Zaczyna się odliczanie które zniszczy świat jeżeli Świetliści Rycerze nie powstaną na czas. A powstać muszą, gdyż zostały wypowiedziane starożytne przysięgi. Wiatrowy, walczący z własnymi demonami przeszłości stanie przed wyborem, między honorem a chęcią zemsty. Tkaczka Światła, która skrywa się za zasłoną kłamstw, musi stawić czoła prawdzie. Kowal Więzi, próbujący scalić królestwo na czas i odeprzeć atak pustkowców. Widzący Prawdę, szukający własnej drogi. Czasu jest coraz mniej, nadchodzi Wieczna Burza która zniszczy wszystko na swojej drodze a skrytobójca w bieli powraca.
Drogi bohaterów w końcu się krzyżują. Shallan oraz Jasnah próbują odkryć położenie starożytnego miasta i udaremnić odrodzenie się pustkowców. Dalinar dalej jest męczony wizjami a na dodatek na ścianach, pojawia się data a z nią odliczanie. Kaladin odkrywa nowe moce i wraz z przyjaciółmi z mostu czwartego, przyzwyczaja się do nowej sytuacji i roli, jaka mu przypadła.
Ciężko ocenić czy ta część jest lepsza czy gorsza od poprzedniej.
Pomimo ponad 1000stron książka trzyma poziom. Raz akcja zwalnia, raz przyspiesza ale ani przez moment mnie nie nudziła, nie musiałam od niej odpocząć tylko czytałam dalej. Jeszcze jedna strona, jeszcze jeden rozdział.
Bohaterowie się rozwinęli, zmienili podejście, dojrzali, mierząc się z konsekwencjami wyborów, jakie kiedyś podjęli. Autor przybliża nam Parshmenów i poniekąd wyjaśnia co nimi kieruje. Dowiemy się też czemu skrytobójca w bieli, jest zwany kłamcą i skąd ma swoje moce.
Tutaj nie ma postaci złych czy dobrych. Są za to takie które mają swoje słabości i grzechy, bez względu na przywileje czy pochodzenie. Każdy z nich ma jakiś cel do którego dąży, a czy jest on słuszny to można ocenić samemu. W książce znajduje się wszystko czego potrzebuje dobrze rozbudowana fantastyka. Królestwa, podziały, frakcje, intrygi, magia, bóstwa, wierzenia, opisy walki, niesamowity barwny świat z własną flora i fauną.
Dla mnie na początku, za dużo było Shallan która najmniej przypadła mi do gustu, jednak wraz z rozwojem wydarzeń, zaczęłam darzyć ją większą sympatią. Zwłaszcza po fragmencie z Kaladinem którego z kolei lubię najbardziej. No i któż nie chciał by takiego władcy jak Dalinar?

Zaczyna się odliczanie które zniszczy świat jeżeli Świetliści Rycerze nie powstaną na czas. A powstać muszą, gdyż zostały wypowiedziane starożytne przysięgi. Wiatrowy, walczący z własnymi demonami przeszłości stanie przed wyborem, między honorem a chęcią zemsty. Tkaczka Światła, która skrywa się za zasłoną kłamstw, musi stawić czoła prawdzie. Kowal Więzi, próbujący scalić...

Świetnie rozwinięta akcja i wprowadzenie kolejnych postaci. Sanderson skopiował wszystkie triki Jordana dla zachowania tempa przy wielu opisach różnych wątków akcji.

Świetnie rozwinięta akcja i wprowadzenie kolejnych postaci. Sanderson skopiował wszystkie triki Jordana dla zachowania tempa przy wielu opisach różnych wątków akcji.

Mówili, że lepsza niż pierwsza część. Nie jestem co do tego przekonana. W środku trochę się dłużyła ale ostatnie 200 stron pochłonęłam jednym tchem. Kaladin-Shallan-Adolin <3

Mówili, że lepsza niż pierwsza część. Nie jestem co do tego przekonana. W środku trochę się dłużyła ale ostatnie 200 stron pochłonęłam jednym tchem. Kaladin-Shallan-Adolin <3

Wszystkie gwiazdki tego świata dla Brandeliona Sandortiena❤️ ale ja się sfrajerzyłam zaczynając tę serię dopiero teraz

Wszystkie gwiazdki tego świata dla Brandeliona Sandortiena❤️ ale ja się sfrajerzyłam zaczynając tę serię dopiero teraz

Cóż to była za podróż... Po ciężkim wejściu w Drodze królów tutaj dostajemy rozszerzenie swiata, rozwinięcie bohaterów jak dla mnie genialne. Dawno nie czytałam tak dobrze rozbudowanej powieści. Shallan mnie zachwyciła tutaj. Kaladin to już w ogóle... pomimo jego wiecznej udręki w końcu odnalazł siebie. Były momenty przydługie, niepotrzebne wg mnie interludia, ale Roshar dzięki temu jest bardziej rzeczywisty. Polecam !!

Cóż to była za podróż... Po ciężkim wejściu w Drodze królów tutaj dostajemy rozszerzenie swiata, rozwinięcie bohaterów jak dla mnie genialne. Dawno nie czytałam tak dobrze rozbudowanej powieści. Shallan mnie zachwyciła tutaj. Kaladin to już w ogóle... pomimo jego wiecznej udręki w końcu odnalazł siebie. Były momenty przydługie, niepotrzebne wg mnie interludia, ale Roshar...

Pierwszy tom Brandona Sandersona był dla mnie niezwykłym odkryciem, jeżeli chodzi o gatunek fantasy. Słowa światłości to wspaniała kontynuacja historii, która nie zwalnia tempa. Autor ma niesamowity dar opisywania scen walki i przesyconych wartką akcją. Podczas czytania miałam wrażenie, jakbym oglądała film, a poszczególne sceny układały się przed oczami. Być może chwilami Sanderson przeciągał historię zbędnymi opisami, ale domyślam się, że w ten sposób zwalniał tempo wydarzeń. Z drugiej strony dzięki takim zabiegom mogliśmy dokładnie poznać bohaterów, ich myśli, rozterki i plany. Natomiast nikogo nie powinna odstraszyć liczba stron. To na pewno będzie wspaniale spędzony czas. Robię małą przerwę od Rosharu i sięgam po trzeci tom :)

Pierwszy tom Brandona Sandersona był dla mnie niezwykłym odkryciem, jeżeli chodzi o gatunek fantasy. Słowa światłości to wspaniała kontynuacja historii, która nie zwalnia tempa. Autor ma niesamowity dar opisywania scen walki i przesyconych wartką akcją. Podczas czytania miałam wrażenie, jakbym oglądała film, a poszczególne sceny układały się przed oczami. Być może chwilami...

Cudowna historia, po tomie pierwszym miałam wysokie oczekiwania i się nie zawiodłam. Szczerze polecam

Cudowna historia, po tomie pierwszym miałam wysokie oczekiwania i się nie zawiodłam. Szczerze polecam

Cudowna kontynuacja, świat coraz głębszy, postacie rozwijają się. Fabuła dalej zachwyca!

Cudowna kontynuacja, świat coraz głębszy, postacie rozwijają się. Fabuła dalej zachwyca!

Nie wiem jak to jest możliwe, ale ta część jest jeszcze lepsza od pierwszego tomu! Dawno nie czytałam tak angażującej historii, która targałaby moimi emocjami niczym arcyburza.

Nie wiem jak to jest możliwe, ale ta część jest jeszcze lepsza od pierwszego tomu! Dawno nie czytałam tak angażującej historii, która targałaby moimi emocjami niczym arcyburza.

Im dalej tym lepiej. Niektóre sceny czytałam z wypiekami na twarzy. Kocham wątki Kaladina, jego relacje z mostowymi, wątki Dalinara i Adolina. To są dla mnie trzy najlepsze postaci. Mam nadzieję że dalsze tomy utrzymają ten mega wysoki próg.

Im dalej tym lepiej. Niektóre sceny czytałam z wypiekami na twarzy. Kocham wątki Kaladina, jego relacje z mostowymi, wątki Dalinara i Adolina. To są dla mnie trzy najlepsze postaci. Mam nadzieję że dalsze tomy utrzymają ten mega wysoki próg.