Sięgnąłem po Teatr wskrzeszonych z powodu interesującego opisu, który obiecywał mroczną opowieść. Żadnej ksiązki jeszcze nie czytałem jej autorstwa i nie wiedziałem czego się spodziewać, czym mnie zaskoczy oraz jakie wrażenia będę po lekturze. Obowiałem się trochę lektury, ale niepotrzebnie.
Prokurator Michał Gabryjelski zajmuje się sprawą makabrycznych morderstw, gdzie nie znaleziono żadnych śladów, a co za tym idzie nie ma punktów zaczepienia. Do pomocy zostaje przydzielony profiter mający za zadanie pomóc w wykryciu sprawcy, dzięki stworzeniu profilu mordercy. Obaj walczą z czasem, bo ofiar może być więcej.
Otwierająca książkę scena na cmentarzu może utwierdzić czytelnika z czym będzie miał do czynienia. Autorka ze skrupulatnością opisuje miejsce zbrodni ze szczegółami nie oszczędzjąc makabry. Nasz bohater nadzorujący śledztwo nie ma łatwo, bo sprawca nie zostawia śladów. Nawet najmniejszych. Wszystko stoi w miejscu dopóki nie zostaje zatrudniony profiter mający pomóc śledczym. Przeszłość bohaterów pomału zostaje odkrywana i możemy dowiedzieć się wiele o nich samych. Spory nacisk połozono właśnie nie tylko na makabrę, lecz także na psychologie i odmalowywuje tła obyczajowego. Dzięki temu możemy dowiedzieć się, co myślą postacie i jakie tajemnice skrywają. Takie podejście wzbogaca samą historie i zagęszca klimat
Głównym bohaterem jest Michał Gabryjewsk. Prokurator okręgowy, a prywatnie lubiący przesiadywać na imprezach w róznych miejscach. Traktuje kobiety jak przedmioty, których można się pozbyć w każdej chwili. Dręczony wyrzutami sumienia związanymi przeszłością próbuje sobie poradzić z tym. Nie wiem czym kierowała się Autorka w kwestii konstrukcji, ale brakuje mu wiele, aby wzbudzić sympatie u czytelnika. Stwierdzam, że jego postać ani mnie nie przekonała do siebie, ale też nie odepchnęła całkowicie. Taka dobrze zbudowana bez szału, jakich wiele można spotkać w innych książkach. Wielka szkoda, bo zawsze wzbudzający sympatie bohater wnosi wiele i powoduje, że można zainteresować się jego losem. Kolejnym bohaterem jest profiter Wiktor zajmujący się sporządzaniem profilów mordercom. Starający się pomóc w złapaniu sprawcy, ale też naznaczony piętnem przeszłości. Jego postać obok Michała została skonstruowana dobrze, chociaż tak samo niczym się za bardzo nie wyróżnia. Pozostałe postacie mają do odegrania swoje role i zostały nakreślone poprawnie. Pod względem psychologicznym wypadają niezgorzej, mają podobne cechy charakteru, lecz zostały wyposażone czasami w inne zachowania. Interakcje pomiędzy bohaterami i dialogi nie rażą sztucznością.
Akcję książki poprowadzono w miarę szybko i tak samo postępują po sobie wydarzen. Jest to dla mnie plusem, bo w ogóle nie nudziłem się podczas czytania. Sama historia potrafii zainteresować. Sporo nacisku połozono na psychologiczny aspekt, próbę wniknięcia w umysł szaleńca, który zostawia i dekoruje swoje ofiary na panny młode odziane w białe suknie. Oprócz tego odsłonięcie tajemnic z przeszłości obu bohaterów książki podawanych stopniowo żeby przybliżyć ich sylwetki. Udało się to Autorce bardzo dobrze, bo dzięki temu przynajmniej nie są jednowymiarowe. Makabra występuję w znacznych ilościach i jest to dla mnie dodatkowy plus oprócz psychologii ksiązki. Opisy miejsc zbrodni ze szczegółami, prowadzonej sekcje i o wiele więcej niż wspomniałem można znaleźć w samej opowieści. Składniki historii zostały wyważone znakomicie i uzupełniają się ze sobą. Dlatego jest to mroczna, często makabryczna oraz podszyta psychologią powieść, która trzyma w napięciu. Śledztwo w tym przypadku poprowadzono bardzo dobrze. Kolejne informacje zostają pomału dawkowane, aby nie można było odgadnąć kto za wszystkim stoi. Niestety czym bliżej rozwiązania można się domyślić sprawcy i obserwować grę pomiędzy bohaterem, a mordercą. Szkoda, że Autorka nie poczekała z ujawnieniem do samego końca, ale wynagradza gęstniejącym coraz bardziej klimatem i pogonią za sprawcą. Książkę nawet trudno zakwalifikować, bo jest to thriller psychologiczny, kryminał, powieść obyczajowa i zarazem z elementami krwawego thrillera opowiadającego o szaleństwie. Zła ukrytego w ludzkiej naturze, które może się ujawnić w nieoczekiwanym czasie. Przygodę z książką mogę zaliczyć do udanych i nie spodziewałem się, że pomimo niuansów będę zadowolony z lektury. Gdyby dopracowano bardziej postacie i byłyby interesujące dałbym o gwiazdkę więcej niż teraz. Nie znana dotychczas mi Autorka napisała interesującą mroczną powieść, którą przeczytałem szybko. Na pewno sięgnę po inne książki jeżeli gdzieś na nie trafię, bo mam nadzieje, że kolejna też taka będzie jak nie lepsza. Czyta się szybko i na pewno czas poświęcony na jej przeczytanie nie był stracony.
Książka dla wielbicieli mocnych, krwawych i brutalnych thrillerów, bo trzeba przyznać Autorka nie idzie pod tym względem na kompromisy.
Polecam gorąco wszystkim.

Sięgnąłem po Teatr wskrzeszonych z powodu interesującego opisu, który obiecywał mroczną opowieść. Żadnej ksiązki jeszcze nie czytałem jej autorstwa i nie wiedziałem czego się spodziewać, czym mnie zaskoczy oraz jakie wrażenia będę po lekturze. Obowiałem się trochę lektury, ale niepotrzebnie.
Prokurator Michał Gabryjelski zajmuje się sprawą makabrycznych morderstw, gdzie...