Zdecydowanie jedna z najlepszych książek, które przeczytałam w 2015 roku. Wciąga od pierwszych zdań i nie pozwala się uwolnić. Nawet po skończonej lekturze wracamy do niej myślami i "trawimy" to, co przeczytaliśmy. Duża objętościowo, a jednak napisana w taki sposób, że czyta się ją bardzo szybko.

Jest to książka niezwykle ciekawa nie tylko ze względu na wydarzenia sprzed paru lat w Norwegii, ale dlatego, że poruszone w niej tematy są nadal aktualne.

O czym jest ta książka? Bardzo ogólnie rzec można, że o wydarzeniach, które miały miejsce w 2011 roku na norweskiej wyspie Utoya. Ale nie tylko. Autorka zajmuje się tu zamachowcem, Andersem Breivikiem, ukazuje metody jego działania, ale cofa się też daleko w przeszłość, wykonując gigantyczną reporterską robotę i odtwarzając całe życie mordercy. Stara się pokazać, jaki był w dzieciństwie, by czytelnik sam mógł rozważyć, skąd wzięły się jego mordercze zapędy. Dociera do jego matki, przyjaciół i znajomych z dzieciństwa. Pokazuje, jak formowały się jego poglądy, jak przygotowywał "akcję" oraz co działo się z nim po aresztowaniu.

Co jeszcze? Autorka zajmuje się też ofiarami. Ukazuje tragedię całej grupy młodych ludzi, ale szczegółowo przybliża nam kilka z ofiar, również - tak jak w przypadku zamachowca - cofając się do ich dzieciństwa, docierając do rodzin i przyjaciół, pokazując drogę, która doprowadziła ich na Utoyę.
Możliwie dokładnie autorka odtwarza też przebieg samej masakry - i to zdecydowanie najtrudniejsze fragmenty całej książki. Opisuje działania Breivika, zachowanie młodych ludzi, ich próby szukania ratunku, reakcje na zamach, śmierć, ucieczkę, ratunek. Są także odtworzone działania policji, które zdecydowanie są przedstawieniem ciągu błędnych decyzji, zaniechań, zaniedbań, których wyeliminowanie być może zapobiegłoby lub ograniczyło skalę masakry.

Jest to też książka o samej Norwegii, bo to w tym kraju, w jego warunkach politycznych i społecznych kształtował się światopogląd zarówno ofiar, jak i sprawcy. To także dzięki tej wszechstronności książka jest tak dobra i warto ją przeczytać, zwłaszcza w kontekście tego, co dzieje się obecnie na świecie. Bo pokazuje, że zagrożenie nie zawsze przychodzi z zewnątrz, czasem jest wśród nas, zrodzone ze strachu i nienawiści właśnie wobec tego, co na zewnątrz. Czasem zagrożeniem dla nas jest właśnie jeden z nas.

Bardzo gorąco polecam!

Zdecydowanie jedna z najlepszych książek, które przeczytałam w 2015 roku. Wciąga od pierwszych zdań i nie pozwala się uwolnić. Nawet po skończonej lekturze wracamy do niej myślami i "trawimy" to, co przeczytaliśmy. Duża objętościowo, a jednak napisana w taki sposób, że czyta się ją bardzo szybko.

Jest to książka niezwykle ciekawa nie tylko ze względu na wydarzenia sprzed...