W "Obietnicy Łucji" autorka popisała się swoim talentem pisarskim. Nie gorzej wyszła jej również druga część. Znowuż to mamy do czynienia z bardzo ciekawą akcją. Ciągle coś się dzieje, nie ma zbyt wielu momentów, kiedy możemy się rozleniwić i odpłynąć. Są tylko i wyłącznie w początkowych i w ostatnich fragmentach, środek w zupełności jest wypełniony wydarzeniami w Różanym Gaju. Nie zabraknie również niespodziewanych zwrotów akcji, kiedy wykrzykniemy "Co? Co to ma być? O co chodzi?".

Łucja i Ania, a także pani Matylda to osoby, jakich ze świecą szukać. Niezwykle mądre i pełne energii do życia, mimo tego, że los ich nie oszczędził. Szczególnie postawa Ani chwyta za serce. Mała dziewczynka przeszła tak wiele, ale to jej nie zagięło. Nadal jest radosna. Jest też bardzo inteligentna, widzi to co się dzieje wokół niej i doskonale zdaje sobie sprawę z tego, jak może to wpłynąć na jej losy. Dojrzała nad swój wiek, zaskakuje Łucję i nas mądrymi słowami i spostrzeżeniami.

To, co cechuje książki Gąsiorowskiej to opisy i cudowna atmosfera, którą tworzą. Jej powieści najlepiej czyta się, przynajmniej mnie, zimą, kiedy tęsknimy za długimi, ciepłymi dniami, słońcem kwitnącymi różami. Jakoś tak łatwiej wtedy to wszystko sobie wyobrazić, chociaż i bez tego jest to banalnie proste, dzięki barwnemu słownictwu. Opisy przenoszą nas do Różanego Gaju, pokazują jego piękno oraz uczucia bohaterów tak wyraźnie, że odnosimy wrażenie, iż stoją tuż obok nas i przeżywają to wszystko z nami. Prosty język powieści, niezbyt zawiłe wątki pomagają się odprężyć, chociaż - jak już wspomniałam - akcja trzyma nas w napięciu. Nic jednak nie stoi na przeszkodzie zatrzymać się na chwilę w ogrodzie pałacu Kreiwetsów i posłuchać śpiewu ptaków oraz delikatnych dźwięków pianina.

Jeżeli szukacie ciepłej, pełnej dobrych ludzi, ale też prawdziwego życia książki, to koniecznie sięgnijcie po powieści Doroty Gąsiorowskiej, a już szczególnie po "Marzenie Łucji". Zaskakuje i oczarowuje czytelnika. Zaparzcie sobie herbatę, przygotujcie ciasto (możecie nie być w stanie się oderwać) i usiądźcie do lektury.

W "Obietnicy Łucji" autorka popisała się swoim talentem pisarskim. Nie gorzej wyszła jej również druga część. Znowuż to mamy do czynienia z bardzo ciekawą akcją. Ciągle coś się dzieje, nie ma zbyt wielu momentów, kiedy możemy się rozleniwić i odpłynąć. Są tylko i wyłącznie w początkowych i w ostatnich fragmentach, środek w zupełności jest wypełniony wydarzeniami w Różanym...