Spodziewałam się więcej po lekturze. Światopoglądowo jestem bliżej Hedviki, ale tutaj wszystkim postaciom mówię – nie, i Hedvice równie mocno co jej małżonkowi. Było kilka momentów śmiesznych, lecz mnie bardziej drażniły sytuacje niż bawiły.
Bardziej jest to zbiór odpowiedzi i frustracje „przeciętnego” męża na opisywane po kolei różne eko-mody.

Spodziewałam się więcej po lekturze. Światopoglądowo jestem bliżej Hedviki, ale tutaj wszystkim postaciom mówię – nie, i Hedvice równie mocno co jej małżonkowi. Było kilka momentów śmiesznych, lecz mnie bardziej drażniły sytuacje niż bawiły.
Bardziej jest to zbiór odpowiedzi i frustracje „przeciętnego” męża na opisywane po kolei różne eko-mody.

Jak dla mnie nudne. Nie rozbawiła mnie ani razu. Fabuła też nie porywa. Szkoda czasu. Najwidoczniej czeski humor to nie moja bajka.

Jak dla mnie nudne. Nie rozbawiła mnie ani razu. Fabuła też nie porywa. Szkoda czasu. Najwidoczniej czeski humor to nie moja bajka.

40/180/2022
Okropnie prześmiewcza. Karykaturalna wręcz. I to kobiety są przedstawione w okropnie krzywym zwierciadle, męski bohater jest w normie. Nawet się stara nadążać za żoną i jej pomysłami. Krytykuje, neguje, ale wiadomo, że będzie tak, jak ona powie, mimo jego złośliwych komentarzy. Autor pastwi się nad „Biegnącą z wilkami” i tu mu się akurat niezbyt dziwę, bo osobiście nie dałam rady przez to przebrnąć. Jest też wspomniana Olga Tokarczuk, na szczęście bardzo łagodnie.
Humor autor nie każdemu się spodoba. Te przerysowane nawiedzone baby, oszalałe wręcz na punkcie naturalnych porodów, laktacji, ekologii, domowej edukacji i dobroczynności nie dla każdego będą strawne. A mi się podoba. Mam w kolejce „Ekomęża”, bardzo ciekawe, czy facetom oberwie się podobnie.
„Coelho to zwykłe pozłacane gówno, ale każdy psychiatra to w rzeczywistości penis zakryty płaszczykiem z Freuda!”

40/180/2022
Okropnie prześmiewcza. Karykaturalna wręcz. I to kobiety są przedstawione w okropnie krzywym zwierciadle, męski bohater jest w normie. Nawet się stara nadążać za żoną i jej pomysłami. Krytykuje, neguje, ale wiadomo, że będzie tak, jak ona powie, mimo jego złośliwych komentarzy. Autor pastwi się nad „Biegnącą z wilkami” i tu mu się akurat niezbyt dziwę, bo...

Kolejny wybór "od tak" i nie mogę narzekać. Główny bohater skradł mi serce (choć do aniołków nie należy). Frustracji nabierałam kiedy tylko pojawiała się doula (bo to przecież, jak można wtrącać się w cudze życie i to tak bezczelnie !). Jak dla mnie kolejna dobra historia wykreowana przez autora. Kolej na "Ekomęża" :).

Kolejny wybór "od tak" i nie mogę narzekać. Główny bohater skradł mi serce (choć do aniołków nie należy). Frustracji nabierałam kiedy tylko pojawiała się doula (bo to przecież, jak można wtrącać się w cudze życie i to tak bezczelnie !). Jak dla mnie kolejna dobra historia wykreowana przez autora. Kolej na "Ekomęża" :).

Nie ryczałam ze śmiechu, nie chichotałam, nie było żadnego "do rozpuku". Książka jest zabawna, nawet jeśli nie rozumie się do końca "czeskiego humoru", ale w trakcie czytania wciąż towarzyszyła mi myśl, że to wszystko już było, to żadne odkrycie, że ulegamy manipulacji, sztucznie wykreowanym trendom, wpływom mediów, celebrytów i samozwańczych szarlatanów wszelkiej maści. Niczego nowego nie ma też autor do powiedzenia jeśli chodzi o kobiety i mężczyzn i wszelkie "związki i rozwiązki" miłosne.
Szczerze, to ja tak średnio rozumiem postępowanie bohaterów. Wiem, że żyjemy w czasach kiedy wszyscy muszą się realizować, że do pełni szczęścia potrzebne są pieniądze, prestiżowa praca, idealna rodzina (piękna żona, genialne dzieci),wyjątkowy dom, apartament czy coś, samochody przynajmniej dwa i wszystko to, co mają sławni ludzie na zdjęciach z Instagrama. Tylko ciężko pogodzić posiadanie żony i dzieci kiedy chce się brykać z kwiatka na kwiatek, trudno być ojcem gdy marzą się wypady z kolegami na piwo, mecze, striptizy. Ciężko być żoną takiego męża, ciężko być matką uwiązaną do dzieci na długie lata, gdy nagle fantazjuje się o "samorealizacji" i "spełnianiu własnych marzeń". Mam wrażenie, że dwójka bohaterów oszołomiona miłością gruchała sobie radośnie do uszek, że chcą słodkiego gniazdka, z kilkoma pociechami, z ciepełkiem, słodyczą i sielanką, a kiedy owe gruchania się ziściły i okazało się, że w domu bajzel, dzieci się drą, umęczone żony nie chcą seksu, mężowie zaś uciekają z tego chaosu przy każdej okazji, to zaczyna się inna zgoła śpiewka o życiowych błędach, pochopnych decyzjach, rozczarowaniach, frustracjach. A może trzeba było się wcześniej zastanowić czego tak naprawdę się chce?
Inna kwestia to uleganie presji otoczenia i mediów wszelakiej maści. Ta cała ekologia, to wszystko bio i organiczne, te pienia nad powrotem do natury, ta medycyna naturalna i suplementy, stąd tylko krok do obłędu. No i EDUKACJA pociech. O matko, tu dopiero się dzieje i to nie tylko w książce. Ja współczuję trochę współczesnym dzieciakom, które przez całe pacholęce lata targane są na tyle zajęć, że niejeden student nie pochwaliłby się taką liczbą przedmiotów. Ceramika, taniec, judo, języki obce, pływanie, rytmika, robotyka, cuda wianki i to już od przedszkola...Kult dziecka ma się dobrze i na horyzoncie nie widać rychłych zmian.
Trochę straszny jest ten nasz świat, abstrahując od wojen i mordów, dajemy się zmanipulować tym, którzy mają władzę i pieniądze, ogłupieni Facebookiem, Instagramem, sztucznie wykreowanymi celebrytami o mocno wątpliwym intelekcie i zerowej moralności i szamoczemy się jak szczury w klatce, bez zrozumienia, bez własnego zdania, bez umiejętności rozróżnienia pomiędzy tym czego naprawdę potrzebujemy do życia, a tym, co po prostu pod wpływem kaprysu chcemy mieć, bo inni to mają, bo modnie to mieć.
Historia dwójki bohaterów "Eko – żony" wywołuje uśmiech podszyty lekkim przerażeniem. Kiedy przewróciłam ostatnią stronę, ulgę przyniosła mi świadomość, że to piekło małżeńskiego życia ze stadkiem "pociech" nie jest moim udziałem.

Nie ryczałam ze śmiechu, nie chichotałam, nie było żadnego "do rozpuku". Książka jest zabawna, nawet jeśli nie rozumie się do końca "czeskiego humoru", ale w trakcie czytania wciąż towarzyszyła mi myśl, że to wszystko już było, to żadne odkrycie, że ulegamy manipulacji, sztucznie wykreowanym trendom, wpływom mediów, celebrytów i samozwańczych szarlatanów wszelkiej maści....

Książka - prezent (dwie części) stała na półce, tytuł pasował do Wyzwania Czytelniczego na listopad (EKO),to znaczy trafiła się okazja, by w końcu przeczytać.
Takie sobie czytadełko, z niezłym pomysłem, dobrze rokującym początkiem. A potem? Momentami zabawne i zaskakujące, ale ani inspirujące, ani skłaniające do przemyśleń. Niby groteskowe podejście do tematu, ale brak mu lekkości, wszyscy bohaterowie odpychający. Mimo to doczytałam do końca i za jednym zamachem przeczytam drugą część, żeby zamknąć temat i wypchnąć te pozycje z półki. Może jakiś fan czeskiej literatury się ucieszy? W jednym zdaniu.
Literacka wariacja na temat: aktualnego trendu, jakim jest ekożycie, kobiety, która dostaje na tym punkcie obsesji oraz zderzenia męskiego ego starzejącego się męża z charakterną, nie dającą sobie w kaszę dmuchać młodą żonką oraz wspierającą ją doulą, która na stałe zagościła w życiu małżonków, a wszystko okraszone czeskim humorem, którego ja nie pojmuję. Tyle.

Książka - prezent (dwie części) stała na półce, tytuł pasował do Wyzwania Czytelniczego na listopad (EKO),to znaczy trafiła się okazja, by w końcu przeczytać.
Takie sobie czytadełko, z niezłym pomysłem, dobrze rokującym początkiem. A potem? Momentami zabawne i zaskakujące, ale ani inspirujące, ani skłaniające do przemyśleń. Niby groteskowe podejście do tematu, ale brak...

Facet jest niesamowitym obserwatorem, kpina ze wszystkiego :) Po lekturze wniosek nasuwa się jeden: żadnych związków formalnych lub nieformalnych, najlepszą alternatywą są wieczne randki, bez wspólnego mieszkania, zakupów i innych pierdół, tylko randka i do domu! Do domu! ;)

Facet jest niesamowitym obserwatorem, kpina ze wszystkiego :) Po lekturze wniosek nasuwa się jeden: żadnych związków formalnych lub nieformalnych, najlepszą alternatywą są wieczne randki, bez wspólnego mieszkania, zakupów i innych pierdół, tylko randka i do domu! Do domu! ;)

Zabawna, ale po połowie przesyciłam się trochę tym humorem.

Zabawna, ale po połowie przesyciłam się trochę tym humorem.

Słodko-gorzka lektura satyryczna którą zapewne docenią czytelnicy z dłuższym stażem małżeńskim. W związku z tym że sama jestem po części Hedviką łatwo mi było wejść w tą książkę. Polecam! Ale nie spodziewajcie się komedii.

Słodko-gorzka lektura satyryczna którą zapewne docenią czytelnicy z dłuższym stażem małżeńskim. W związku z tym że sama jestem po części Hedviką łatwo mi było wejść w tą książkę. Polecam! Ale nie spodziewajcie się komedii.

Nie ciekawe, nudne, i gdzie ten humor? miejscami za feministyczne i to bardzo. Książka napietnujaca szowinizm ale idąca w zła stronę . Za bardzo

Nie ciekawe, nudne, i gdzie ten humor? miejscami za feministyczne i to bardzo. Książka napietnujaca szowinizm ale idąca w zła stronę . Za bardzo