Piąta Ewangelia. Dla mało wymagających pensjonarek z epoki nie późniejszej niż międzywojnie. Powieść ma większość wad, na które wskazywałem oceniając dwie inne przeczytane przeze mnie powieści tego Autora (kto jest ciekaw, może sprawdzić, chociaż oczywiście kto miałby to być). Jedyna różnica polega na tym, że w tej pan Vandenberg znacznie śmielej korzysta z dialogów, ale marna to pociecha, bo w jego wykonaniu dialogi straszą nieporadnością. Poza tym ta sama płaskość narracji, infantylizm, gwałt na podstawowej zasadzie dobrego pisarstwa – „pokazuj, nie opisuj” i groteskowe postaci zachowujące się mniej więcej jak rodzina Muminków (tyle, że na poważnie i w książce dla dorosłych). Jedyna zaleta tej powieści to wątek edukacyjny. Można się otóż z Piątej Ewangelii dowiedzieć, że w przeszłości osobników, którzy atakowali w muzeach dzieła sztuki, bez ceregieli i przy pełnym zrozumieniu współobywateli wysyłano na przymusowe leczenie psychiatryczne.

Piąta Ewangelia. Dla mało wymagających pensjonarek z epoki nie późniejszej niż międzywojnie. Powieść ma większość wad, na które wskazywałem oceniając dwie inne przeczytane przeze mnie powieści tego Autora (kto jest ciekaw, może sprawdzić, chociaż oczywiście kto miałby to być). Jedyna różnica polega na tym, że w tej pan Vandenberg znacznie śmielej korzysta z dialogów, ale...

Dla większości ludzi Piątą ewangelią jest Ziemia Święta, jako naoczny świadek życia i działalności Jezusa Chrystusa. Ale w tym przypadku chodzi o apokryf, dzieło przypisywane Barabaszowi spisane w języku koptyjskim.
Jak zwykle przy teoriach spiskowych, są przynajmniej dwa stronnictwa i zagrożenie związane z samym poszukiwaniem. Bo cały ten manuskrypt nie był całością, lecz podzielony na fragmenty. Ci którzy zajmowali się poszukiwaniem lub byli w posiadaniu choćby jednego fragmentu byli zagrożeni. Możemy poznać kolejne tajemne stowarzyszenie Orfików, zrzeszenie największych profesorów związanych z tłumaczeniami i kulturą bliskowschodnią.
Czyta się przyjemnie i szybko. Polecam. Na pewno nie jest nudno…

Dla większości ludzi Piątą ewangelią jest Ziemia Święta, jako naoczny świadek życia i działalności Jezusa Chrystusa. Ale w tym przypadku chodzi o apokryf, dzieło przypisywane Barabaszowi spisane w języku koptyjskim.
Jak zwykle przy teoriach spiskowych, są przynajmniej dwa stronnictwa i zagrożenie związane z samym poszukiwaniem. Bo cały ten manuskrypt nie był całością,...

Thriller z teorią spiskową w tle. Jest tajna organizacja o niewyobrażalnych funduszach i władzy, zdeklarowany wróg Kościoła Katolickiego, jest wiedza dla wtajemniczonych, której posiadanie odmienia życie lub go pozbawia, jest też sporo dawki faktów z biblistyki i historii religii. Trochę na styl Dana Browna, tylko słabsza. Osobę niezaznajomioną z treścią Biblii taka mnogość cytatów i odniesień może przytłoczyć, może też zachwycić. Pomijając drobne błędy rzeczowe (może to kwestia tłumaczenia),zdumiało mnie to, że bohaterowie powieści, specjaliści z zakresu biblistyki, zachłystują się i robią wielkie oczy na fakty raczej nienależące do rewelacji i będące wiedzą powszechną w tym temacie. Dziwiło mnie, że znalezienie kolejnego gnostyckiego tekstu koptyjskiego miałoby wywrócić w posadach katolicyzm, skoro jest takich tekstów na pęczki i nikt nie rwie sobie z tego powodu włosów. Przy czym różnorodność koncepcji alternatywnych do ogólnie akceptowalnej historii początków chrześcijaństwa jest naprawdę przebogata.

Thriller z teorią spiskową w tle. Jest tajna organizacja o niewyobrażalnych funduszach i władzy, zdeklarowany wróg Kościoła Katolickiego, jest wiedza dla wtajemniczonych, której posiadanie odmienia życie lub go pozbawia, jest też sporo dawki faktów z biblistyki i historii religii. Trochę na styl Dana Browna, tylko słabsza. Osobę niezaznajomioną z treścią Biblii taka mnogość...

Dobre, ale przegadane i bez iskry bożej oraz pisane według jego znanego wzoru (stosunki damsko-męskie to nie jest mocna siła prozy pana Philippa). Siłą rzeczy ciśnie się nieuniknione porównanie z Brownem. I tu "wrocławianin" pada na deski.
Niemniej, przy lekkim samozaparciu (oj, przyda się),można. Lepiej skorzystać ze wsparcia lektora, nie będzie sztampa tak bić w oczy.

Dobre, ale przegadane i bez iskry bożej oraz pisane według jego znanego wzoru (stosunki damsko-męskie to nie jest mocna siła prozy pana Philippa). Siłą rzeczy ciśnie się nieuniknione porównanie z Brownem. I tu "wrocławianin" pada na deski.
Niemniej, przy lekkim samozaparciu (oj, przyda się),można. Lepiej skorzystać ze wsparcia lektora, nie będzie sztampa tak bić w...

W mojej opinii fajna , walka dwóch sekt czy grup o manuskrypt św Tomasza ,z Watykanem włącznie o,kompromitujące kościół katolicki wyznanie Barabasza co może pogrzebać kościół ,coś jak film Anioły i Demony .

W mojej opinii fajna , walka dwóch sekt czy grup o manuskrypt św Tomasza ,z Watykanem włącznie o,kompromitujące kościół katolicki wyznanie Barabasza co może pogrzebać kościół ,coś jak film Anioły i Demony .

Niestety nie urzekła mnie ta pozycja, ledwo zmęczyłem. Napisana na fali mody na powieści Dana Browna ale absolutnie nie może nawet koło nich stać na półce. Nie polecam

Niestety nie urzekła mnie ta pozycja, ledwo zmęczyłem. Napisana na fali mody na powieści Dana Browna ale absolutnie nie może nawet koło nich stać na półce. Nie polecam

Mam mieszane uczucia. Temat baardzo ciekawy, mimo, że w książce akcja dzieje się przed Soborem Watykańskim II, to postać Barabasza wciąż nie jest poznana tak dobrze, jak inne postaci biblijne. Sam fakt istnienia tekstów historycznie i religijnie tak samo "wartościowych" co uznane za ewangelie i nie uznawanych jest również fascynujący. Jednak mimo takiego potencjału książka jest, przez większość stron, nudna. Miałam ochotę przeskakiwać całe akapity, które sprawiały wrażenie "zapchaj dziury" - po raz setny autor przypomina mim kto kim jest, gdzie śpi, co robi. Tak wiemy, już to pisałeś 100 razy! Czytając czułam się oszukana, tysiące zbędnych zdań, w koło to samo, a akcja wciąż stoi w miejscu chociaż przesunęłam się o kilkadziesiąt stron. Watki sklejały się jak nie pasujące puzzle, jak się walnie z całej siły to wejdzie, ale ... no właśnie ... Liczyłam na dużo, dużo lepszą książkę, wciągającą, która mnie zaskoczy, może nawet dowiedziałabym się czegoś nowego o owym temacie. A tu nic. Nie jest fatalna. Nie boli. Jednak to wciąż za mało, pozostaje niedosyt. Główna bohaterka trochę nijaka, nie wiem czy da się z nią utożsamiać i wkręcić bardziej w historię. Oh nie umarł mi mąż; trzy dni później - oh Adrian kocham Cię, chociaż nie widziałam Cię prawie 20 lat! Oh włamię się do miejsca, o którym nikt nie wie, ani nikt nie potrafi opuścić i zrobię to z palcem w **** co za problem dla kogoś, kto nie ma o tym pojęcia?! :D

Mam mieszane uczucia. Temat baardzo ciekawy, mimo, że w książce akcja dzieje się przed Soborem Watykańskim II, to postać Barabasza wciąż nie jest poznana tak dobrze, jak inne postaci biblijne. Sam fakt istnienia tekstów historycznie i religijnie tak samo "wartościowych" co uznane za ewangelie i nie uznawanych jest również fascynujący. Jednak mimo takiego potencjału książka...

Lubię takie klimaty,ae ta książka jest nie dla.Zbyt chaotyczna./

Lubię takie klimaty,ae ta książka jest nie dla.Zbyt chaotyczna./

Nudna, nużąca, bezbarwna książka o niczym. Fatalnie napisana - po prostu rozwleczona do niemożliwości. Autor skacze po świecie za ułudą, ale czasem chyba sam nie wie po co. Kogo to obchodzi kto w jakim hotelu luksusowym śpi i w jakiej knajpie je??? Bohaterowie mnodzy w tejże książce najczęściej muszą być wymieniani z imienia i nazwiska i po wielokroć - miałam nieodparte wrażenie, że głównie po to, żeby sztucznie zrobić objętość: Anna von Seydliz pomyślała.... Anna von Seydliz przypomniała... Anna von Seydliz czuła... Anna von Seydliz widziała... Anna von Seydliz powiedziała.... itp, itd. Autor chyba był płacony od wierszówki. I ta beznadziejnie durna teoria spiskowa. Audiobook także do niczego, bo fatalnie czytany. Gniot.

Nudna, nużąca, bezbarwna książka o niczym. Fatalnie napisana - po prostu rozwleczona do niemożliwości. Autor skacze po świecie za ułudą, ale czasem chyba sam nie wie po co. Kogo to obchodzi kto w jakim hotelu luksusowym śpi i w jakiej knajpie je??? Bohaterowie mnodzy w tejże książce najczęściej muszą być wymieniani z imienia i nazwiska i po wielokroć - miałam nieodparte...

Wspaniała akcja. Nie ma chwili nudy czy przestoju.
Książka pozostawia wiele do myślenia.

Wspaniała akcja. Nie ma chwili nudy czy przestoju.
Książka pozostawia wiele do myślenia.