To był cudowny czas, nie pamiętam, kiedy ostatnio w takim tempie pochłonęłam książkę. Po zachwycie ostatnią książką autorki z czekoladą w tle nie spodziewałam się, że może być jeszcze lepiej.
Historia prowadzona dwutorowo, piękne opisy natury, wyraziści bohaterowie, historia pełna tajemnic, a momenty z tzw 'deszczykiem' dodają tylko uroku. Myślę, że Freya zauroczy niejednego czytelnika ;) aż zazdroszczę wszystkim, którzy dopiero przeczytają tę książkę, a ja z niecierpliwością będę czekać na kolejne części serii. Gorąco polecam!

To był cudowny czas, nie pamiętam, kiedy ostatnio w takim tempie pochłonęłam książkę. Po zachwycie ostatnią książką autorki z czekoladą w tle nie spodziewałam się, że może być jeszcze lepiej.
Historia prowadzona dwutorowo, piękne opisy natury, wyraziści bohaterowie, historia pełna tajemnic, a momenty z tzw 'deszczykiem' dodają tylko uroku. Myślę, że Freya zauroczy...

Książkę przeczytałam już jakiś czas temu i dopiero teraz sobie o niej przypomniałam. To była tak piękna historia, że tak naprawdę od razu nie dostrzegłam w niej tego przekazu. Wcześniej jawiła mi się jako opowieść o rzeźbiarce, która robi z kamieni piękne rzeczy. Teraz doszło do mnie, że było w tym coś więcej, bowiem postać tak naprawdę z niczego potrafiła zrobić coś. W zwykłym kamieniu dostrzegała piękno i potrafiła tak go uformować, by inni tą wyjątkowość dostrzegli. Pokazała w ten sposób, że każdy z nas jest wartościowy, jesteśmy unikatowi i tylko pod względem wyglądu podobni. Jeśli znajdzie się w naszym towarzystwie ktoś, kto dostrzeże nasze wewnętrzne piękno, to wielu ludzi również będzie potrafiło wyjść ze swojej skorupy i móc spełniać marzenia, o które wstydzili się wcześniej zabiegać. Kochając i akceptując siebie takiego, jakim jesteśmy możemy otworzyć sobie bramę do wspaniałych rzeczy. W tym wszystkim pomoże nam głos natury.
Nasza postać dostaje tu propozycję, by stworzyć rzeźbę bogini miłości. Z pewną nieśmiałością podejmuje się tego tematu, jednak pojawia się pewien problem. Wychodzi na to, że studnia na terenie ważnej posiadłości zawiera coś jeszcze oprócz wody. Rzeźbiarka zainteresowana tym tematem i w sumie nie mając wyjścia, będzie się starała dowiedzieć pewnych rzeczy, by móc dokończyć to, co zaczęła. Tylko czy to będzie takie proste?
Autorka napisała świetną książkę opartą trochę na ziołolecznictwie oraz współgraniu z naturą. Jedna z kobiet widzi piękno tam, gdzie go nie ma na pierwszy rzut oka, a druga czuje przyrodę i potrafi z nią rozmawiać. Do tego historia napisana z czasu teraźniejszego i wcześniejszego, by poskładać wszystkie niedopowiedzenia. Można by się uczepić kilku niedomówień, jednak według mnie, opowieść nie miała być dokładna, tylko ukazująca pewne wydarzenia, zbliżenie do tego, co naturalne o czym zapominamy i ukazanie wyniku zdarzeń. Nie należy tutaj doszukiwać się szczegółów, dużą część niej zdobią opisy, sceny tego, co się robi, co się lubi i dokąd zmierza ich życie. Tajemnice ujrzą tu światło dzienne i będą drobnym zaskoczeniem, bo opowieść nie skończy się tak jak nam się wydaje:-)

Książkę przeczytałam już jakiś czas temu i dopiero teraz sobie o niej przypomniałam. To była tak piękna historia, że tak naprawdę od razu nie dostrzegłam w niej tego przekazu. Wcześniej jawiła mi się jako opowieść o rzeźbiarce, która robi z kamieni piękne rzeczy. Teraz doszło do mnie, że było w tym coś więcej, bowiem postać tak naprawdę z niczego potrafiła zrobić coś. W...

"Córka ziemi" to pierwszy tom nowego cyklu autorki „Córki żywiołów – to cykl o kobietach w szczególny sposób związanych z naturą, które podążając za swoją intuicją, potrafią dostrzec więcej niż inni” – już wiem, że wszystkie kolejne części będą moje!

Córka Ziemi, to opowieść o dwóch niezwykłych kobietach, opowieść prowadzona dwutorowo, we współczesności i przeszłości (trochę ten klimat przypomina mi Trzynastą opowieść Diane Setterfield oraz Zapomniany ogród Kate Morton – obie uwielbiam).

Jest tu kobieta, która ma niezwykły talent rzeźbiarski i niezwykły dar intuicji i słuchania tego co mów natura, a szczególnie kamienie. Dzięki tym cechom osiąga w świecie sztuki niemały sukces.

Jest i dziewczynka do której przemawiają kamienie, przyroda, a za przyjaciół ma trzy niezwykłe zwierzęta. Czy to magia? Odrobina magii, ale nie nachalniej, ledwie muśniętej, takiej, która przewija się w życiu każdego z nas jeśli tylko zechcemy to dostrzec.

Jest też wątek kryminalny i oczywiście miłość wszystko osnute w przepięknym krajobrazie Jury Krakowsko-Częstochowskiej.

Z niecierpliwością czekam na kolejne części, bo jak wiemy żywioły są CZTERY ❤️

"Córka ziemi" to pierwszy tom nowego cyklu autorki „Córki żywiołów – to cykl o kobietach w szczególny sposób związanych z naturą, które podążając za swoją intuicją, potrafią dostrzec więcej niż inni” – już wiem, że wszystkie kolejne części będą moje!

Córka Ziemi, to opowieść o dwóch niezwykłych kobietach, opowieść prowadzona dwutorowo, we współczesności i przeszłości...

Cudowna historia gdzie przeszłość splata się z teraźniejszością a magia przewija się cały czas ❤️

Cudowna historia gdzie przeszłość splata się z teraźniejszością a magia przewija się cały czas ❤️

Język jakim jest napisana książka zwyczajnie mnie momentami frustrował (połowa książki napisana jest z punktu widzenia 12-latki, nie umiem ocenić na ile wiernie oddaje ona sposób myślenia przeciętnej nastolatki). Fabuła zawiera kilka punktów, które nie dają mi spokoju:
- od samego początku autorka mocno podkreśla podobieństwo między Weroniką a Freya (koty, sokolica, odyniec, zdolność wyczuwania energii kamieni - oczekiwałam nawet że w pewnym momencie Weronika nagle dosiądzie odyńca Jacka i pomknie w stronę zachodu słońca),mimo to zakończenie w żaden sposób nie sugeruje że są one spokrewnione, do czego myślałam że dążą wymienione podobieństwa między bohaterkami,
- nie wiemy skąd turmalin, zakopany w ziemi przez Freyę, wziął się w jaskini, gdzie znalazła go Zuzia,
- scena w której Aleksandra przeprasza Freyę, tylko po to żeby w następnej sekundzie zerwać jej naszyjnik - znalezione na ostatnią chwilę rozwiązanie dla znalezionego przez Weronikę bursztynu?
- Kamila będąca częścią grupy przestępczej (na no nic nie wskazywało) - rozwiązanie dla faktu, że nie podano mam w jaki sposób policja wiedziała że to ona włamała się do domu Weroniki (zakładam że była karana i w systemie były jej odciski palców)?
- Klara deklarowała, że Aleksandra nie odpuści Weronice odbicia jej Piotra, po czym Aleksandra zrobiła dokładnie na odwrót i stoczyła się społecznie,
- brak wyjaśnienie kto zaciągnął ciało Aleksandry w głąb jaskini,
- czy Freya powiedziała rodzinie Aleksandry o jej śmierci, jeśli tak, dlaczego nie pochowali jej ciała? Jeśli zachowała to dla siebie, to jak wytłumaczyła pojawienie się dziecka w swoim życiu (ona i Piotr byli jeszcze przed ślubem)?

Nie wiem, czy planowana jest druga część książki, która odpowiedziałaby na te pytania, ale raczej po nią nie sięgnę:)

Język jakim jest napisana książka zwyczajnie mnie momentami frustrował (połowa książki napisana jest z punktu widzenia 12-latki, nie umiem ocenić na ile wiernie oddaje ona sposób myślenia przeciętnej nastolatki). Fabuła zawiera kilka punktów, które nie dają mi spokoju:
- od samego początku autorka mocno podkreśla podobieństwo między Weroniką a Freya (koty, sokolica,...

Początek trochę słaby ale im dalej w las tym lepiej ;) bardzo dobra, wciągająca powieść. Polecam.

Początek trochę słaby ale im dalej w las tym lepiej ;) bardzo dobra, wciągająca powieść. Polecam.

“Córka ziemi” to pierwszy tom z serii Córki żywiołów autorstwa Doroty Gąsiorowskiej. Literatura piękna nie jest moim gatunkiem i chyba wszyscy to wiedzą, ale ta książka skusiła mnie opisem. Jest bardzo magiczna, ale nie w dosłownym znaczeniu tego słowa. Tajemnicza, wciągająca i porywająca. Bawiłam się przy niej doskonale! były emocje, dreszcze, zwroty akcji i owiane grozą sekrety. Jestem zdecydowanie na tak!

Kiedyś bardzo nie lubiłam książek pisanych z perspektywy kilku różnych bohaterów. Jednak obecnie trudno takich książek nie spotkać i chcąc nie chcąc, przestałam zwracać na to uwagę. Zazwyczaj jest tak, że opowieść danego bohatera urywa się w kluczowym momencie, a przed nami opasły rozdział innej postaci… wtedy mam ochotę jeść kartki :D Takie zabiegi dodatkowo urozmaicają książkę i podsycają emocje. Nie inaczej było z “Córką ziemi”, jednak tutaj książka podzielona jest tylko na historię Weroniki oraz Freyi.

Ich opowieści osadzone są na dwóch liniach czasowych, jedna współczesna i opowiada ją Weronika, druga cofnie nas około 100 lat i poznajemy dzięki temu losy dziewczynki imieniem Freya. Nie zdradzę Wam tutaj nic więcej, sami będziecie musieli się przekonać co łączy te dwie postaci. Ale jedyne co mogę napisać to to, że warto się tego dowiedzieć.

W “Córce ziemi” znajdziecie dużo natury, zwierząt i miłości do nich, niesamowicie barwnych i charakterystycznych bohaterów, szkielet w studni, tajemniczą i nawiedzoną wieżę oraz pałac widziany z dwóch perspektyw. Autorka doskonale ubrała tę książkę w leśny, nieco przytłaczający i mroczny klimat. Oddała go doskonale i dosłownie aż bije od tej książki. Kiedy po nią sięgałam od razu przeniosłam się w to miejsce i widziałam je dookoła siebie. To naprawdę niesamowite! Ta pozycja już zawsze będzie kojarzyła mi się z lasem i jego tajemnicami i jestem niesamowicie ciekawa kolejnej części. Czym nas zaskoczy?

“Córka ziemi” to pierwszy tom z serii Córki żywiołów autorstwa Doroty Gąsiorowskiej. Literatura piękna nie jest moim gatunkiem i chyba wszyscy to wiedzą, ale ta książka skusiła mnie opisem. Jest bardzo magiczna, ale nie w dosłownym znaczeniu tego słowa. Tajemnicza, wciągająca i porywająca. Bawiłam się przy niej doskonale! były emocje, dreszcze, zwroty akcji i owiane grozą...

Weronika dostaje nie typowe zlecenie, ma wyrzeźbić posąg w kamieniu. Poznaje Felicję dla której posąg ma ogromne znaczenie. Co czeka Weronikę podczas zlecenia, jakie odkryje tajemnice, przeczytacie na kartach książki.

Weronika dostaje nie typowe zlecenie, ma wyrzeźbić posąg w kamieniu. Poznaje Felicję dla której posąg ma ogromne znaczenie. Co czeka Weronikę podczas zlecenia, jakie odkryje tajemnice, przeczytacie na kartach książki.

Spokojna i przyjemna. Tajemnica czai się za rogiem, ale zanim dobrniemy do tych ciekawych wątków musimy przebrnąć pierwsze 250 stron, które nie wiele wnoszą do całej historii. Same opisy Feryi i jej daru porozumiewania się z naturą i zwierzętami świetne. Teraźniejszość Weroniki niestety nudna. Zakończenie takie inne... fantastyczne, ciekawe...

Spokojna i przyjemna. Tajemnica czai się za rogiem, ale zanim dobrniemy do tych ciekawych wątków musimy przebrnąć pierwsze 250 stron, które nie wiele wnoszą do całej historii. Same opisy Feryi i jej daru porozumiewania się z naturą i zwierzętami świetne. Teraźniejszość Weroniki niestety nudna. Zakończenie takie inne... fantastyczne, ciekawe...

„Córka ziemi” to pierwszy tom z cyklu „Córki żywiołów”.
Muszę przyznać, że czytam książki autorki ze względu na tę magię, spokój, pozytywne nastawienie i życzliwość bohaterów. Tym razem poznajemy dwie kobiety, które żyją w odrębnych czasach.
Freya – dziewczyna z lasu, córka zielarki, mieszkająca w głębi lasu. Dziewczyna doskonale dogaduje się z naturą i ma swoich wyjątkowych przyjaciół. Weronika – kobieta, która ma dar. Wystarczy, że spojrzy na jakiś kamień, a już wie, jak będzie wyglądała rzeźba, z nieoszlifowanego jeszcze surowca. Jest skromna mimo, że zdobyła światową sławę. Któregoś dnia dostaje zlecenie, by odtworzyć rzeźbę nordyckiej bogini miłości i magii Frei.

Pięknie napisana opowieść, pełna pradawnej magii i ludowej wiary. Łączy się bezproblemowo z teraźniejszością. Mamy oczywiście intrygi, dramaty, tajemnice, magię, ale również znajdziemy spokój, który płynie z natury.

Szczerze mówiąc, czytając myślałam, że właśnie rzeźbiarka okaże się w jakimś stopniu spokrewniona z Freyą. Samo się nasuwało to na myśl, gdyż były podobne do siebie, pod wieloma względami oraz ta magiczna więź…

Jeśli lubicie takie spokojne, pełne magii i natury klimaty, zapraszam was do przeczytania „Córki ziemi”. a sama wyczekuję już kolejnego tomu 😉

„Córka ziemi” to pierwszy tom z cyklu „Córki żywiołów”.
Muszę przyznać, że czytam książki autorki ze względu na tę magię, spokój, pozytywne nastawienie i życzliwość bohaterów. Tym razem poznajemy dwie kobiety, które żyją w odrębnych czasach.
Freya – dziewczyna z lasu, córka zielarki, mieszkająca w głębi lasu. Dziewczyna doskonale dogaduje się z naturą i ma swoich...