Kryminał prawie doskonały. Nie z akcją obłędnie i nieprawdopodobnie zakręconą, a głupawą trochę, jak to w filmach akcji bywa, lecz ze starannie skonstruowaną narracją, świetnym literackim językiem. I zaskakującym zakończeniem. Gdy, jak w dobrze prowadzonym thrillerze, jedna sekunda, jedno zdanie przewraca dotychczasowe przekonanie czytelnika, że już wszystko odgadł i wszystko jest jasne. A to przecież w powieściach kryminalnych główna zaleta.

Oczywiście, dla miłośników książek jak komiksy powieść Laury Lippman może wydać się nudna, bo trup nie pada co sekundę i intryga nie jest wyłożona jak kość psu na talerzu - łopatologicznie, prosto, ze zdaniami nieskomplikowanymi i opowieścią banalnie oczywistą i psychologicznie wyssaną z palca.

Lecz dla tych, ktorzy widzą w powieściach kryminalnych także literaturę, "Co wiedzą zmarli" nie będzie rozczarowaniem.

Kryminał prawie doskonały. Nie z akcją obłędnie i nieprawdopodobnie zakręconą, a głupawą trochę, jak to w filmach akcji bywa, lecz ze starannie skonstruowaną narracją, świetnym literackim językiem. I zaskakującym zakończeniem. Gdy, jak w dobrze prowadzonym thrillerze, jedna sekunda, jedno zdanie przewraca dotychczasowe przekonanie czytelnika, że już wszystko odgadł i...

Dwie siostry. Znikają bez śladu. Poszukiwania nie dają efektu. Kolejna sprawa z kategorii niewyjaśnionych...
Mija 30 lat. Wypadek drogowy. Sprawcą jest kobieta, która w trakcie przesłuchania wyjawia, że jest jedną z zaginionych sióstr. Czy to prawda?

"Co wiedzą zmarli" to nie tylko historia zaginięcia dzieci. Podglądamy życie rodziny, ich codzienność, relacje, problemy i radości. To także historia życia po stracie kogoś bliskiego. Dwoje rodziców i dwa różne sposoby na przeżycie żałoby. To w końcu opis zbrodni i zaskakujące zakończenie.

Kolejna książka po którą bym nie sięgnęła gdyby nie Dyskusyjny Klub Książki. Czy była oniryczna jak Piknik pod wiszącą skałą (jak wydawca napisał na okładce) nie wiem. Ale wiem, że warto przeczytać choć nie należy do kryminałów przy których obgryza się paznokcie.

Dwie siostry. Znikają bez śladu. Poszukiwania nie dają efektu. Kolejna sprawa z kategorii niewyjaśnionych...
Mija 30 lat. Wypadek drogowy. Sprawcą jest kobieta, która w trakcie przesłuchania wyjawia, że jest jedną z zaginionych sióstr. Czy to prawda?

"Co wiedzą zmarli" to nie tylko historia zaginięcia dzieci. Podglądamy życie rodziny, ich codzienność, relacje, problemy...

Z ZASOBÓW BIBLIOTEKI W TORONTO
Laura Lippman (ur.1959)- amerykańska autorka wielokrotnie nagradzana. O tej książce Wikipedia:

".....'What the Dead Know' is a crime thriller by Laura Lippman published in 2007. The story, set in Baltimore in 2005, is about an investigation into a woman who claims to be Heather Bethany, a girl who had gone missing thirty years before. The book was critically acclaimed. It won the 2007 Quill Award in the mystery/suspense/thriller category and 2008 Anthony Award for Best Novel.
Reviewers saw 'What the Dead Know' as a success both as a well-crafted mystery and as an emotionally powerful novel. 'The Guardian' called it a "realistic and poignant detailing of emotional hide-and-seek, ... an excellent mystery and a thoughtful exploration of the nature and effects of grief and loss.". The reader is kept guessing to the end as to the identity of the mystery woman."
Stary lis ze mnie więc zajrzałem na goodreads: https://www.goodreads.com/book/show/351648.What_the_Dead_Know
Rating 3.54, lecz czytam kolejne oceny: 1, 1, 4, 3, 3, 3, 2... A to koresponduje z ocenami na LC 5,62 (196 ocen i 29 opinii)
Tak więc nie dajmy się okłamywać, bo jak na książkę laureatkę DWÓCH PRESTIŻOWYCH NAGRÓD, to wynik żenujący. Przytoczyłem wynik z goodreads, by nie zwalać winy na tłumacza.
To kolej na mnie, znanego Państwu z radykalnych ocen. No cóż PAŁA, bo ten "mystery/suspense/thriller",tak mnie znudził, że nie doczytałem do końca. Odradzam.

Z ZASOBÓW BIBLIOTEKI W TORONTO
Laura Lippman (ur.1959)- amerykańska autorka wielokrotnie nagradzana. O tej książce Wikipedia:

".....'What the Dead Know' is a crime thriller by Laura Lippman published in 2007. The story, set in Baltimore in 2005, is about an investigation into a woman who claims to be Heather Bethany, a girl who had gone missing thirty years...

Przyznam szczerze, że po zakończeniu lektury poczułam ulgę i to dużą. Przez „Co wiedzą zmarli” przebrnęłam z niemałym bólem, w efekcie czego czytałam ją dłużej niż powinnam, biorąc pod uwagę grubość owej powieści (trochę ponad 300 stron formatu zeszytowego). Często dosłownie zmuszałam się do ponownego sięgnięcia po ten tytuł, by wreszcie dotrzeć do zakończenia i móc zabrać się za kolejną pozycję. O dziwo, finał okazał się dość zaskakujący, ale nie zdołał zatrzeć niezbyt miłego wrażenia, jakie wywarła na mnie książka Laury Lippman.

Opinia jest fragmentem recenzji, dostępnej w całości na moim blogu:
http://crouschynca.blogspot.com/2015/08/co-wiedza-zmarli-laura-lippman-recenzja.html

Przyznam szczerze, że po zakończeniu lektury poczułam ulgę i to dużą. Przez „Co wiedzą zmarli” przebrnęłam z niemałym bólem, w efekcie czego czytałam ją dłużej niż powinnam, biorąc pod uwagę grubość owej powieści (trochę ponad 300 stron formatu zeszytowego). Często dosłownie zmuszałam się do ponownego sięgnięcia po ten tytuł, by wreszcie dotrzeć do zakończenia i móc zabrać...

W zasadzie mam bardzo mieszane uczucia do tej książki.
W zasadzie spodziewałam się czego innego.
W zasadzie.
Śmiało mogę powiedzieć, ze co najmniej połowę książki "przespałam" odurzona przez autorkę senną i zamgloną atmosferą jaką zbudowała wokół postaci, ale bez tego, opowieść byłaby niewiele warta.
Rozbudowane studium ludzkich osobowości i wspomnien to podstawa tej książki, której główny temat schodzi na tak daleki plan, ze trudno uwierzyć, ze ta historia miała być kryminałem.
O ile lubicie mgłę spowijającą wątki, książka na prawdę może się podobać.

W zasadzie mam bardzo mieszane uczucia do tej książki.
W zasadzie spodziewałam się czego innego.
W zasadzie.
Śmiało mogę powiedzieć, ze co najmniej połowę książki "przespałam" odurzona przez autorkę senną i zamgloną atmosferą jaką zbudowała wokół postaci, ale bez tego, opowieść byłaby niewiele warta.
Rozbudowane studium ludzkich osobowości i wspomnien to podstawa tej...

Akcja dosyć wolna. Mamy tu dwie siostry z których jedna nie żyje (na pewno?),i zagadkę ich losów sprzed 30 lat. Główna bohaterka - siostra X Bethany - dość nieciekawa, zachowaniem pozuje na nastolatkę, chociaż już dawno dorosła. Ogólnie, oklepany to i jednocześnie ciekawy pomysł na historię, ale opisana jest ona jakoś tak... mdło. I tak się czyta.

Akcja dosyć wolna. Mamy tu dwie siostry z których jedna nie żyje (na pewno?),i zagadkę ich losów sprzed 30 lat. Główna bohaterka - siostra X Bethany - dość nieciekawa, zachowaniem pozuje na nastolatkę, chociaż już dawno dorosła. Ogólnie, oklepany to i jednocześnie ciekawy pomysł na historię, ale opisana jest ona jakoś tak... mdło. I tak się czyta.

Książka jest bardzo chaotyczna. Autorka skacze z jednego wątku na drugi. Momentami czytelnik się gubi nie wiedząc o kogo chodzi. Czyta się ją naprawdę ciężko.

Książka jest bardzo chaotyczna. Autorka skacze z jednego wątku na drugi. Momentami czytelnik się gubi nie wiedząc o kogo chodzi. Czyta się ją naprawdę ciężko.

Dawno tak sie nie nudziłam jak przy tym kryminale.Jednym słowem przebrnełam przez to wodolanie. Nie polecam

Dawno tak sie nie nudziłam jak przy tym kryminale.Jednym słowem przebrnełam przez to wodolanie. Nie polecam

Dziwna powieść, irytująca. Gdyby nie zaskakujące zakończenie żałowałabym straconego czasu. Materiału tyle co na opowiadania. Nie w moim typie.

Dziwna powieść, irytująca. Gdyby nie zaskakujące zakończenie żałowałabym straconego czasu. Materiału tyle co na opowiadania. Nie w moim typie.

Taki trochę „amerykański film”

Taki trochę „amerykański film”