Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To fatalne, że opinię można dość tylko po sygnowaniu książki jako przeczytanej. Tu akurat nie wiem czy doczytam bo 52 strony już zachwiały moja determinację. Żeby wyjaśnić innym czytelnikom moje wątpliwości muszę jednak pokonać dylemat - brnąć do końca wbrew każdemu nerwowi poznania, dla prawdy, lub skłamać, że przeczytałem, by móc zamieścić notatkę. Z notki: "...książki [tego pisarza-AK] określane są jako kwintesencja »akcji w jej najczystszej formie«". No i chyba to prawda, akcja dla samej akcji, zwielokrotniona do kwadratu, sześcianu, czy może i więcej; za to logika poszła na spacer. 52 strony. Po krótkim, bardzo tajemniczym wprowadzeniu w fabułę znajdujemy się na australijskiej farmie gdzie od paru lat były komandos(?) pomieszkuje sobie w ciszy i spokoju, tym razem w towarzystwie dwojga przyjaciół i dwójki dzieci. Jednak - ostrzeżony przed chwilą przez innego przyjaciela - spostrzega właśnie intruzów, atakujących jego posiadłość. By mogli to uczynić zaaranżowane zostały obszerne wspólne australijsko-amerykańsko-chińskie manewry wojskowe (!) a intruzi okazują się być oddziałem chińskich spadochroniarzy-komandosów, którzy "przypadkowo" zostali zrzuceni w niewłaściwym rejonie. Atakują, wyposażeni bogato w broń i sprzęt, całkiem realnie i niebezpiecznie. Nie ma ratunku dla farmera i przyjaciół... Ale ten - jak to "człowiek, który może ocalić znajdujący się w śmiertelnym niebezpieczeństwie świat" nie jest bezbronny. Całkiem przypadkowo miał przygotowany ładunek wybuchowy, którym zburzył niezwłocznie połowę sąsiedniej góry by ukryć znajdujące się niej magiczne znalezisko, prawdopodobnie cel napaści. Sam (z pozostałymi domownikami) rozpoczyna ucieczkę. Dzięki paru wcześniej przygotowanym na taką ewentualność pomysłom: zapora specjalnych ukrytych w ziemi kolczatek uruchamianych przewróceniem słupka ogrodzenia pastwiska, zbudowanie - kiedyś, wcześniej, tez na wszelki wypadek - ukrytego w rzece betonowego brodu umożliwiającego jej przekroczenie obok zablokowanego przez napastników mostu (na tyle wąskiego, że jeden ze ścigantów nie zmieścił się na nim i spadł w nurt) udaje im się umknąć i dostać się na pokład boeinga, też przypadkowo znajdującego się w wyposażeniu farmy. Napastnicy są wprawdzie uparci i dobrze przygotowaniu, do ataku na transportowiec ruszają chińskie myśliwce ale bohater, wspólnie z pomocnikami, pozbywa się ich bez zbytniego trudu. Po części bezpośrednim ostrzałem, także użyciem kolejnej ukrytej w ziemi miny, która zdetonowana (na szczęście zadziałała, choć była tam od dawna więc pewności co do jej zadziałania nie było) strąciła kolejny z myśliwców, wreszcie gdy zabrakło amunicji w boeingu (swoją drogą - tu brak przezorności zaopatrzeniowej),ostatni został pokonany zrzucanymi z transportowca samochodami terenowymi. W tym miejscu zapragnąłem oddechu...Odłożyłem książkę i nie wiem, kiedy (czy w ogóle) do niej wrócę... Owszem, lubię wartką akcję ale przydałoby się trochę prawdopodobieństwa...