Całóść wyawała się dość pokręcona, ale słuchało się nienajgorzej. Za durzo jazdy w tę i we wtę. Jest dużo plot twistów, ale są przez to mało ciekawe jak na ślepe tropy. Całość wydaje się też dość infantymna.

Całóść wyawała się dość pokręcona, ale słuchało się nienajgorzej. Za durzo jazdy w tę i we wtę. Jest dużo plot twistów, ale są przez to mało ciekawe jak na ślepe tropy. Całość wydaje się też dość infantymna.

Pola Białohorska, młoda dziennikarka magazynu „Madame”, na polecenie szefa robi wywiad z niedostępną do tej pory dla dziennikarzy, bizneswoman Elżbietą Wojnowicz, która dwa dni po spotkaniu z dziennikarką zostaje zamordowana. Pola bierze się za wyjaśnienie tajemnicy morderstwa. Jako córka znanych biznesmenów, znana w środowisku, z łatwością dociera do współpracowników Elżbiety. Do tego śledztwo prowadzi partner jej najlepszej przyjaciółki, od którego udaje jej się uzyskać od czasu do czasu potrzebne informacje.
Mam bardzo mieszane uczucia jeśli chodzi o tę książkę. Z jednej strony świetnie prowadzony wątek kryminalny, z wieloma nieoczekiwanymi zwrotami akcji. Jak już zaczynam myśleć, że wiem kto zabił, to autorka robiła twista i cała koncepcja brała w łeb. Akcja szybka, dynamiczna, ciekawa narracja i dobrze przedstawione różnorodne postacie, ale.... Właśnie, jest ale i druga strona medalu. Drażniło mnie niesamowicie infantylne podejście do prowadzenia śledztwa. Pola idzie do biznesmena, prosi go o wyjaśnienia, a ten od razu wszystko jej, obcej osobie i dziennikarce, opowiada. To samo dzieje się w przypadku byłego męża ofiary zabójstwa. Bez żadnego oporu opowiada o całym intymnym pożyciu z Wojnowicz.
Gdyby nie to, że książkę słuchałam jak audiobooka wprost genialnie zinterpretowanego przez Emilię Strzelecką, chyba nie skończyłabym tej pozycji. To jednej z najlepszych audiobooków, których słuchałam, jeśli chodzi o lektora.
Podsumowując: polecam tę książkę (a szczególnie audiobooka) osobom lubiącym dobre lekkie kryminały, którym nie będzie przeszkadzać sposób prowadzenia śledztwa. Pozycja w sam raz na odstresowanie się po ciężkim dniu pracy i na długie zimowe wieczory.

Pola Białohorska, młoda dziennikarka magazynu „Madame”, na polecenie szefa robi wywiad z niedostępną do tej pory dla dziennikarzy, bizneswoman Elżbietą Wojnowicz, która dwa dni po spotkaniu z dziennikarką zostaje zamordowana. Pola bierze się za wyjaśnienie tajemnicy morderstwa. Jako córka znanych biznesmenów, znana w środowisku, z łatwością dociera do współpracowników...

Pomysł na książkę ciekawy, momentami nawet wciągający, ale antypatyczna główna bohaterka, niesłusznie przekonana o własnej wyjątkowości, masakryczne wodolejstwo i rozciąganie na maksymalną ilość stron tego co można by z powodzeniem zmieścić na 300 spowodowało, że na pewno nie sięgnę po kolejną książkę autorki. Była to jedna z niewielu książek, w których opuszczałam część tekstu bo najzwyczajniej w świecie mnie nudziły.

Pomysł na książkę ciekawy, momentami nawet wciągający, ale antypatyczna główna bohaterka, niesłusznie przekonana o własnej wyjątkowości, masakryczne wodolejstwo i rozciąganie na maksymalną ilość stron tego co można by z powodzeniem zmieścić na 300 spowodowało, że na pewno nie sięgnę po kolejną książkę autorki. Była to jedna z niewielu książek, w których opuszczałam część...

Młoda dziennikarka dostaje polecenie przeprowadzenia wywiadu z 60-letnią, dotychczas skwapliwie ukrywającą prywatność, bizneswoman. Właścicielka notowanego na GPW medialną gwiazdą jednak nie zostanie, bo zostaje zamordowana przed ukazaniem się wywiadu.

Zawiązanie akcji zapowiadało się całkiem ciekawie, jednak dalej wszystko jest nie tak, jak być powinno w porządnym kryminale. Bohaterowie nie przypominają ludzi z krwi i kości, ale archetypy. Mamy więc młodą, zgrabną i bogatą, ale nie zepsutą, wszystko wiedzącą i wszystkich znającą dziennikarkę. Mamy prowincjusza-parweniusza, który bez skrupułów owija wokół palca starszą, bogatą panią. Mamy redaktora popularnego pisma, który inteligencją wprawdzie nie grzeszy, na robocie się nie zna, ale ubiera się młodzieżowo i to wystarcza do zajmowania stanowiska. Itd., itp.

Do tego otrzymujemy potężną dawkę nieprawdopodobieństw. Tak nie pracuje się w redakcjach, nie jest możliwe skupienie praktycznie wszystkich akcji będących w wolnym obrocie w ciągu jednej sesji, nieprawdopodobieństwem jest używanie spółki zarejestrowanej „na słupa” w kraju UE do wielomilionowych operacji bez wzbudzenia zainteresowania organów.

Jeśli dodamy do tego dialogi rodem z telenoweli, powtarzanie każdej nowej informacji po wielokroć, to trudno mi przyznać więcej niż 3 gwiazdki. Mi ktoś powinien za to sprzedać kopa, że dałem się skusić na wymęczenie tych 800 stron.

Młoda dziennikarka dostaje polecenie przeprowadzenia wywiadu z 60-letnią, dotychczas skwapliwie ukrywającą prywatność, bizneswoman. Właścicielka notowanego na GPW medialną gwiazdą jednak nie zostanie, bo zostaje zamordowana przed ukazaniem się wywiadu.

Zawiązanie akcji zapowiadało się całkiem ciekawie, jednak dalej wszystko jest nie tak, jak być powinno w porządnym...

Zupełnie niezła historia. Konstrukcja śledztwa jak należy. Zawsze ciekawy dla wielu czytelników świat wielkiego biznesu i celebrytów. Lekka pozycja w sam raz na pandemiczne wakacje.

Zupełnie niezła historia. Konstrukcja śledztwa jak należy. Zawsze ciekawy dla wielu czytelników świat wielkiego biznesu i celebrytów. Lekka pozycja w sam raz na pandemiczne wakacje.

No cóż... Książka niby spoko, akcja się trzyma, oczywiście na końcu nieoczekiwany zwrot akcji. Ale jednak książka niesamowicie mi się dłużyła, Chryste... Myślałam że nie dociągnę do końca. Ale ogólnie polecam.

No cóż... Książka niby spoko, akcja się trzyma, oczywiście na końcu nieoczekiwany zwrot akcji. Ale jednak książka niesamowicie mi się dłużyła, Chryste... Myślałam że nie dociągnę do końca. Ale ogólnie polecam.

***MORDERSTWO I CAŁA RESZTA *** MARTA REICH
#WydawnictwoOficynka
http://oficynka.pl/pl/p/Morderstwo-i-cala-reszta-Marta-Reich/601

Czy świat celebrytów, polityków i ludzi biznesu jest tak bardzo ułożony i przyzwoity, jakby się nam wydawało? Wszyscy się lubią i wzajemnie szanują, są wobec siebie uczciwi i szczerzy? Nic bardziej mylnego. Taki świat istnieje tylko w fikcyjnych opowieściach przy kominku.
„Morderstwo i cała reszta” Marty Reich właśnie taka nie jest. Nie ma w niej lukru, słodzenia, czarowania czytelnika. Jest prawda, bardzo bolesna prawda, rzeczywistość ludzi świata biznesu, kultury i polityki. Chociaż opisywane wydarzenia są fikcją, to są pokazane tak rzeczywiście, że nie można się oprzeć wrażeniu, że dzieją się obok nas, w naszym realnym świecie.
Pola Białohorska, młoda, zdolna dziennikarka poczytnego pisma kobiecego, przeprowadza wywiad ze znaną bizneswoman - Elżbietą Wojnowicz. Wkrótce znana bizneswoman ginie w tajemniczych okolicznościach. Czy miała wrogów, komu mogło zależeć na jej śmierci? Może zawistna konkurencja, a może ktoś z najbliższego otoczenia, komu zdążyła zajść za skórę? Domysły można mnożyć bez końca.
W krótkim czasu śmierć dosięga kolejne osoby z otoczenia Wojnowicz. Mnożą się sugestie, że byli świadkami nie do końca czystych interesów Wojnowicz, za dużo widzieli i wiedzieli, i należało się ich pozbyć. Ale czy kierowały by mordercą tak niskie pobudki?
Policja rozpoczyna bardzo trudne i żmudne śledztwo. Komplikuje się ono z każdą kolejną godziną. Pojawiają się co chwilę nowe wątki i nowi podejrzani, ślady prowadzą do bliskich Wojnowicz. Ale nasza bohaterka, Pola – rozpoczyna własne dochodzenie. Za punkt honoru stawia sobie znalezienie sprawcy morderstwa bizneswoman.
„Przed oczami cały czas majaczyły mi elementy układanki. Im więcej miałam informacji, tym bardziej się wszystko komplikowało – każde poszerzenie wiedzy o milimetr otwierało przede mną kolejne morze niewiadomych. Gdy tylko zaczynałam kogoś podejrzewać, na pierwszy plan wysuwał się zupełnie inny domniemany sprawca. W głowie miałam co najmniej pięć teorii na temat tego, kto mógł zabić Wojnowicz, ale żadna nie chciała zamknąć się w logiczną całość. Alex ma rację – powiedziałam sama do siebie. - Ktoś nas wodzi za nos, i to bardzo skutecznie”.
Sięgając po tę powieść miałam obawy, czy zdołam przebrnąć przez te 800 stron. Zabrałam książkę ze sobą na urlop, i cóż? Nawet nie wiem, kiedy ją pochłonęłam. Moje obawy nie miały żadnego uzasadnienia, były przesadzone. Powieść tak mnie wciągnęła, że już po czterech dniach nie miałam co czytać.
Powieść ma w sobie to coś, co wyróżnia ją spośród innych z tego gatunku literackiego, powoduje, że nie możemy się od niej oderwać. Emocje sięgają zenitu, wypieki nie opuszczają nas nawet na moment, puls przyśpieszony, a na ustach pytanie: kto zabił i dlaczego? Już prawie mamy zabójcę schwytanego i nagle się okazuje, że to jednak nie on. W tej powieści każdy jest podejrzany, każdy miał motyw, aby zamordować Wojnowicz. Ale cóż, wszyscy nie mogli się zmówić i zabić jej wspólnie. Morderca zapewne jest jeden.
Marta Reich pisze bardzo lekkim piórem, niesamowicie zrozumiałym i przystępnym językiem, jestem pod wielkim wrażeniem prostoty języka. Jest on bardzo przyjazny w odbiorze. Akcja powieści jest wielowątkowa, wokół wątku głównego jak po orbicie krążą wątki poboczne, uzupełniające. Każdy szczegół w tej powieści jest konieczny do zrozumienia całości. Wszystko razem jest bardzo spójne, logiczne i uporządkowane. Nie ma żadnych zbędnych elementów. Muszę przyznać – z ręką na sercu - że ta powieść to prawdziwy majstersztyk.
Zachwyca wielobarwność bohaterów. Poznajemy od kuchni świat celebrytów, polityków i ludzi biznesu. Świat obłudny i zakłamany, gdzie żądza pieniądza i władzy przesłania ludziom świat, liczą się tylko i wyłącznie wartości materialne. Dla drugiego człowieka nie ma czasu.
Powieść ta, to również – oprócz trzymającego w napięciu do ostatniej strony kryminału – podróż po zakamarkach ludzkiej psychiki, nieodgadnionych i nieodkrytych. To stadium skrywanych, głęboko drzemiących emocji i żądz, marzeń i dążeń bohaterów. Wnikliwa analiza psychiki każdego z nich. Zdecydowanie bardziej adekwatne określenie gatunku tej powieści to thriller psychologiczny.
Z twórczością Marty Reich spotkałam się po raz pierwszy i urzekła mnie od pierwszego razu. Jestem zafascynowana jej kunsztem literackim, jak również pomysłem na fabułę, jej stopniem skomplikowania, prowadzenia akcji i umiejętnością „oszukiwania” czytelnika. Potrafi stopniować emocje i grać na naszych nerwach.
Gorąco polecam tę powieść. Emocje nie opuszczą Was aż do ostatniej strony. Nieprzespane noce gwarantowane; ale to nawet wskazane, gorące letnie noce nie sprzyjają zaśnięciu.

***MORDERSTWO I CAŁA RESZTA *** MARTA REICH
#WydawnictwoOficynka
http://oficynka.pl/pl/p/Morderstwo-i-cala-reszta-Marta-Reich/601

Czy świat celebrytów, polityków i ludzi biznesu jest tak bardzo ułożony i przyzwoity, jakby się nam wydawało? Wszyscy się lubią i wzajemnie szanują, są wobec siebie uczciwi i szczerzy? Nic bardziej mylnego. Taki świat istnieje tylko w fikcyjnych...

Poznajcie Polę... albo lepiej nie, bo ta książka to jednak nie jest nic wybitnego. Ale Pola jest jakiś cyborgiem, czymś więcej niż tylko mistrzem dziennikarstwa. Skoro w niecały tydzień potrafi przygotować się do wywiadu, chociaż specjalizuje się w czymś innym, zebrać cały materiał, zrobić rozeznanie, odbyć rozmowy towarzyszące i zredagować cały dwunastostronicowy materiał, to musimy mieć do czynienia z kimś więcej niż zawodowcem. Ta niedorzeczność odpycha. Tak jak to, że z Wall Street (czym ona się w takim razie tam zajmowała?) wylądowała w dziale kulturalnym jakieś gazety "o wszystkim i o niczym" wydawanej gdzieś na krańcu świata (chociaż z Manhattanu wszystko wygląda prowincjonalnie) i wyrobiła sobie takie znajomości, że pozwala jej się panoszyć po miejscu zbrodni (zamiast oficjalnie wezwać na przesłuchanie, skoro widziała denatkę na krótko przed śmiercią i długo z nią rozmawiała).
A całość negatywnych odczuć dopełnia świat pełen irytujących zdrobnień i odczucie, że narratorka musi sobie trzy razy wszystko powtórzyć, bo inaczej zapomni, co się dzieje. Lepiej jakby w takim razie prowadziła sobie notatki (tylko po co takiemu geniuszowi dziennikarstwa notatki?),a nie robiła tego na kartach książki, bo tez tego całość miałaby większą szansę na bycie zgrabnym kryminałem.

Poznajcie Polę... albo lepiej nie, bo ta książka to jednak nie jest nic wybitnego. Ale Pola jest jakiś cyborgiem, czymś więcej niż tylko mistrzem dziennikarstwa. Skoro w niecały tydzień potrafi przygotować się do wywiadu, chociaż specjalizuje się w czymś innym, zebrać cały materiał, zrobić rozeznanie, odbyć rozmowy towarzyszące i zredagować cały dwunastostronicowy materiał,...

Co prawda długie, zimowe wieczory odeszły w niepamięć, (niestety kolejne widać już na horyzoncie),ale na dobry kryminał zawsze się znajdzie czas. Zazwyczaj chęć rozwikłania łamigłówki kryminalnej sprawia, że nie sposób przerwać czytania, nie dobrnąwszy do końca. Jednak Marta Reich postarała się, abyśmy mieli zajęcie na dobrych kilka dni (w moim przypadku nawet miesięcy :) ),pisząc ponad 800 stronicową powieść. Mogę sobie wyobrazić, że debiutujący autor obawia się, aby coś mu nie umknęło, czegoś nie pominął, ale bez obaw, ta historia i intryga, po prostu wymagała tak dużego nakładu pracy.

„Młoda redaktorka poczytnego pisma dla kobiet „Madame”, Pola Białohorska, niespodziewanie otrzymuje od szefa polecenie przeprowadzenia wywiadu z Elżbietą Wojnowicz, jedną z najbogatszych kobiet w Polsce. Kilka dni później okazuje się, że bizneswoman zostaje zamordowana. Atmosfera wokół wywiadu, niespodziewana śmierć kobiety i inne niepokojące wydarzenia dają Poli coraz bardziej do myślenia i każą jej rozpocząć własne śledztwo. Wkrótce dziewczyna staje się świadkiem kolejnych dramatycznych zdarzeń, a poszukiwania prowadzą ją i na warszawskie salony, i do podejrzanych spelunek w zakazanych częściach miasta. A gdy na swojej drodze spotyka Alexandra Hemminga, tajemniczego obcokrajowca o niejasnej przeszłości, sprawy komplikują się jeszcze bardziej…”

Marta Reich to warszawianka, która studiowała ekonomię, romanistykę i nauki polityczne w Wielkiej Brytanii. Zajmuje się marketingiem kosmetyków, w wolnych chwilach pisze, czyta, gotuje, odwiedza wystawy i spędza czas podobnie jak wiele młodych kobiet.

Zagadka morderstwa jednej z najbogatszych kobiet w Polsce Elżbiety Wojnowicz, pozwoliła młodej dziennikarce Poli Białohorskiej uczynić użytek z własnych zapędów detektywistycznych. Rozwiązanie łamigłówki zawiodło ją na salony polskiej elity, a w szczególności tak zwanej „warszawki”, którą autorka opisuje z humorem i pewną ironią, ale bez zbytniej złośliwości. Pola to osoba zdecydowana i umiejąca owinąć sobie wokół palca nawet policję w osobie funkcjonariusza Bartka, który czasami świadomie, czasami mniej pozwala jej na wkraczanie we własne kompetencje. Czy cięty język i nietuzinkowa osobowość to atuty, które pomogą w rozwikłaniu tej zagadki kryminalnej?

Morderstwo i cała reszta posiada dobrze skonstruowaną intrygę kryminalną, której nie sposób samemu rozwikłać. Autorka kluczy i wodzi za nos czytelnika, aby zaskoczyć go nieprzewidywalnym zakończeniem. Mnogość wątków i bohaterów drugoplanowych potęguję wrażenie zagmatwania fabuły, z czym momentami miałam problemy. Marta Reich pisze lekkim i przystępnym językiem, aczkolwiek niepozbawionym niuansów charakterystycznych dla wprawionego już pisarza, pomimo tego, że to jej debiut. Na uwagę zasługują również dowcipne dialogi, które świadczą o niebanalnym poczuciu humoru autorki.

Fani powieści kryminalnych powinni zapamiętać nazwisko autorki, bo myślę, że usłyszymy o niej jeszcze nie raz. Z tego, co wiem, Marta Reich wydała niedawno kolejną książkę, więc jak widać, nie zasypia gruszek w popiele. I bardzo dobrze. Jeśli kolejne dzieło będzie przynajmniej równie dobre, jak „Morderstwo i cała reszta”, będziemy mogli mówić o nowej gwieździe kryminałów na pisarskim firmamencie. Polecam.

Za możliwość przeczytania dziękuję wydawnictwu Oficynka.
Link do recenzji
http://kobiecerecenzje365.blogspot.com/2017/08/morderstwo-i-caa-reszta-marta-reich.html

Co prawda długie, zimowe wieczory odeszły w niepamięć, (niestety kolejne widać już na horyzoncie),ale na dobry kryminał zawsze się znajdzie czas. Zazwyczaj chęć rozwikłania łamigłówki kryminalnej sprawia, że nie sposób przerwać czytania, nie dobrnąwszy do końca. Jednak Marta Reich postarała się, abyśmy mieli zajęcie na dobrych kilka dni (w moim przypadku nawet miesięcy :)...

Polecam pochłonęłam ponad 800 stron w jeden dzień

Polecam pochłonęłam ponad 800 stron w jeden dzień