Nie wiem co ćpa pan Sanderson, ale się nie zdziwię jak mu po domu biegają jednorożce. Nie wierze, że takie światy w takich ilościach tworzy się tylko przy pomocy wyobraźni.

Do ręki dostajemy jedną z genialniejszych i prostszych historii w literaturze. Niektóry autorzy tak się wysilają na intrygę, że ciężko ją ogarnąć. Tu praktycznie od początku wiemy o co chodzi. W końcu uczestniczymy w rebelii Skaa i pomagamy ją tworzyć. Od początku wiadomo, że obalenie Ostatnie Imperium i Imperatora nie będzie łatwe. Skaa są tak długo uciskani, że już nawet nie czują potrzeby się buntować. A jednak jeden z naszych bohaterów dostarcza takiego impulsu, że i martwego by poderwało do walki. Jak do tego wszystkiego dojdzie? Wszystkie smaczki są w tym tomie.

Na uwagę zasługuje świat. Jego podział na klasy, na Imperatora, Inkwizytorów, Obligatorów, Mglistych,Zrodzonych z Mgły, i Skaa. Choć ciężko w tej hietarchi ustawić Z mgły zrodzonych i mglistych. Mglisty posługuje sie tylko jednym rodzajem Allomancji a Zrodzony może spalać każdy metal. Umiesz spalać dwa umiesz spalać wszystkie. To dziwna magia, wyjątkowa, interesująca. I nie jedyna w tej książce!

Magia jest niewątpliwie czymś co wyróżnia tę książkę, tak jak i postaci.Pokochałam całą Rebelię od Vin po Spookiego. Kelsier... Rozumiem dlaczego zrobił co zrobił, rozumiem jego moc, charyzmę, decyzje to nie znaczy, że się z nimi pogodziłam. To uczucie, gdy po 300 stronach wreszcie wczujesz sie w postać, polubisz ją a potem... Nie będę spojlerować. Postaci wiele, dlatego ciężko pokochać którąś tak bardziej, ale każdą w sumie da się lubić. Nawet w Ostatnim Imperatorze choć jest tyranem, to idzie go zrozumieć, też do czasu.

Trudna książka momentami. W sensie psychicznym, światem rządzi tyran i to widać na stronach tej powieści. Z drugiej strony można wiele wyczytać między wierszami. To kawałek solidnej literatury.
Z uśmiechem na ustach sięgam po kolejny tom i wsiąkam w świat, i władam Allomancją.

Polecam. Sanderson nie zawodzi swoją wyobraźnią.

Nie wiem co ćpa pan Sanderson, ale się nie zdziwię jak mu po domu biegają jednorożce. Nie wierze, że takie światy w takich ilościach tworzy się tylko przy pomocy wyobraźni.

Do ręki dostajemy jedną z genialniejszych i prostszych historii w literaturze. Niektóry autorzy tak się wysilają na intrygę, że ciężko ją ogarnąć. Tu praktycznie od początku wiemy o co chodzi. W końcu...