„Tylko głupiec nie wie co to strach.”

Jestem absolutnie zachwycona. Nie spodziewałam się, a jednak ta książka trafiła idealnie w mój gust i zrobiła na mnie ogromne wrażenie.

Autor opowiada historię trójki dzieci, Arlena, Leeshy i Rojera, żyjących w czasach, kiedy ludzkość została zdziesiątkowana przez Otchłańce, potwory ciemności atakujące po zmroku. Ludzie chronią się w swoich domostwach strzeżonych magią i każdej nocy modlą się, aby przetrwać do świtu. Historie tych młodych ludzi, opowiadane każda z osobna, przedstawiają ich charaktery, pragnienia, ich zmagania się z rodziną i otoczeniem, pokazują ich problemy dorastania w świecie, gdzie nie tylko Otchłańce są okrutne, ale bywają też i ludzie.

Dla mnie, wszystko było w tej książce ciekawe. Począwszy od wykreowanego świata, po każdą jedną opisaną w książce postać, każda była bardzo realna i wiarygodna, nawet postacie drugoplanowe, do każdej jednej osoby zdążyłam poczuć jakieś emocje, od ogromnej sympatii, przez rozbawienie, współczucie, do nienawiści. Nie było ani jednego momentu, w którym bym się zaczęła nudzić, a wręcz przeciwnie, z chwili na chwilę narastała moja ciekawość, jak potoczą się losy bohaterów. Czy i w jakich okolicznościach trafią na siebie? Czy spełnią swoje marzenia ? I czy znajdą sposób i odwagę na walkę ze złem czyhającym w ciemności?

Jestem ogromnie ciekawa kolejnych części i całą pewnością po nie sięgnę.

„Tylko głupiec nie wie co to strach.”

Jestem absolutnie zachwycona. Nie spodziewałam się, a jednak ta książka trafiła idealnie w mój gust i zrobiła na mnie ogromne wrażenie.

Autor opowiada historię trójki dzieci, Arlena, Leeshy i Rojera, żyjących w czasach, kiedy ludzkość została zdziesiątkowana przez Otchłańce, potwory ciemności atakujące po zmroku. Ludzie chronią się w...