"Gwałtowna śmierć nie pozwala na prywatność. Odziera człowieka z godności w równym stopniu, jak zrobił to jego morderca. Ciało cały czas jest przekazywane, badane i obfotografowywane i po każdej czynności przyporządkowuje mu się kolejne liczby. Ofiara staje się częścią materiału dowodowego, czymś na pokaz dla policji, patologów, biegłych, prawników i, w końcu, sędziów. Numeruje się je. Fotografuje. Pobiera próbki. Zawiesza identyfikator na dużym palcu u nogi".

Nie było to moje pierwsze spotkanie z autorką, wcześniej przeczytałam jedną z jej książek, gdy przypadkowo kupiłam ją w antykwariacie, bo wpadła mi w oko ("Diabelskie kości" to w końcu całkiem chwytliwy tytuł :)). Później postanowiłam zapoznać się z serią o Temperance Brennan w odpowiedniej kolejności.

Przez pewien czas oglądałam serial "Kości", ale mimo moich obaw różnice między książką a nim nie były dla mnie dużym rozczarowaniem, chociaż Temperance Brennan z książki to dość depresyjna kobieta z przeszłością: nieudane małżeństwo, problemy z alkoholem, główny towarzysz to kot Birdie - miałam wrażenie, że w serialu postać głównej bohaterki wyszła jednak odrobinę sympatyczniej. Twarz bohaterki już zawsze będzie w moich myślach twarzą Emily Deschanel, to silniejsze ode mnie.

Sama książka jest całkiem niezłym thrillerem, szczególnie dla osób zainteresowanych tematem antropologii i medycyny sądowej. Sporo informacji o kościach, badaniach nad nimi, udziale antropologa w śledztwie.

"Gwałtowna śmierć nie pozwala na prywatność. Odziera człowieka z godności w równym stopniu, jak zrobił to jego morderca. Ciało cały czas jest przekazywane, badane i obfotografowywane i po każdej czynności przyporządkowuje mu się kolejne liczby. Ofiara staje się częścią materiału dowodowego, czymś na pokaz dla policji, patologów, biegłych, prawników i, w końcu, sędziów....