i religijne przepychanki sredniowiecznego Rzymu i "barbarzyńskiego" papieża opisane są w nieprzystępny dla laika sposób. To na co czeka czytelnik i czym zachęciło wydawnictwo w notce na okładce pojawia się tak naprawdę dopiero na kilku ostatnich stronach. Mamy szczęk oręża, spisek, szaleństwo i nieprawdopodobne zakończenie.
Książka jest ciekawa, ale na minus działa to, że jej najbardziej interesujące elementy - jak zagadkowe morderstwa czy odkrycie ciała papieżycy Joanny nie zostały tu należycie rozwinięte. Autor wręcz zepchnął je na drugi lub nawet trzeci plan skupiając się zbytnio nad ustrojem Rzymu i jego architektoniczną ruiną.
Jest to zdecydowanie lektura dla wytrwałych i cierpliwych, a także dla tych, którzy lubią pogłębiać wiedzę i w trakcie czytania poszukiwać wyjaśnień w innych źródłach.
