kanapaliteracka.pl
Nie do końca wiedziałam czego się spodziewać po tej lekturze. Blurb podpowiedział mi historię miłosną, ale sama geneza książki, która początkowo wydawana była w odcinkach w bostońskim miesięczniku i renoma pisarza określanego jako Szekspira prozy, szeptały, że nie jest to jakieś tam romansidło. I nie jest. Jest to jedna z najciekawszych książek, jakie czytałam. James opisywał czasy w jakich żył, ale dla nas jest to odległa podróż do zupełnie innej epoki. I jakby przewidując ponadczasowość swojego dzieła autor skonstruował głównego bohatera w taki sposób, że oprowadza nas on, przedstawia nam wszystkie obyczaje i standardy ówczesnego świata. Sam zasiadając w pozycji obserwatora zapoznaje się z przepaścią, jaką tworzy amerykańska klasa wyższa i francuska warstwa ludzi szlachetnego pochodzenia.

Historia miłosna nie od razu wypływa na główny plan. Właściwie przez pierwszą połowę książki ledwie ją muskamy. Newman jest z siebie zadowolony, że nie dał się zaślepić miłości, że podziwia swoją wybrankę pod każdym względem, ale patrzy na ich przyszły związek zupełnie trzeźwo. Nie znajdziemy tu wielkich wyznań, śmiałych poczynań, ani nic nie wywoła rumieńca, jednak nie można powiedzieć, że w książce nic się nie dzieje. Przede wszystkim pierwsza połowa książki opisuje barwne życie milionera na tle wielkich przyjęć, spektakli operowych i bywania w towarzystwie markizów i książąt. Newman obserwuje to wszystko nie bez nutki ironii. Jego narodowość pozwala mu na dużą otwartość i swobodę bycia, podczas, kiedy Francuzi na szczeblu na jakim ich poznaje są śmiertelnie poważni, skryci i powściągliwi. Ich każde słowo jest wykalkulowane, a każdy uśmiech przemyślany. Stawia to wyraźną granicę pomiędzy frakcjami społecznymi i często bywa ujęte dosyć zabawnie.

Postacie drugoplanowe (jeden z największych atutów powieści), takie jak serdeczny Valentin, stara, groźna markiza de Bellegarde, czy występna panna Nioche tworzą tak barwną scenerię, że do ostatniej strony z ciekawością śledzimy się ich losy. Nikt nie zostaje zawieszony w próżni, wszystkie wątki są rozwinięte nienachalnie i zamknięte w odpowiednim momencie. Są dokładnie tacy jacy powinni być.

Dopiero po pierwszej połowie książki, kiedy Newman odkrywa jak bardzo madame de Cintre jest dla niego nieosiągalna, jego namiętność eksploduje z niespodziewaną siłą. Jest gotowy na wszystko, żeby tylko ją zdobyć i tym samym uratować z rąk zaborczej, bezdusznej rodziny. Prowadzi to do wielu melodramatycznych scen, które, jak należy podkreślić, nie są w żadnym stopniu tanie i wyświechtane. Poruszają i wzburzają swoją nieuchronną brutalnością.

Bardzo polecam tę zupełnie nieszablonową książkę nie tylko jako świetną lekturę, ale również ciekawe doświadczenie. Podróż do dziewiętnastowiecznego Paryża, jego pięknych strojów i najwyższej światowej kultury, malowniczych krajobrazów i imponującej architektury, ubrana w pełen ironii dowcip, mocno przywiązuje do bohaterów i jednocześnie porusza emocjonalnie. Książka pierwszy raz wydana w całości w 1877 roku operuje eleganckim, ale bardzo przystępnym słownictwem. Jednocześnie jest lekturą stosunkowo wymagającą. Jeśli ktoś liczy na lekki romans to zdecydowanie nie ta pozycja.

kanapaliteracka.pl
Nie do końca wiedziałam czego się spodziewać po tej lekturze. Blurb podpowiedział mi historię miłosną, ale sama geneza książki, która początkowo wydawana była w odcinkach w bostońskim miesięczniku i renoma pisarza określanego jako Szekspira prozy, szeptały, że nie jest to jakieś tam romansidło. I nie jest. Jest to jedna z najciekawszych książek, jakie...