Pan Kellerman cały czas pokazuje iście diaboliczne oblicze Miasta Aniołów. W jego książkach egzystencja w fabryce snów to nie blichtr, zabieganie o sławę, życie na pokaz, jak można by się spodziewać, tylko narkomania, bezdomność, bieda, oszustwa, przekręty wszelkiej maści, wykorzystywanie systemu przez jakichś cwaniaków, a niekiedy zbrodnie, które potrafią zmrozić krew w żyłach. „Wściekłość” pod tym względem nie różni się za wiele od wcześniejszych części opisujących przygody Milo Sturgisa I Alexa Delaware’a. Panowie ponowie stworzyli doskonale uzupełniający się duet i doszli po nitce do kłębka. Z zalew różnych tropów, z istnego szamba, w jakim zdaje się tonąć całe miasto sprawnie wyłowili kolejne części układanki i ułożyli ją w kompletny obrazek.

Książka zaczyna się ciekawie, bo od telefonu, jaki odbiera Alex od mordercy, a konkretnie od młodego lekko opóźnionego w rozwoju chłopaka, który tyle co został zwolniony z zakładu poprawczego po odbyciu kary za zamordowanie małej dziewczynki. Jeden telefon pociąga za sobą pasmo wydarzeń, które koniec końców prowadzą do odkrycia potworności kryjących się za fasadą miłych uśmiechów, chęci niesienia pomocy, rzekomego czynienia dobra, etc. Jak to zwykle bywa, to co wygląda za pięknie by mogło być prawdziwe, prawdziwe nie jest. Ciekawostką jest opisanie manipulacji wyniesionej wręcz do poziomu sztuki.

Fajnie napisane, choć bez nagłych zwrotów akcji, czy scen trzymających w napięciu.

Pan Kellerman cały czas pokazuje iście diaboliczne oblicze Miasta Aniołów. W jego książkach egzystencja w fabryce snów to nie blichtr, zabieganie o sławę, życie na pokaz, jak można by się spodziewać, tylko narkomania, bezdomność, bieda, oszustwa, przekręty wszelkiej maści, wykorzystywanie systemu przez jakichś cwaniaków, a niekiedy zbrodnie, które potrafią zmrozić krew w...

hm ksiazka noc dosc ciekawa watek tego taki ze jest wrazenie jak by sie duzo filmow amrykanskich z takim udzialem ogladalo,do samego konca ksiazka trzyma niby tam podejrzenia sa jakies ale podejrzenia w zasadzie konczy sie podejrzeniami tylko bo jaka pewnosc ze to był drew? czy te zakonczenie sugeruje ze bedzie dalsza seria tej powiesci? a w rzeczywistosci pewnie mordercami okaze sie ta uciekaja dwojka zakochanych

hm ksiazka noc dosc ciekawa watek tego taki ze jest wrazenie jak by sie duzo filmow amrykanskich z takim udzialem ogladalo,do samego konca ksiazka trzyma niby tam podejrzenia sa jakies ale podejrzenia w zasadzie konczy sie podejrzeniami tylko bo jaka pewnosc ze to był drew? czy te zakonczenie sugeruje ze bedzie dalsza seria tej powiesci? a w rzeczywistosci pewnie...

"Wściekłość" to historia policyjnego dochodzenia, widziana oczyma doktora Alexa Delaware - psychologa dziecięcego, współpracującego z wymiarem sprawiedliwości. Wszystko zaczyna się od morderstwa malutkiej Kristal Malley, do którego przyznają się młodzi chłopcy - zdegenerowany Troy i lekko opóźniony w rozwoju Rand. Doktor Delaware poprzez swoja pracę ma wykazać, czy w trakcie popełniania zbrodni chłopcy myśleli i postępowali jeszcze jak nieświadome dzieci, czy już kalkulowali chłodno okoliczności jak dorośli przestępcy.
Sprawa wydaje się być oczywista, a rozwiązanie nasuwa się samo. Jednak z biegiem czasu, u boku Alexa i jego przyjaciela - porucznika Milo Sturgisa, odkrywamy coraz to nowe okoliczności, które podważają wszystkie postawione dotychczas tezy i zbudowane teorie. Im dalej na przód, tym bardziej wszystko się komplikuje. Wkrótce do pierwszego morderstwa dochodzą kolejne, wydają się ze sobą łączyć. Przyjaciele prowadzą śledztwo na własną rękę i nie wszystko co robią jest zgodne z prawem, jednak ich upór prowadzi do odkrycia przerażającej prawdy...
No dobra, jej okrucieństwo i ohyda zależą od stopnia zżycia się z ofiarami i wczucia w świat przedstawiony. Ja się zbratałam bardziej z twardym porucznikiem Sturgisem, a historię potraktowałam czysto rozrywkowo, wiec nie wstrząsnęła mną jakoś potwornie. Co nie oznacza, że nie jest w stanie zainteresować czytelnika, o nie! Książka jest dobra i wciągająca! Naprawdę można się wczuć w "przesłuchania", śledzenie, życie psychologa, pracę detektywa - jest ciekawie, bez zbędnego bełkotu i opisów. Przeważają dobrze skonstruowane dialogi, które unoszą wyobraźnię czytelnika właśnie tam, gdzie zażąda autor, a dodatkowym tego plusem jest fakt, że całość czyta się szybko, sprawnie i co najważniejsze - przyjemnie.

"Wściekłość" to historia policyjnego dochodzenia, widziana oczyma doktora Alexa Delaware - psychologa dziecięcego, współpracującego z wymiarem sprawiedliwości. Wszystko zaczyna się od morderstwa malutkiej Kristal Malley, do którego przyznają się młodzi chłopcy - zdegenerowany Troy i lekko opóźniony w rozwoju Rand. Doktor Delaware poprzez swoja pracę ma wykazać, czy w...

Wykorzystam tu fragment z notatki na moim blogu .
"Wściekłość" Jest to powieść kryminalna, gdzie głównym bohaterem jest doktor Delaware, psycholog dziecięcy. Rand Duchay był jeszcze dzieckiem, kiedy zabił.....odsiedział 8 lat w poprawczaku,wyszedł i zadzwonił do Delawara chcąc się spotkać, coś z tamtej sprawy go męczyło... Psycholog przed laty oceniał jego poczytalność, chłopiec miał wtedy 13 lat,tak samo jak drugi oskarżony...Jednak nie przyszedł na spotkanie, drugiego dnia zostaje znaleziony martwy z przestrzeloną głową.Czy ktoś się mści po latach za śmierć Kristal ? Akcja cały czas trzyma w napięciu, trwajace dochodzenie ujawnia zaskakujące rzeczy, które łaczą się jednak ze sobą jak w kalejdoskopie wyjawiając przerażajacą prawdę.
Mi się ta książka podobała, mimo wielu niepochlebnych opini. Może dlatego, że jest to pierwsza ksiażka J.Kellermana, którą przeczytałam. Jest dobra na nudny dzień.I jak znajdę w bibliotece inne pozycje z doktorem Delawarem to sobie pożyczę:)

Wykorzystam tu fragment z notatki na moim blogu .
"Wściekłość" Jest to powieść kryminalna, gdzie głównym bohaterem jest doktor Delaware, psycholog dziecięcy. Rand Duchay był jeszcze dzieckiem, kiedy zabił.....odsiedział 8 lat w poprawczaku,wyszedł i zadzwonił do Delawara chcąc się spotkać, coś z tamtej sprawy go męczyło... Psycholog przed laty oceniał jego poczytalność,...

Kellerman zawiłością swych opowieści potrafi zdrowo zakręcić czytelnika.Na początku mamy wstrząsająca zbrodnię,a po niej jazdę bez trzymanki w kierunku wynaturzenia na porażającą skalę...Bladego pojęcia nie mam skąd autor czerpie natchnienie do pisania takich dreszczowców,ale zapewniam że potrafi umiejętnie je wykorzystać.Polecam czytelnikom o mocnych nerwach.

Kellerman zawiłością swych opowieści potrafi zdrowo zakręcić czytelnika.Na początku mamy wstrząsająca zbrodnię,a po niej jazdę bez trzymanki w kierunku wynaturzenia na porażającą skalę...Bladego pojęcia nie mam skąd autor czerpie natchnienie do pisania takich dreszczowców,ale zapewniam że potrafi umiejętnie je wykorzystać.Polecam czytelnikom o mocnych nerwach.

Makabryczna zbrodnia na dwuletniej dziewczynce to dla każdej normalnie odczuwającej istoty szczyt bezsensownego okrucieństwa. A jednak w tym przypadku okazuje się być zaledwie ziarenkiem ze stosu "dokonań" pewnego psychopaty.

Makabryczna zbrodnia na dwuletniej dziewczynce to dla każdej normalnie odczuwającej istoty szczyt bezsensownego okrucieństwa. A jednak w tym przypadku okazuje się być zaledwie ziarenkiem ze stosu "dokonań" pewnego psychopaty.

Nie porwało mnie. Nie mogłam się skupić za bardzo na fabule. Za dużo informacji na raz i w sumie to nie wiadomo do końca kto zabił.

Nie porwało mnie. Nie mogłam się skupić za bardzo na fabule. Za dużo informacji na raz i w sumie to nie wiadomo do końca kto zabił.

Ksiązka opisuje rozwiazywanie zbrodni przez psychologa i policjanta. Nie ma w niej wartkiej akcji ale ciekawie opisane analizy i hipotezy stawiane przez glownych bohaterow

Ksiązka opisuje rozwiazywanie zbrodni przez psychologa i policjanta. Nie ma w niej wartkiej akcji ale ciekawie opisane analizy i hipotezy stawiane przez glownych bohaterow

Fabuła dobra natomiast dość przewidywalna. A ilość błędów w książce aż szczypie w oczy.

Fabuła dobra natomiast dość przewidywalna. A ilość błędów w książce aż szczypie w oczy.

Kryminał-czytadło jakich wiele, nic szczególnego, ale jakąś tam rozrywkę daje.

Kryminał-czytadło jakich wiele, nic szczególnego, ale jakąś tam rozrywkę daje.